Obowiązek likwidacji, unieszkodliwienia lub gromadzenia odpadów w miejscach wyznaczonych na ten cel w planach zagospodarowania przestrzennego, wynikający z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, odnosi się nie tylko do odpadów, które ze względu na swą właściwość są w ogóle nieprzydatne gospodarczo, lecz także do substancji
1. Określenie więc użyte w art. 275 par. 4 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ - "poza siedzibą urzędu celnego" wykracza poza rozumienie tego przepisu jako adresu urzędu celnego mieszczącego się w Warszawie. Jeżeli więc miejsce wyznaczone lub uznane mieści się na terenie siedziby urzędu celnego określonej w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 grudnia
Prawo celne, będąc dziedziną objętą obowiązkiem harmonizacji z prawem wspólnotowym wymaga przy wykładni - metod i kryteriów, przy użyciu których rezultaty dokonanej wykładni nie będą sprzeczne z acquis communautaire /dorobek wspólnotowy/ i które będą zbliżały instytucje polskiego prawa celnego do prawa europejskiego.
1. Dla organów administracji rozpoznającej wniosek o wydanie pozwolenia na budowę postanowienie sądu powszechnego wydane w trybie art. 199 Kc jest wystarczającym dokumentem dającym podstawę do uznania, iż spełniony został wymóg zgody współwłaścicieli na przebudowę strychu, a więc czynność przekraczającą zwykły zarząd nieruchomością. 2. Organy administracji nie są upoważnione do kontrolowania prawidłowości
Suma zaliczek w rozumieniu art. 44 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ stanowi więc sumę podatków należnych za poszczególne miesiące, obliczonych według zasad wynikających z artykułów 26, 26a i 27 tej ustawy. Okoliczność, że podatnik w okresie od stycznia do października dokonał nadpłaty zaliczek na podatek dochodowy nie
Fakt toczącego się postępowania układowego z wierzycielami kopalni nie zwalnia tej kopalni z obowiązku troski o ochronę naturalnego środowiska człowieka i nie uzasadnia uchylenia zaskarżonych decyzji z uwagi na trudną sytuację finansową przedsiębiorstwa.
1. Izba Skarbowa w ramach sprawowanego przez siebie nadzoru nad egzekucją administracyjną nie jest właściwym organem do ustalenia /decyzją lub postanowieniem/ zaistnienia szkody, o której mowa w art. 418 Kc. Do orzekania w tej sprawie właściwy jest sąd powszechny. 2. Organ podatkowy, który udziela skarżącemu odpowiedzi oraz informuje go o swojej niewłaściwości, nie pozostaje bezczynny.
Od dnia 11 października 1997 r. przepis art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach utracił moc prawną w zakresie obowiązku porozumiewania się Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z Ministrem Spraw Zagranicznych w sprawach o nadanie statusu uchodźcy, co oznacza, że w chwili wejścia w życie nowej ustawy z dnia 27 grudnia 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./
Nawet przejściowe składowanie odpadów, przed ich gospodarczym wykorzystaniem, musi się odbywać w miejscach wyznaczonych na ten cel. Bez znaczenia jest więc w tej sytuacji, kto był wytwórcą przedmiotowych odpadów lub właścicielem obiektu, z rozbiórki którego pochodziły, skoro ustalono podmiot, który z racji wykonywanej działalności gospodarczej dostarczył te odpady w miejsce ustalone w trakcie kontroli
Stosownie do art. 19 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd ten nie jest właściwy w sprawach dyscyplinarnych. Nie oznacza to jednak, iż w ramach kontroli decyzji o zwolnieniu ze służby w Straży Granicznej, które należą do kompetencji NSA nie jest on uprawniony do badania podstawy prawnej zwolnienia.
Stosownie do art. 19 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd ten nie jest właściwy w sprawach dyscyplinarnych. Nie oznacza to jednak, iż w ramach kontroli decyzji o zwolnieniu ze służby w Straży Granicznej, które należą do kompetencji NSA nie jest on uprawniony do badania podstawy prawnej zwolnienia.
