NSA orzekł, że decyzja o warunkach zabudowy nie musi zawierać rozstrzygnięć dotyczących rozbiórki istniejących obiektów oraz szczegółowego określenia źródła energii cieplnej, o ile nowe uzbrojenie terenu jest zapewnione zgodnie z przepisami prawa.
Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie zobowiązania cudzoziemca do powrotu jest zasadne, gdy cudzoziemiec przebywa na terytorium RP nielegalnie, a zawodzenie przez niego przesłanek legalności pobytu nie znajduje poparcia w wniosku o pobyt czasowy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego była nieprawidłowa. Organ ten powinien zakończyć postępowanie merytorycznie, samodzielnie uzupełniając materiał dowodowy, zamiast przekazywać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
Sąd stwierdza, że wstrzymanie robót budowlanych uzasadnione jest brakiem wymaganej decyzji o pozwoleniu na budowę, niezależnie od ustalenia konkretnej daty wykonania budynku oraz rzekomych błędów proceduralnych, które nie wpływały na wynik sprawy.
Przeznaczenie gruntów rolnych klasy I-III na cele nierolnicze w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego bez wymaganej zgody ministra stanowi istotne naruszenie trybu i zasad sporządzania planu, powodujące jego nieważność w zaskarżonej części.
Oddalenie skargi kasacyjnej z uwagi na niewystarczający materiał dowodowy uzasadniający prawo do rekompensaty za pozostawione nieruchomości poza granicami RP, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 lipca 2005 r., o realizacji prawa do rekompensaty.
W sprawie ustalenia warunków zabudowy, jeżeli znani są potencjalni spadkobiercy zmarłej strony, nie istnieje przesłanka zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 KPA; wydanie decyzji nie zależy od rozstrzygnięcia spadkowego przez sąd cywilny.
Zarządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, które nie stoi w sprzeczności z dopuszczalnymi kierunkami określonymi przez studium uwarunkowań, jest zgodne z prawem. Doprecyzowanie przeznaczenia terenów w planie miejscowym może wykorzystywać wachlarz dopuszczalnych opcji ustalonych w studium, bez naruszenia zasady ich zgodności, co potwierdza legalność przyjętych w nim norm.