Po nowelizacji art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ ustawą z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi

Spór o właściwość między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej może dotyczyć tylko spraw indywidualnych należących do właściwości tych organów i rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/. Skoro zatem w sprawie o dochodzie odsetek od nadpłaconych opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie jest dopuszczalna droga postępowania administracyjnego

Organ odwoławczy może w trybie przepisu art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa dokonać korekty oczywistych omyłek organu I instancji. Skoro w trybie odwoławczym organ może skorygować orzeczenie in merito, to tym bardziej może dokonać sprostowania, działając w formie właściwej dla art. 138 /decyzja/ a nie 113 Kpa /postanowienie/.

Właściwy organ nie może wydać pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania pomieszczenia przeznaczonego na stały lub czasowy pobyt ludzi, które nie spełnia norm w zakresie wysokości i poziomu podłogi, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. o warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich użytkowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46

Własność w art. 21 Konstytucji RP została potraktowana bardzo szeroko, bez rozróżnienia kto jest jej podmiotem. Wszelka zatem własność podlega ochronie państwa, bez precyzowania zasad tej ochrony, którą to problematykę regulują ustawy zwykłe. Zagwarantowanie prawa własności nie oznacza, że jest ono nienaruszalne. Istnieją sytuacje, w których niezbędna jest zmiana właściciela. Konstytucja przewiduje

Plan miejscowy zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139/ nie rozstrzyga o prawie własności, a tylko o sposobie jej wykonywania.

Pod pojęciem "ład i porządek publiczny" /art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach - Dz.U. nr 114 poz. 739/ rozumie się przestrzeganie norm prawa polskiego i stosowanie się do nich.

Zawieranie umów, których głównym celem jest odliczanie od dochodu po dniu 1 stycznia 1997 r. takich samych wydatków /darowizn/, z tym że płatnych okresowo /w formie stypendium czy renty/, może być w realiach konkretnej sprawy oceniane przez organ podatkowy jako działanie in fraudem legis. Takiej oceny nie można jednak mechanicznie odnosić do umów ustanawiających świadczenia, które z uwagi na ich źródło

Zarzut dotyczący wadliwego przebiegu granicy między działkami nie może stanowić podstawy dla odmowy udzielenia pozwolenia na budowę. Nie może też podważać legalności zaskarżonej decyzji.

Nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą państwa prawnego jest taki stan, w którym nakłada się decyzją na jednostki organizacyjne /strony/ kary pieniężne za przekroczenie dopuszczalnej emisji, ustalone inną decyzję administracyjną /art. 110 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, która z powodu wejścia w życie przepisów

1. Instytucja wniosku o uzupełnienie decyzji ma stworzyć stronie szansę podjęcia dalszych kroków w celu obrony jej praw dopiero po zajęciu przez organ stanowiska w tej kwestii. Z tego właśnie względu termin dla strony do i wniesienia odwołania powództwa lub skargi biegnie dopiero od dnia doręczenia jej odpowiedzi na zgłoszone żądanie. 2. Na postanowienie o odmowie uzupełnienia decyzji Kpa nie przewiduje

Faktyczny podział nieruchomości do użytkowania nie znaczy, że w odniesieniu do zajmowanej części ich użytkownicy posiadają indywidualne i niezależne od innych współwłaścicieli prawo do dysponowania tą częścią nieruchomości na cele budowlane.

1. Postępowanie kwalifikacyjne w sprawie nadania uprawnień budowlanych prowadzone przez organ administracji publicznej na podstawie art. 12 ust. 2, 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr

Wymagania dotyczące ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez pojazdy samochodowe określone zostały w przepisach o ruchu drogowym oraz rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 17 kwietnia 1987 r. w sprawie dopuszczalnych do wprowadzenia do powietrza atmosferycznego rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających wytwarzanych przez silniki

O ile taras stanowi część obiektu budowlanego, to samo wykonanie obudowy tego tarasu, nie jest ani obiektem ani jego częścią /art. 3 pkt 1 i pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Fakt nie wydania pozwolenia na użytkowanie nie może być argumentem potwierdzającym niezakończenie robót budowlanych. Skoro w sprawie nie zaistniała żadna ze wskazanych w art. 55 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ okoliczność, z którą przepis ten wiąże obowiązek uzyskania przez inwestora takiej decyzji.

Stosownie do regulacji art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ zarzut do projektu planu zagospodarowania przestrzennego może wnieść każdy kogo interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przez ustalenia przyjęte w projekcie planu, wyłożonego do publicznego wglądu. Wynika z tego, że nie wystarczy sam fakt istnienia po stronie skarżących

Według art. 25 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym /Dz.U. nr 28 poz. 153 ze zm./, składki na ubezpieczenie zdrowotne bezrobotnych nie pobierających zasiłku opłaca właściwy urząd pracy, przy czym środki z budżetu państwa na te składki jednostki samorządu terytorialnego otrzymują jako dotacje celowe na zadania z zakresu administracji

Wykonywanie przez około 18 lat pracy w warunkach ponadnormatywnego hałasu, stanowi dostateczną podstawę do uznania związku przyczynowego pomiędzy utratą słuchu a tymi warunkami /pracą/.

Skargę na wnioski pokontrolne Wojewódzkiego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, których istotą jest przypomnienie stronie skarżącej jej obowiązków wynikających w szczególności z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dbałości o poprawność działania w zakresie stosunków umownych z innymi podmiotami gospodarczymi, nie mające cech przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia

W braku określenia miejsc odosobnienia na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, nie jest możliwe wydanie decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. "b", ponieważ warunkiem stosowania tego przepisu jest określenie miejsc odosobnienia przez

1. Błędne zakwalifikowanie zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako protest stanowi kwalifikowane naruszenie prawa strony poprzez ograniczenie jej praw wynikających z art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ i w związku z tym uzasadnia stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały Rady Gminy przez Naczelny

1. W razie wznowienia postępowania administracyjnego z powodu braku udziału jednej ze stron bez jej winy należy uchylić kwestionowaną w postępowaniu decyzję w całości. Uchylenie decyzji tylko w części odnoszącej się do strony, bez udziału której postępowanie przeprowadzono i zakończono je kwestionowaną decyzją, skutkuje stwierdzeniem nieważności decyzji wydanej w postępowaniu wznowieniowym /art. 156

Przepisy ustawy z dnia 16 września 1992 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie przyznają członkom spółdzielni mieszkaniowej prawa do korzystania z majątku spółdzielczego oraz do rozporządzenia rzeczą w sensie art. 140 Kc. w obrocie publicznym członków spółdzielni reprezentuje jej zarząd. Członkowie spółdzielni kwestionujący działalność zarządu mają prawo czynić to bądź w drodze