Uwalniająca członka zarządu od odpowiedzialności przesłanka z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a O.p. jest spełniona tylko wtedy, gdy wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie złożony we właściwym czasie, niezależnie od tego, czy doprowadzi on do faktycznego ogłoszenia upadłości.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. Sp. z o.o. uznając, iż brak jest podstaw do kwestionowania prawidłowości decyzji o odmowie odliczenia podatku VAT, gdyż skarżąca świadomie uczestniczyła w oszukańczym procederze związanym z wystawianiem fikcyjnych faktur.
NSA stwierdza, że metoda czasu wykorzystywania hali sportowej jako prewspółczynnik jest zgodna z VAT i najlepiej odzwierciedla rzeczywiste wykorzystanie do celów opodatkowanych, odrzucając kasację KIS.
NSA nakazuje ponowne rozpoznanie przez WSA sprawy związanej z VAT, uznając, że dotychczasowe postępowanie administracyjne i sądowe nie właściwie oceniło instrumentalne wykorzystanie postępowania karnoskarbowego oraz kwestie przedawnienia i staranności podatkowej.
Zażalenie skutkujące utrzymaniem postanowienia w drugiej instancji oznacza, że postanowienie to, a nie postanowienie organu pierwszej instancji, jest aktem ostatecznym, co uniemożliwia stwierdzenie nieważności w stosunku do nieostatecznego postanowienia pierwszej instancji.
Zawiadomienie o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia jest skuteczne, jeśli doręczone zostało prawidłowo podatnikowi, a jego skuteczność jest niezależna od późniejszego ustanowienia pełnomocnika. Wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie jest uznawane za instrumentalne, jeśli podejmowano dalsze czynności śledcze.
Przesłanka egzoneracyjna z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej dotyczy samego faktu zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie, a nie skuteczności tego wniosku ani ogłoszenia upadłości przez sąd.
W przypadku sprzedaży udziałów w nieruchomości, gdy nie zróżnicowano wartości udziałów w umowie, przychód zostaje ustalony jako równy dla współwłaścicieli. Ponadto, wystawienie faktury nie stanowi samo w sobie dowodu rzeczywistego poniesienia kosztu podatkowego.
Sąd administracyjny, będąc związany prawomocnym wyrokiem karnym, potwierdza, że faktury VAT, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, nie mogą stanowić podstawy dla odliczenia podatku naliczonego. Organy podatkowe prawidłowo odmówiły prawa do obniżenia zobowiązania podatkowego w związku z takimi fakturami.
Przychody ze sprzedaży przez podatnika lokali mieszkalnych, prowadzone w sposób zorganizowany, ciągły i zarobkowy, są kwalifikowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od subiektywnej oceny podatnika czy formalnej rejestracji działalności.
Brak dołączenia do wniosku o zwrot akcyzy dokumentów potwierdzających jej zapłatę na terytorium kraju stanowi podstawę do pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, co nie narusza prawa po stronie organów podatkowych ani sądów administracyjnych.
Organy egzekucyjne w postępowaniu administracyjnym są zobligowane do wyjaśnienia wszelkich wątpliwości dotyczących tożsamości osoby zobowiązanej, zwłaszcza w sytuacji, gdy zachodzi możliwość pomyłki wynikającej z podszywania się innej osoby.
Kwestia przedawnienia zobowiązania podatkowego w trybie wydania zaświadczenia nie może być rozstrzygiwana wobec istnienia sporu prawnego, a jego rozpoznanie powinno odbywać się w ramach osobnego postępowania wymiarowego.
Sprzedaż lokali powstałych z przebudowy budynku hotelowego na mieszkalne podlega opodatkowaniu VAT; nie stanowi dostawy budynków przed pierwszym zasiedleniem objętych zwolnieniem. Interpretacja regulacji krajowych musi uwzględniać zasady unijne.
Skarżąca nie udowodniła rzeczywistego handlu dokumentowanego fakturami, uczestnicząc w oszustwie podatkowym. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że nie wykazano uchybień proceduralnych i materialnych w rozstrzyganiu sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w braku samoistnego posiadania nieruchomości, obowiązek podatkowy spoczywa na współwłaścicielach, co potwierdza poprawność decyzji podjętych przez organy administracyjne i oddala skargę kasacyjną jako nieuzasadnioną.