Brak należytych ustaleń co do stanu technicznego zajmowanego lokalu mieszkalnego przez skarżącego pozbawia Naczelny Sąd Administracyjny możliwości dokonania kontroli zaskarżonej decyzji i oceny zgodności z prawem zawartego w niej rozstrzygnięcia. Uzasadnia to uchylenie zaskarżonej decyzji.

Ustalając podstawę obliczania podatku rolnego z tytułu hodowli zwierząt futerkowych, uwzględnia się każdą samicę, niezależnie od tego, czy hodowca osiągnął od niej przychówek /art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. nr 52 poz. 268/.

Wykładnia przepisów prawa, uwzględniająca zasady ustroju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i współżycia społecznego nakazuje przyjąć, że dzierżawca nieruchomości rolnej nie może skutecznie powoływać się na przysługujące mu z tytułu prawa pierwokupu pierwszeństwo nabycia jeżeli zawarta z nim umowa dzierżawy na czas oznaczony, dłuższy niż trzy lata, została przedterminowo i bez wypowiedzenia rozwiązana

Gdy przepisy prawa materialnego wprowadzają dla określonej sytuacji szczególny wymóg dowodowy, pominięcie wymaganego dowodu stanowi naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, a za niedopuszczalne należałoby uznać wszelkie próby wykazywania, iż pominięcie dowodu w konkretnym przypadku nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Przeznaczenie nieruchomości do sprzedaży bezpośrednio po wygaśnięciu terminu wieloletniej dzierżawy nie pozbawia dzierżawcy pierwszeństwa określonego w par. 7 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205 ze zm./.

1. W myśl art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, terenowy organ administracji państwowej przy wykonywaniu zadań, określonych w ustawie, władny jest dokonywać czynności kontrolnych, wydawać decyzje ustalające niezbędne nakazy i zakazy oraz podejmować inne środki przewidziane w ustawie. Przepis ten wskazuje, iż organy nadzoru budowlanego,

Zgodnie z unormowaniem zawartym w par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r. w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109/ organ administracji państwowej władny jest włączyć do spółki w charakterze jej członków zainteresowanych właścicieli nieruchomości, jeżeli jest to uzasadnione względami gospodarczymi lub potrzebami w zakresie ochrony wód. Powołanie się na fakt

Grunt państwowy położony w granicach administracyjnych miasta /art. 232 par. 1 Kc/, który ze względu na swoje usytuowanie i powierzchnię odbiegającą od minimalnego normatywu przewidzianego dla działek budowlanych - nie nadaje się do wykorzystania na cele związane z wzniesieniem zabudowy określonej w art. 23 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości

1. Lokal użytkowy, pozostający w dyspozycji terenowego organu administracji państwowej, przydzielony przedsiębiorstwu państwowemu decyzją administracyjną w celu prowadzenia w nim przez to przedsiębiorstwo statutowej działalności, nie stanowi mienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 38 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122/. 2. Żaden przepis prawa

1. Przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele /Dz.U. nr 28 poz. 146 ze zm./ nie ograniczają zadania komisji do przeprowadzenia oględzin terenu i ewentualnego skorygowania danych co do obszaru uprawy, rozmiarów zniszczenia lub wydajności ziemiopłodów, lecz określają rolę

Z treści art. 28 i art. 29 Kodeksu postępowania administracyjnego wynika, że stroną w postępowaniu nie może być organ, który został powołany na mocy przepisów prawa do wydawania decyzji administracyjnych, nawet wtedy, gdy tym organem nie jest organ administracji państwowej /art. 1 par. 2 Kpa/.

Praktyczne zastosowanie zasady równości wobec prawa w postępowaniu administracyjnym oznacza, że z tego samego stanu faktycznego i prawnego wynikają dla różnych osób takie same prawa i obowiązki. Za niedopuszczalne z punktu widzenia przytoczonej zasady należy uznać wybiórcze stosowanie rygorów prawa w stosunku do niektórych tylko osób, bez jednoczesnego ich zastosowania w stosunku do pozostałych osób

Jeżeli pomieszczenie gospodarcze /komórka/, usytuowane poza lokalem mieszkalnym, wykorzystywane jest choćby w części przez najemcę lokalu mieszkalnego do przechowywania opału z powodu braku piwnicy, to najemca tego lokalu nie ma obowiązku płacenia czynszu najmu za korzystanie z tego pomieszczenia /par. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1983 r. w sprawie czynszów najmu za lokale

Zamieszczenie w decyzji o zatwierdzenie planu realizacyjnego rozstrzygnięcia co do granic przyszłej inwestycji nie narusza par. 15 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr 8 poz. 48 ze zm./.

Uprawnienie do przebywania w lokalu w znaczeniu art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ musi wynikać z ważnego tytułu prawnego i pozostawać w łączności z nim. Uprawnienia tego nie można wyprowadzić z potwierdzenia dokonanego w myśl par. 7 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r.

Zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego podlegają jedynie decyzje administracyjne /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/ wydane w sprawie praw i obowiązków stron i do nich kierowane; nie podlegają natomiast zaskarżeniu działania administracji podjęte w innej formie, np wytycznych organu nadrzędnego co do sposobu załatwienia skargi lub wniosku.

Ustalając wysokość faktycznie osiągniętego w roku podatkowym przychodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem wyrównawczym, organ podatkowy winien uwzględnić koszty prowadzonej działalności gospodarczej, w którym to pojęciu mieszczą się nie tylko poniesione w danym roku wydatki, lecz także wierzytelności osób trzecich powstałe w wyniku wykonania w tym okresie umowy agencyjnej, choćby spełnienie

Prawo do rozporządzania mieszkaniem /z zastrzeżeniami wynikającymi z przepisów prawa/, w tym prawo do potwierdzania uprawnień do przebywania w nim /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ współwłaściciele nieruchomości, w której znajduje się kilka lokali mają dopiero wówczas gdy w wyniku podziału współwłasności staną się

Dla wyjaśnienia czy zatrudnienie na stanowisku kasjera w aptece ma charakter zatrudnienia na stanowisku robotniczym należy posługiwać się klasyfikacją stanowisk w gospodarce uspołecznionej stosowaną przez Główny Urząd Statystyczny.

Niezbędnymi przesłankami uzasadniającymi wymeldowanie z miejsca pobytu stałego w pierwszym z dwóch stanów faktycznych określonych w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jest: - 1. utrata uprawnienia do przebywania w lokalu, - 2. istnienie obowiązku wymeldowania się z pobytu stałego, - 3. faktyczne opuszczenie lokalu

Rezygnacja z możliwości zamieszkiwania w lokalu, do którego posiada się uprawnienia oznacza utratę uprawnienia do przebywania w tymże lokalu.

1. Wykonywanie jakiejkolwiek działalności gospodarczej na rzecz jednostek położonych na terenie nie objętym zasięgiem działania spółdzielni, bez względu na miejsce wykonywania, tzn. w siedzibie spółdzielni względnie w siedzibie jednostki organizacyjnej, na rzecz której wykonywana jest działalność gospodarcza, oznacza wykonywanie działalności nie przewidzianej w statucie i podlega opodatkowaniu według

1. Autonomia kościoła rzymsko-katolickiego sprawia, że jest on organizacją społeczną, której wraz z jednostkami organizacyjnymi nie można wprawdzie zaliczyć do organizacji ludu pracującego, o których mowa w art. 84 ust. 2 Konstytucji PRL /stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 19 grudnia 1959 r. 1 CO 42/59 - OSNCiK 1960 poz. 33/, lecz jego prawo - prawo kanoniczne, może być