Zarządzenia regionalnych dyrektorów ochrony środowiska dotyczące projektów zadań ochronnych dla rezerwatów przyrody nie są aktami prawa miejscowego i nie wymagają publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym, mają charakter wewnętrzny i obowiązują tylko jednostki organizacyjne podległe organowi wydającemu te akty. Teza od Redakcji

W postępowaniu dotyczącym wydania pozwolenia na budowę stroną jest tylko inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu (art. 28 ust. 2 i art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego), a samo istnienie terenu górniczego nie przyznaje przymiotu strony postępowania, jeśli nie wykazano wpływu inwestycji na zabudowę tego terenu.

W przypadku kontroli przeprowadzanej przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska na wniosek organu w trybie art. 41a ustawy o odpadach, kontrola powinna zakończyć się wydaniem postanowienia opiniującego na mocy art. 41a ust. 3 tej ustawy, co wyklucza możliwość wydania zarządzenia pokontrolnego na podstawie art. 12 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska.

Odczytywanie danych osobowych obwinionego podczas jawnej rozprawy dyscyplinarnej jest zgodne z art. 6 ust. 1 lit. e RODO oraz przepisami krajowymi, jeżeli przetwarzanie tych danych jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi.

Posiadanie pokrewieństwa nie jest równoważne wykazaniu interesu prawnego wymaganego do uzyskania dokumentów z akt zbiorowych aktów stanu cywilnego, które wymagają odrębnego, prawnego uzasadnienia takiego dostępu.

W przypadku postępowań dotyczących naruszenia stosunków wodnych, kluczowe jest rzetelne i całościowe zebranie materiału dowodowego, w tym szczególnie opinii biegłych, które muszą być kompletne, logiczne i zrozumiałe. Wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom może być nałożone na właściciela nieruchomości, jeśli organ odwoławczy wykaże istnienie związku przyczynowego między zmianą stanu wody na gruncie

Dla zastosowania art. 234 ust. 3 Prawa wodnego konieczne jest ustalenie rzeczywistej i szkodliwej zmiany stanu wody na gruncie sąsiednim; potencjalna, hipotetyczna możliwość wystąpienia szkody nie jest wystarczająca do nałożenia obowiązków określonych w tym przepisie.

Prawo do ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego może być ograniczone jedynie na podstawie wyraźnych przepisów ustawowych lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, które wprowadzałyby konkretne przesłanki materialne takiego ograniczenia.