Na zasadzie art. 64 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ niedopuszczalne jest potrącenie wierzytelności spółki cywilnej wobec Skarbu Państwa z wierzytelnością Skarbu Państwa wobec wspólnika tej spółki z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przepisy ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17/ nie dają. podstaw do twierdzenia, że przejęcie na własność Państwa przedsiębiorstwa powodowało również przejęcie nieruchomości związanych funkcjonalnie z przedsiębiorstwem, stanowiących jednak własność osób trzecich, które w żaden sposób nie były objęte tą ustawą.

W art. 31 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądu Administracyjnego /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uregulowana została kwestia dochodzenia roszczenia odszkodowawczego. Z regulacji tej wynika, że o odszkodowaniu orzeka organ, który nie wykonał orzeczenia Sądu, a w wypadku pozostawania organu w zwłoce lub przyznania odszkodowania, z którego strona jest niezadowolona służy prawo wniesienia

Racjonalny pracodawca przy przyjmowaniu określonych rozwiązań prawnych w zakresie uprzywilejowanych stawek podatku VAT musi mieć na względzie także społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa. Jeśli zatem przepis prawa podatkowego nie przewiduje określonego sposobu dokumentowania wpłaty zaliczki do rąk zleceniobiorcy, to fakt przekazania zaliczki może być udowodniony innymi środkami dowodowymi niż dokumenty

Zawisłość sprawy przed sądem powszechnym o rozgraniczenie w czasie toczącego się postępowania administracyjnego, w którym rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależało od wykazania się inwestora prawem do dysponowania pasem gruntu przeznaczonego pod projektowaną inwestycję, obliguje organ administracji z mocy art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa do zawieszenia postępowania oraz do wykazania stosownej inicjatywy

Kompetencja z art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest samodzielną i samoistną podstawą postępowania prowadzonego przez organ i przesłanki stosowania tego przepisu są regulowane w sposób autonomiczny. Korzystanie z trybów autokontroli określonych w przepisach art. 38 ust. 2 ustawy o NSA i art. 138 par. 2 Kpa łącznie jest wykluczone

Instytucja wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją dotyczy tylko takich przypadków, gdy postępowanie, w którym taka decyzja zapadła, było dotknięte jedną z siedmiu kwalifikowanych wad wymienionych w art. 240 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów wydana wobec

1. Inspektor kontroli skarbowej, który kwestionuje wysokość straty poniesionej przez podatnika, może wydać decyzję w tej sprawie. Ani w orzecznictwie, ani w doktrynie nie ma już wątpliwości, że przysługują mu uprawnienia organu podatkowego, jeżeli jego ustalenia są związane ze zobowiązaniami podatkowymi. Straty są zaś ich elementem. 2. Podstawę do wydania decyzji w przedmiocie określenia straty wprowadzono

Podstawą do nałożenia obowiązku cofnięcia towaru tworzy art. 58 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, ten przepis jednak wyraźnie odnosi się do sytuacji, gdy ujawnienie towaru, którego posiadanie, rozpowszechnianie lub obrót są zakazane następuje w momencie wwozu. Nie zaś wówczas, gdy towar już został wwieziony i sprzedany nabywcy w dobrej wierze.

Przez czynności zwykłego zarządu /art. 199 Kc/ należy rozumieć załatwianie bieżących spraw i związanych ze zwykłą eksploatacją rzeczy i utrzymaniem jej w stanie nie pogorszonym w ramach aktualnego jej przeznaczenia, wszystko zaś co się w tych granicach nie mieści, należy do spraw przekraczających zakres zwykłego zarządu.

