Utworzenie dzielnic w gminie jest związane z przekazaniem dzielnicom określonych zadań i kompetencji należących do właściwości gminy, a wobec tego do organów dzielnicy ma zastosowanie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
Od orzeczeń wojskowych komisji lekarskich, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./, w zakresie dotyczącym oceny stanu zdrowia żołnierza i ustalenia związku stwierdzonych schorzeń ze służbą wojskową dla celów odszkodowawczych lub zaopatrzenia emerytalnego / rentowego/, skarga do Naczelnego
1. Nietrafny jest pogląd uznający, iż korzystanie z art. 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach jest wyłączną prerogatywą administracji w ramach uznania administracyjnego i wobec tego organy administracji mogą wydać decyzję niekorzystną dla cudzoziemca, jeśli nawet istnieją przesłanki pozytywne przewidziane w tym przepisie przy jednoczesnym braku przesłanek negatywnych /art. 13 ust. 1
Współdziałający przy wydawaniu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu właściwy konserwator zabytków /art. 106 Kpa/ uzgadniając planowane zamierzenie inwestycyjne jest związany ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i jego stanowisko nie może być oderwane od tych ustaleń. Rozstrzygnięcie organu współdziałającego powinno spełniać wymogi. określone w art
Organem właściwym w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ do wydania na podstawie art. 134 Kpa postanowienia /orzeczenia/ stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania jest wojewódzki zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, w składzie orzekającym w danej
Uchwała rady gminy o przeznaczeniu do sprzedaży nieruchomości stanowiącej mienie komunalne w trybie przetargu może być zaskarżona do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
1. Zeznania strony należy traktować jak każdy inny środek dowodowy, w oparciu o który poczynione zostały konkretne ustalenia w sprawie zakończonej, ostateczną decyzją. 2. Złożone pod wpływem błędu zeznania strony /w trybie art. 86 Kpa/ a także złożone pod wpływem błędu oświadczenie strony, które stanowiło podstawę wydania ostatecznej decyzji, mogą stanowić podstawę wznowienia postępowania administracyjnego
Organem właściwym w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ do wydania na podstawie art. 134 Kpa postanowienia /orzeczenia/ stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania jest wojewódzki zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, w składzie orzekającym w danej
Ze zmian w przepisie art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wprowadzonych ustawą z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 95 poz. 1100/ wynika, że w sytuacjach, gdy ustawodawca chce wyłączyć prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami
Decyzja wydana na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./ nie rozstrzyga kwestii warunków technicznych planowanej inwestycji.
Zgodnie z art. 18a ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, tylko i wyłącznie komisja rewizyjna opiniująca wykonanie budżetu była uprawniona do wystąpienia z wnioskiem do rady o udzielenie lub nieudzielenie absolutorium zarządowi. W świetle powyższego, niedopuszczalna była modyfikacja wniosku Komisji Rewizyjnej przez Przewodniczącą Rady i poddanie
Nie jest dopuszczalne rozszerzenie porządku obrad sesji nadzwyczajnej, o sprawy nie będące przedmiotem wniosku o zwołanie takiej sesji, który mogą złożyć jedynie podmioty wymienione w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
Wykorzystanie renty rodzinnej w trybie zwykłym wyklucza możliwość ponownego jej uzyskania w drodze wyjątku w trybie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /Dz.U. nr 162 poz. 1118 ze zm. porównaj zawarty w cytowanym art. 83 ust. 1 wymóg wieku/ i stąd czyni zbędnym badanie pozostałych przesłanek wymaganych przez art. 83 ust. 1 cytowanej
Według ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78 ze zm./ Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych jest państwowym funduszem celowym /por. art. 23 i ust. cytowanej ustawy z dnia 3 lutego 1995 r./. Żadne przepisy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie odsyłają w zakresie wskazanego Funduszu do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U
Zmiana wspólników powoduje zawarcie nowej umowy spółki cywilnej, która może /wraz z określeniem konkretnych osób ją tworzących/ wystąpić z nowym wnioskiem o przyznanie wskazanej koncesji, z czym wiąże się między innymi konieczność wniesienia nowej opłaty koncesyjnej i potrzeba zbadania kwalifikacji osób tworzących spółkę do prowadzenia koncesjonowanej działalności.
Jednorazowej opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, gdy wartość nieruchomości wzrosła w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie pobiera się w przypadku darowizny udziału we współwłasności nieruchomości na rzecz osób bliskich.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Niepublikowanie przez wojewodę uchwały jednostki samorządu terytorialnego w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest szczególnym rodzajem bezczynności organu administracji publicznej, do którego ma zastosowanie szczególny tryb skargowy z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 91 poz. 577 ze zm./. W takim przypadku nie ma zastosowania art. 17 w związku
Ustalenie terminu wykonania decyzji orzekającej rozbiórkę obiektu budowlanego winno nastąpić dopiero w postępowaniu egzekucyjnym
1. Ponoszenie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska jest obowiązkiem zobiektywizowanym, wynikającym wyłącznie z samego faktu emisji zanieczyszczeń. Nie ma znaczenia przy ich wymierzaniu ani kwestia "zawinienia" emisji zanieczyszczeń przez jednostkę organizacyjną, rodzaj jednostki organizacyjnej, czy nawet fakt ogłoszenia upadłości jednostki organizacyjnej, jeżeli tylko prowadzi ona działalność
Okoliczność, iż nieruchomość stanowi współwłasność nie może stać na przeszkodzie polecenia usunięcia naruszeń prawa budowlanego gdyż polecenie to nie wynika z naruszenia prawa cywilnego, a prawa administracyjnego, które nie może być obchodzone przez zasłanianie się instytucją współwłasności. Likwidacja naruszeń prawa budowlanego powinna być egzekwowana od osoby wchodzącej w kolizję z tym prawem, dlatego
Przy istniejących rozbieżnościach pojęciowych pomiędzy regulacjami dotyczącymi opłaty skarbowej, opartymi na prawie cywilnym, a normami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, które nie respektują regulacji wynikających z kodeksu cywilnego - wyprowadzić należy wniosek o priorytecie regulacji wynikających z ustawy z dnia 31
Stanowisko, zgodnie z którym do skorzystania z ulgi inwestycyjnej, o której mowa w art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, wymagane jest wykazanie się prawem do wznoszonego budynku, budowli, lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość oraz tytułu własności do gruntu, na którym wznoszone są powołane wyżej obiekty
Brak naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia strony oraz nie stwierdzenie przez sąd administracyjny naruszenia trybu postępowania oraz właściwości organów określonych w art. 18 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ powoduje, że Sąd oddala skargę wniesioną na uchwałę o odrzuceniu zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania