Podmiot legitymujący się ostateczną decyzją zezwalającą na wycięcie drzew, nawet jeżeli pochodzi ona od organu niewłaściwego, nie może być obciążony karą pieniężną za wycięcie drzew bez wymaganego zezwolenia.
Prawo do podwyższonego zasiłku przedemerytalnego /160 procent zasiłku podstawowego/ ma również bezrobotny, który w okresie po zwolnieniu go z pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, a przed zarejestrowaniem w urzędzie pracy był niezdolny do pracy /pobierał zasiłek chorobowy lub rentę z tytułu niezdolności do pracy/.
W przypadku gdy nauczyciel ubiega się o staż zawodowy w celu uzyskania wyższego stopnia awansu zawodowego, a nie spełnia wymagań w zakresie kwalifikacji zawodowych, należy podjąć decyzję o odmowie nadania mu takiego stopnia.
Z przepisu art. 23 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wynika, że znajduje on zastosowanie w przypadku uwzględnienia skargi na akt lub czynność, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 tej ustawy. Przepis ten nie znajduje natomiast odniesienia do skargi na bezczynność organu, zatem Sąd nie jest władny do wkraczania w kompetencje organu.
Uchybienie regulaminowemu terminowi do składania ofert w konkursie na dyrektora szkoły uzasadnia niedopuszczenie do konkursu, nawet jeżeli regulamin konkursu wprost tego nie przewiduje.
Stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej wadą powinno być regułą działania organów nadzoru. Reguła ta jednak odnosić się może tylko do sytuacji, gdy postępowanie administracyjne zakończone jedną decyzją toczy się z udziałem dużej ilości stron /stwierdzenie nieważności całej decyzji gdy jest ona nieważna w odniesieniu do niektórych tylko stron naruszałoby prawa tych stron, co do których
Zgoda Ministra Środowiska na wymianę gruntów nie jest dokonywana w żadnej z form określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Zgoda ta jest wyrażana na wniosek organu /dyrektora parku narodowego/ a nie na wniosek podmiotu /osoby fizycznej/ zainteresowanego wymianą gruntów, czynność ta więc dokonuje się w sferze
W braku określenia miejsc odosobnienia na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz. U. z 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, nie jest możliwe wydanie decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. "b", ponieważ warunkiem stosowania tego przepisu jest określenie przedmiotowych miejsc
Nie ma podstaw, aby stosować wobec przewoźnika wykładnię rozszerzającą przepisów, wyraźnie wszak nie przewidujących obciążenia przewoźnika innymi powinnościami, w tym obowiązkiem uiszczenia cła, który to obowiązek ciąży na osobie dokonującej we własnym imieniu i na własny rachunek obrotu towarowego z zagranicą.
Kwestia uprawnień kombatanckich z tytułu utrwalania władzy ludowej i utrzymania tych uprawnień jako wynikających z pełnienia służby wojskowej w okresie: marzec 1946 r. - lipiec 1947 r., powoduje objęcie tego okresu terminem określonym datą końcową 30 czerwca 1947 r. /art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i
W okresie wojny nie obowiązywały żadne szczególne przepisy chroniące osoby wywożone do pracy przymusowej przed wyzyskiem. W szczególności nie obowiązywały przepisy o zakazie zatrudniania takich osób ze względu na ich wiek. Także więc osoby bardzo młode mogły być zmuszane do pracy przymusowej. Jak zresztą wynika z różnych źródeł dotyczących okresu II Wojny Światowej, do pracy takiej były w rzeczywistości
Zgodnie z art. 249 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ organ podatkowy odmawia stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli żądanie, stało wniesione po upływie roku od jej doręczenia.
1. Swoboda rady gminy /w Mieście Stołecznym Warszawie - Rady Warszawy/, wynikająca z art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ dotyczy tylko kwestii ustalania cen urzędowych za usługi przewozowe gminnego transportu zbiorowego oraz o za przewozy taksówkami. 2. Konsekwencją podjęcia decyzji o wprowadzeniu cen urzędowych za przewozy taksówkami jest konieczność
1. Zgodnie z par. 54 ust. 4 pkt 1 lit. "a" oraz pkt 5 lit. "c" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./, faktury wystawione przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur, a także faktury potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie
Nadpłaty podatku dochodowego powstałe przed dniem 1.01.1994 r. podlegały zwrotowi jedynie do końca 1996 r. Zwrot nadpłaty na wniosek złożony w 1997 r. stanowiłby nieuzasadnione uszczuplenie publicznych środków finansowych.
Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji nie mają odpowiedniego zastosowania w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym w administracji.
1. Gdy obliczenie i pobranie podatku następowało za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionował obliczenie podatku, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku mógł nastąpić na podstawie art. 29 ustawy o zobowiązaniach podatkowych tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji w przedmiocie obliczenia tego podatku bądź braku obowiązku podatkowego. Na podstawie art. 29
Nie można podzielić stanowiska organów, że podatnik, który wprawdzie poniósł faktycznie koszty, lecz nie posiada dowodów potwierdzających ich poniesienie, nie będzie miał prawa zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Należy przy tym zwrócić uwagę, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1993 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w zakresie kosztów
Warunkiem do dokonania odliczenia podatkowego jest nabycie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym od inwestora prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkalnego.
Decyzja podejmowana na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ nie jest wydawana na zasadach i w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
Sam fakt skierowania oskarżenia do Sądu nie może jeszcze świadczyć o tym, iż skarżący popełnił czyn opisany w akcie oskarżenia. Organ administracyjny nie dokonał zaś samodzielnych ustaleń pozwalających na przyjęcie, że skarżący popełnił czyn uniemożliwiający dalsze jego pozostawanie w Służbie Więziennej.
Do oceny decyzji Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, wydanej po wejściu w życie ustawy z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 77 poz. 862/, jeżeli decyzja ta została wydana w wyniku postępowania toczącego się po uchyleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny poprzedniej
Termin zwolnienia policjanta, który od decyzji o zwolnieniu ze służby się odwołał może być wyznaczony po dacie wydanej decyzji odwoławczej.
Punkt 2. obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zakresie usług /Dz.U. nr 44 poz. 231/ nie mieści się w granicach ustawowych, które stanowiły podstawę do ogłoszenia tego aktu.