Faktura wystawiona przez podmiot, który nie dokonał zgłoszenia rejestracyjnego i w związku z tym nie został mu nadany numer identyfikacyjny /art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - nie jest zgodna z wymogami określonymi w art. 32 tej ustawy, a przyjmujący taką fakturę w dobrej czy złej wierze nie może obniżyć

1. Postanowienia umów regulujących prawa i obowiązki stron stosunku cywilnoprawnego podlegają ocenie przez organy skarbowe pod kątem rzeczywistych działań stron umowy w zakresie jej skutków podatkowych 2. Podatnikiem są osoby prawne, osoby fizyczne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu za granicą, jeżeli wykonują czynności wskazane

Jeżeli skarżący spełniał przed wejściem w życie ustawy z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny /Dz.U. nr 40 poz. 402/ niezbędne dla dokonania wpisu wymagania, to powinien zostać wpisany na listę agentów celnych i nie wolno było odmówić uwzględnienia jego wniosku. Oznacza to wyrażenie oceny prawnej wskazującej na stosowanie w tej sprawie przepisów dotychczasowych, określających warunki

1. Firma zawierająca umowę leasingu pod warunkiem sprzedaży jej przedmiotu leasingodawcy, musi być od początku uznawana jedynie za użytkownika tej rzeczy. 2. Zagraniczny podmiot, który dla potrzeb zapłaty podatku VAT zarejestruje się w Polsce, nie musi być automatycznie uznany za podatnika podatku VAT właśnie w Polsce.

1. Wydanie decyzji odmawiającej wznowienia postępowania jest możliwe tylko wówczas, gdy wznowienie postępowania jest niedopuszczalne z przyczyn podmiotowych /żądanie wszczęcia postępowania nie pochodzi od strony względnie następców prawnych/ lub przedmiotowych /sprawa nie została zakończona ostateczną decyzją lub strona opiera żądanie na podstawach nie przewidzianych w art. 145 par. 1 Kpa/. 2. Jeżeli

Pojęcie ważnych powodów, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest pojęciem szerszym niż pojęcie braku winy strony /zainteresowanego/, którym posługuje się art. 58 par. 3 Kpa i który z mocy art. 59 ustawy o NSA należy odpowiednio stosować w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Nie można jednak wykładni pojęcia

Podatnik, który nie posiada kwalifikacji zawodowych i pedagogicznych niezbędnych do prowadzenia praktycznej nauki zawodu przewidzianych w par. 9 ust. 4 w związku z par. 7 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu

Ani ustawa z dnia 12 października 1990 r. o Służbie Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./ ani żadna inna ustawa nie poddają orzecznictwa dyscyplinarnego w Służbie Granicznej, dotyczącego jej funkcjonariuszy kontroli NSA.

1. Treść pytania prawnego musi znajdować uzasadnienie w niewadliwie zebranym i ocenionym materiale dowodowym. Tymczasem w niniejszej sprawie pozostaje niewyjaśniona kwestia, której nie można a priori uznać za nieistotną, a mianowicie, czy syndyk masy upadłości prowadził przedsiębiorstwo upadłego. 2. Zgodnie z art. 114 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo

Art. 7 ustawy z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. 1998 nr 98 poz. 607/ ma niewątpliwie represyjny charakter i jako taki powinien być interpretowany dosłownie i wąsko. W żadnym razie nie można też przyjmować szerszego rozumienia podstawowego dla zastosowania tego przepisu pojęcia "wyspecjalizowanych komórek organizacyjnych

Nie można twierdzić, iż w świetle art. 87 Konstytucji RP nie jest w ogóle dopuszczalne "waloryzowanie" jakichkolwiek opłat na podstawie wskaźnika Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie cen towarów i usług konsumpcyjnych. Takie waloryzowanie jest dopuszczalne, jednakże musi ono być przewidziane wyraźnie w samej ustawie, tj. w przepisie stanowiącym upoważnienie do takiego właśnie obliczenia

Podatnik, który nie posiada kwalifikacji zawodowych i pedagogicznych niezbędnych do prowadzenia praktycznej nauki zawodu przewidzianych w par. 9 ust. 4 w związku z par. 7 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu

1. Zakres ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich jest różny w postępowaniu w sprawie ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu /art. 41 i art. 42 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ i w postępowaniu w sprawie wydania pozwolenia na budowę /art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz.

Przepisy art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, na podstawie których posiadacze nieruchomości mogą dochodzić praw do ustanowienia na ich rzecz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, są przepisami szczególnymi i wyłączają stosowanie do tych nieruchomości uregulowania zawartego w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8