Wybór do zarządu gminy dokonany na podstawie postanowień statutu nie ogłoszonych w wojewódzkim dzienniku urzędowym narusza prawo.
Art. 26 ust. 1 ustawy z 1994 r. o zamówieniach publicznych wprowadził możliwość prowadzenia dokumentacji podstawowych czynności związanych z postępowaniem, zamiast sformalizowanego protokołu postępowania. Przepis ten stanowi, że w postępowaniu o zamówienia publiczne, o których mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający obowiązany jest prowadzić dokumentację podstawowych czynności związanych z postępowaniem
Przepisy art. 3[1] ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661 ze zm./, do których odpowiedniego stosowania odsyła przepis art. 3[3], obciążają należnościami związanymi ze zwrotem majątku Skarb Państwa. Odpowiednie stosowanie tych przepisów w ramach
Okres pobierania renty z ubezpieczenia rolniczego wlicza się do przypadającego przed zarejestrowaniem okresu 365 zatrudnienia, warunkującego nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ocena prawna wyrażona w orzeczeniu Sądu wiąże w sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.
1. Udział zarządu wspólnoty mieszkaniowej w postępowaniu administracyjnym nie wyklucza możliwości dopuszczenia do udziału w postępowaniu zarówno administracyjnym, jak i sądowoadministracyjnym obok zarządu także poszczególnych właścicieli odrębnych lokali mieszkalnych. Ze względów szczególnie uzasadnionych /np. znaczne zbliżenie projektowanego budynku do ściany budynku mieszkalnego od strony okien/
Orzeczenia lekarskie oraz wyniki dochodzenia epidemiologicznego stanowią - w myśl par. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ podstawę do wydania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia. Jeżeli orzeczenia nie są wyczerpujące lub budzą wątpliwości to należy spowodować ich wyjaśnienie
Zmiana jednego ze wspólników dwuosobowej spółki cywilnej w świetle art. 19 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ oznacza, że spółka zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej i stanowi podstawę cofnięcia udzielonej koncesji na prowadzenie określonej działalności.
1. Zgoda stron, aczkolwiek niezbędna, nie jest wystarczającym warunkiem do weryfikacji decyzji w trybie art. 155 Kpa. Stwarza ona jedynie możliwość uchylenia lub zmiany decyzji przez organ administracji. 2. Przeszkodą do weryfikacji decyzji w trybie art. 155 Kpa, może być brak podstaw w odpowiednich przepisach prawa materialnego dla żądanego przez stronę sposobu i zakresu modyfikacji ostatecznej decyzji
Spółki prawa handlowego, które w 1994 r. udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, nie należały do podmiotów gospodarczych wymienionych w par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, zatem udzielane przez nie pożyczki nie mogły korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie tego przepisu. Trudno
Zgodnie z art. 72 ust. 2 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych Dz.U. 1998 nr 119 poz. 773 ze zm./ umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna jeżeli w postępowaniu o zamówienie publiczne poprzedzającym jej zawarcie, między innymi, zamawiający udzielił zamówienia bez uzyskania wymaganej decyzji administracyjnej.
1. Gdy idzie o pozyskiwanie wiadomości w celu sformułowania opinii, jaką ustawowo ma wyrażać policja, wyznacznikiem aktywności policji jest zasada, aby wkroczenie w prawa jednostki odbywało się tylko o tyle, o ile jest to konieczne w demokratycznym państwie i aby odbywało się w celach wskazanych w samej Konstytucji, w tym wypadku" dla ochrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego" /art. 31 ust. 3
1. Interpretacja, w myśl której odwołanie od decyzji złożone niemal na dwa lata przed wejściem w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ należy traktować - wbrew oczywistemu interesowi podatników - jako ich wniosek o dalsze rozpoznanie sprawy, stanowi wyraźne nadużycie; skutkom zwłoki organu odwoławczego nie można zapobiegać poprzez nadinterpretację