Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat skutkuje wygaśnięciem z mocy prawa decyzji o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty, co czyni ją wymagalną i podlegającą egzekucji (art. 259 § 1a o.p.). Skarga kasacyjna nie podważa tego ustalenia.

Dostarczenie decyzji podatkowej w sposób zgodny z art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej skutkuje uznaniem prawidłowości doręczenia i wiąże się z koniecznością przestrzegania terminów odwoławczych. Skarga kasacyjna nie uwzględniona wobec braku podstaw do wzruszenia dotychczasowych ustaleń faktycznych.

Do zastosowania zwolnienia od podatku od nieruchomości, przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 4 lit. c u.p.o.l., niezbędne jest wykazanie faktycznego, rzeczywistego wykorzystania budynków do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; sama potencjalna możliwość takiego wykorzystania nie spełnia przesłanki ‘zajęcia’.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat powoduje wygaśnięcie z mocy prawa decyzji o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty, co skutkuje możliwością przystąpienia do egzekucji zaistniałego zobowiązania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną za niezasadną, stwierdzając prawidłowość postępowania egzekucyjnego oraz zgodność tytułów wykonawczych z orzeczeniami organów administracji, potwierdzając brak naruszeń proceduralnych.

Decyzja o rozłożeniu zaległości podatkowych na raty wygasa z mocy prawa w razie niedotrzymania terminu płatności trzech kolejnych rat, co uzasadnia możliwość wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Skarga kasacyjna zostaje oddalona z uwagi na brak podstaw do uchylenia wyroku pierwszej instancji.

Zasada neutralności podatkowej jako gwarancja dla podatnika nie może być ograniczana bez obiektywnego wykazania jego złej wiary. Instrumentalne wszczęcie postępowań karnych nie może prowadzić do zawieszenia przedawnienia zobowiązań bez właściwego uzasadnienia faktycznego i proceduralnego.

Postanowienie organu administracji stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia skargi na czynność egzekucyjną, może być wydane niezależnie od rozstrzygnięcia wniosku o przywrócenie tego terminu; kwestię terminowości środka zaskarżenia ocenia się na podstawie daty dokonania doręczenia i wpłynięcia środków zaskarżenia.

Prawo do odliczenia VAT traci podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja udokumentowana fakturą nosi znamiona oszustwa.

Skarga kasacyjna na wyrok oddalający skargę dotyczącą odpowiedzialności podatkowej członka zarządu została oddalona ze względu na brak zasadności zarzutów proceduralnych i materialnych, potwierdzając spełnienie przesłanek odpowiedzialności określonych w Ordynacji podatkowej oraz Prawie upadłościowym.

Doręczenie zarządzenia zabezpieczenia w trybie art. 155b § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2025 poz. 132) w wykonaniu decyzji o zabezpieczeniu, o której mowa w art. 33 § 2 w zw. z art. 33 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111), powinno nastąpić do rąk pełnomocnika ustanowionego i zgłoszonego przez

Faktura zakupowa daje prawo do odliczenia podatku naliczonego tylko wtedy, gdy odzwierciedla rzeczywistą transakcję między wskazanymi w niej podmiotami.

Pośrednictwo w zawieraniu umów o zarządzanie PPK stanowi równocześnie pośrednictwo w zawieraniu umów o prowadzenie PPK, co kwalifikuje te usługi do zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 u.p.t.u.

Składki na fundusz pomocowy Systemu Ochrony, ponoszone przez bank, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, jeśli są niezbędne dla jego funkcjonowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W ramach interpretacji art. 24 ust. 11 u.p.d.o.f., posiadanie lub nabycie akcji przez uczestników programu motywacyjnego nie prowadzi do powstania przychodu, zaś obowiązki podatkowe powstają w momencie zbycia akcji, a nie ich nabycia.

Zabezpieczenie ceny energii elektrycznej, realizowane sporadycznie i jako niewielki element działalności, stanowi transakcję pomocniczą nie wpływającą na proporcję odliczenia VAT (art. 90 ust. 2 i 6 u.p.t.u.).

Podatnik przemieszczający nowy środek transportu z Polski do innego państwa UE dla własnych celów, bez dokonania faktycznej dostawy, nie kwalifikuje się do zwrotu VAT jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z art. 16 ustawy o VAT i art. 9 dyrektywy 112.

Przychody uzyskane przez Skarżącego z tytułu Umów SSA podlegają zakwalifikowaniu jako przychody ze stosunku pracy, a nie jako przychody z kapitałów pieniężnych, bez konieczności stosowania klauzuli przeciw unikaniu opodatkowania. Opodatkowanie tych dochodów jest zatem właściwe według stawki dla stosunku pracy.

Sprzedaż gruntów wykorzystywanych do działalności rolniczej przez czynnego podatnika VAT stanowi transakcję w ramach działalności gospodarczej podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Przekształcenie działki w majątek osobisty wymaga dowodu zamiaru i faktycznego wykorzystania gruntu do celów osobistych.

Sąd oddala skargę kasacyjną jako niezasadną. Brak skutecznego wykazania przez podatnika przesłanek ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy z art. 22 § 2a OP uzasadnia odmowę sądu dotychczasowej odmowy jej zastosowania.