Podziel nieruchomości, w ramach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdy projektowany podział jest zgodny zarówno z przeznaczeniem terenu, jak i możliwościami zagospodarowania wydzielonych działek gruntu, zgodnie z obowiązującymi parametrami, w tym maksymalną powierzchnią zabudowy określoną w planie.

Organ administracji publicznej jest uprawniony do określenia przeznaczenia nieruchomości i sposobu jej zagospodarowania na podstawie przesłanek innych niż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jeśli taki plan nie obowiązuje.

Wysłanie przez inwestora do właściciela nieruchomości pisma z propozycją porozumienia w sprawie założenia linii kablowej, które nie spotkało się z reakcją pozytywną, wyczerpuje wymóg przeprowadzenia rokowań zgodnie z art. 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Brak zgody właściciela zwalnia inwestora z obowiązku podejmowania dalszych negocjacji.

Podział nieruchomości, w ramach którego budynek mieszkalny nie zostaje w całości posadowiony na jednej działce, nie spełnia przesłanek określonych w art. 95 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz Prawa budowlanego, co skutkuje odmową zatwierdzenia takiego podziału.

Podział nieruchomości w celu wydzielenia działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego jest dopuszczalny pod warunkiem, że każdy z wydzielanych budynków może funkcjonować jako odrębny obiekt zgodnie z przepisami prawa budowlanego, przy czym projektowany podział nie musi obejmować pełnego wydzielenia całego budynku mieszkalnego na odrębne działki.

Obowiązek ponoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej przez zstępnych osoby przebywającej w placówce jest obowiązkiem publicznoprawnym, który powstaje z chwilą przyjęcia mieszkańca do domu pomocy społecznej i ustalany jest w trybie administracyjnym w oparciu o dochód zobowiązanego. Teza od Redakcji

Skierowanie osoby wymagającej całodobowej opieki do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu i zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania jest uzasadnione, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, co powinno być dokumentowane w ramach ustaleń faktycznych przyjętych przez odpowiednie organy administracyjne.