Zasady oddawania nieruchomości w trwały zarząd są określone w art. 43-50 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ i przepisy te mają zastosowanie w przypadku wniosku złożonego w trybie art. 207 tej ustawy.

Niebranie udziału w czynnościach postępowania pierwszoinstancyjnego, bez winy strony nie może być już sanowane w postępowaniu odwoławczym przez zapewnienie takim stronom udziału tylko w postępowaniu drugoinstancyjnym, ponieważ w takiej sytuacji dochodzi do naruszenia zasady dwuinstancyjności postępowania /art. 15 Kpa/.

Modernizacja obiektu budowlanego nie stanowi ani budowy ani robót budowlanych w pojęciu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm. zmiany tych przepisów wprowadzone ustawami: z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw - Dz.U. nr 111. poz. 726 i z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych

Komin, jako budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, jest ponad wszelką wątpliwość obiektem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i do jego wybudowania niezbędnym było - w świetle art. 28 Prawa budowlanego - wcześniejsze uzyskanie pozwolenia na budowę.

1. Połączenie art. 48 ust. 1 i 2 oraz art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm. koherencja/ prowadzi do konkluzji, że karę pieniężną wymierza się za usunięcie drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia organu gminy, które może być udzielone tylko właścicielom lub użytkownikom nieruchomości, której częścią składową

Wobec stwierdzenia wadliwości procesowej organów /naruszenie art. 77 i art. 80 Kpa/ tj. braku określonych ustaleń faktycznych w zakresie podstaw do sklasyfikowania sprowadzonego towaru jako pojazdu kompletnego według zasad określonych w regule 2/a/. Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej, Sąd uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.

Żaden bowiem przepis Prawa budowlanego dotyczący pozwolenia na użytkowanie, nie nakłada na inwestora obowiązku wylegitymowania się tytułem prawnym do działki i nie uzależnia wydania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego od przedłożenia takiego tytułu. Stanowisko takie prezentowane było w orzecznictwie na gruncie Prawa budowlanego z 1974 r. i w świetle uregulowań obecnie obowiązującego prawa

Spełnienie wymogów formalnych określonych w art. 68 Kpa powoduje, że protokół z oględzin i to co w wyniku tych oględzin ustalono mogą stanowić podstawę ustaleń dla rozstrzygnięcia w sprawie. Przeciwnie, jeżeli zaniedbano dopełnienia niezbędnych formalności i wymogów wynikających z przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, to taka wadliwość protokołu powoduje, że nie może on stanowić podstawy

Z przepisu art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ wynika, iż organy nadzoru budowlanego w przypadku uzasadnionych wątpliwości co do stanu technicznego obiektu budowlanego mogą nałożyć na inwestora, właściciela lub zarządcę obiektu, obowiązek dostarczenia w określonym terminie odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz na koszt ww. osób. Obowiązek taki

Art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ adresowany jest do właścicieli i zarządców obiektów budowlanych, czyli do podmiotów władnych do rozporządzania tymi obiektami i korzystania z nich zgodnie z ich przeznaczeniem. Przeznaczenie obiektu budowlanego wynika przede wszystkim z pozwolenia na budowę i innych dokumentów na podstawie których obiekt wykonano,

Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu w znaczeniu ścisłym, nie dającym pewności lecz tylko wiarygodność tj. prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie. Regułą jest dowód, uprawdopodobnienie jest wyjątkiem na korzyść tej strony, która powołuje się na ten fakt. Prawo nie rozstrzyga kwestii jaki stopień prawdopodobieństwa jest dostateczny do uznania, że pewien fakt jest uprawdopodobniony

Zaktualizowana wartość początkowa odpowiada pojęciu użytemu przez ustawodawcę w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, czyli wartości początkowej budowli określonej "według zasad przewidzianych (...) dla celów amortyzacji".

1. Wybudowanie obiektu budowlanego na trasie wytoczonej drogi koniecznej, skutkiem czego służebność przestała mieć znaczenie dla właściciela nieruchomości władnącej, nie ma znaczenia w sprawie budowlanej, bowiem organy nadzoru budowlanego nie są właściwe do ustalania tej kwestii. Sprawa utraty znaczenia służebności dla nieruchomości władnącej należy do właściwości sądów powszechnych. 2. Istota służebności

Decyzja udzielająca pozwolenia na budowę tymczasowego obiektu budowlanego i określająca okres użytkowania takiego obiektu zawiera równocześnie nakaz rozbiórki obiektu, po upływie okresu użytkowania określonego w decyzji. W takiej sytuacji, gdy istnieje już ostateczny nakaz rozbiórki obiektu, nie ma podstaw prawnych do stosowania art. 50, art. 51 i art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo

Stosownie do zapisu zawartego w art. w art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "c" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ jeżeli osoba, która była zatrudniona lub pełniła służbę lub funkcję w aparacie bezpieczeństwa publicznego poza strukturami Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa

Jeżeli organ nadzoru budowlanego badając zgodność projektu zagospodarowania działki inwestora z planem przestrzennym nie podziela oceny zawartej w decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, winien zainicjować nadzwyczajny tryb wzruszenia wadliwej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, który mógłby doprowadzić do jej wyeliminowania z obrotu prawnego.

Skoro samowolna zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego nie ulega przedawnieniu ani wygaśnięciu, to obowiązki związane z likwidacją takiej samowoli przechodzą na nabywców obiektu budowlanego.

Użycie w art. 90 ust. 1 i art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wyrazu "przedłożenia" może tylko prima facie sugerować, że chodzi tu o datę przedłożenia wojewodzie uchwały rady gminy, a nie o datę jej nadania w placówce pocztowej. W rzeczywistości jednak jest odwrotnie, za czym przede wszystkim przemawia art. 91 ust. 5 powyższej ustawy

Zdarzeniem prawnym, z którym ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wiąże obowiązek uiszczenia opłaty targowej, jest dokonywanie sprzedaży.

Prawo celne nie definiuje pojęcia użytkowania pojazdu, w związku z tym należy go rozumieć w sposób potoczny jako zwyczajowo przyjętą eksploatację, co wyraża się w możliwości poruszania się tym pojazdem po drogach publicznych.

Uwzględniając okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że stroną postępowania administracyjnego w przedmiocie wymiaru należności celnych jest spadkobierczyni osoby, która wprowadziła samochód na polski obszar celny.

1. Zasadą wnikającą z art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ jest, że sam podmiot prowadzący działalność gospodarczą gdy jest tylko właścicielem przedsiębiorstwa lub organizatorem jego działalności, a nie wykonuje czynności wymagających kwalifikacji nie musi ich posiadać. 2. W świetle zaś art. 3 ust. 2 tej ustawy podmiot prowadzący

Prokurator który nie brał udziału w postępowaniu I instancji, może w terminie zakreślonym dla strony postępowania zainicjować postępowanie odwoławcze /art. 182 i art. 183 par. 1 Kpa/.

Zwrot " w celu" oznacza, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodu określonego wydatku jest istnienie związku przyczynowego między jego poniesieniem, a powstaniem lub zwiększeniem przychodu / art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. z 1993 r. nr 106 poz. 482 ze zm./. Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt