W wyroku z dnia 29 października 2025 r., Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny naruszył art. 153 P.p.s.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie zasady związania wcześniejszym orzeczeniem, co skutkowało bezzasadnym ponownym rozpatrzeniem prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego sprzętu AGD.

Oddalenie skargi kasacyjnej G. s.k.a. wobec braku naruszenia procedury egzekucyjnej przy formalnym zgłoszeniu zajęcia rachunku bankowego, pomimo jego nieskuteczności. NSA stwierdził prawidłowość czynności organów administracyjnych i przestrzeganie powszechnie obowiązujących procedur.

Blokada rachunku bankowego może być zastosowana wyłącznie w przypadku aktualnego zagrożenia wykorzystaniem działalności banków do wyłudzeń skarbowych. Brak wystarczających dowodów i przesłanek do takiego zastosowania blokady skutkuje jej niezasadnością.

Grunty związane z działalnością gospodarczą, nawet niewykorzystywane bezpośrednio do celów gospodarczych, podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla tej kategorii, gdy stanowią element przedsiębiorstwa mogący służyć celom gospodarczym.

Skarga kasacyjna została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Dyrektor KIS prawidłowo oparł interpretację na przedstawionym stanie faktycznym. Nie ma podstaw do zarzutów o naruszenie zasady zaufania ani wykładni przepisów o zwolnieniu z VAT.

Czynność egzekucyjna polegająca na zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego jest dopuszczalna, mimo braku rachunku w banku wskazanym przez organ, a jej nieskuteczność nie przesądza o wadliwości formalnej zastosowanego środka egzekucyjnego.

Wiążące są prawomocne wyroki administracyjne ustalające brak skutków prawnych wniosku wspartego nieudowodnionym zarzutem nieprawidłowego doręczenia wcześniejszej decyzji podatkowej, w świetle art. 170 P.p.s.a.

Przy powołaniu w tytule wykonawczym decyzji organu odwoławczego, utrzymującego w mocy decyzję pierwszej instancji, istotny jest obowiązek wynikający z decyzji ostatecznej. Oznaczenie podstawy prawnej egzekucji nie wpływa na byt postępowania egzekucyjnego.

Zastosowanie przez organ egzekucyjny środków egzekucji w postaci zajęcia innej wierzytelności pieniężnej Skarżącej jest dopuszczalne i zgodne z prawem, nawet przy wadliwości doręczeń, jeżeli uchybienia te nie wpływają istotnie na sytuację prawną zobowiązanego.

Oddalenie skargi kasacyjnej z powodu zgodności czynności egzekucyjnej z ustawą o egzekucji administracyjnej; brak rachunku w banku nie wpływa na nieważność zajęcia.

Organ podatkowy, wydając interpretacje indywidualne, obligowany jest do dokonania pełnej analizy przepisów prawa materialnego i wykazania ich zastosowania do opisanego stanu faktycznego. Niedokonanie takiej analizy skutkuje naruszeniem rygorów art. 14c Ordynacji podatkowej, co uzasadnia uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż skarga kasacyjna M. S. nie zasługuje na uwzględnienie. Stwierdza, że postępowanie karne nie było wykorzystywane instrumentalnie, a oszustwo karuzelowe wyklucza prawa skarżącego do odliczenia podatku naliczonego. Potwierdza zasadność decyzji organów podatkowych.

Uchylenie wyroku WSA w Szczecinie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania z uwagi na pominięcie kluczowego zarzutu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz wytyczne ws. oceny nadużycia prawa podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że z przepisów Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości nie wynika możliwość miarkowania wynagrodzenia tymczasowego pełnomocnika szczególnego wyznaczonego z urzędu, co skutkuje koniecznością przyznania wynagrodzenia zgodnie z ustalonymi w rozporządzeniu stawkami minimalnymi, bez możliwości ich obniżenia.

Przyjęte przez organy podatkowe zastosowanie pięcioletniego terminu przedawnienia wobec rozliczeń podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, było prawidłowe, oraz prawidłowe było niedopuszczenie do jego przedłużenia, gdyż Skarżący nie wykazał przesłanek do przerwania biegu przedawnienia.

Odpłatne ustanowienie służebności przesyłu, jako świadczenie usługi opodatkowane VAT, stanowi wynagrodzenie wzajemne, co uzasadnia opodatkowanie tej czynności zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

Statek badawczo-szkolny nie kwalifikuje się do zastosowania stawki 0% VAT, gdyż nie spełnia warunku przeznaczenia do żeglugi na pełnym morzu i używania głównie do celów handlowych, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.