Interpretacja indywidualna podatkowa jest nieważna, jeśli nie zawiera szczegółowego uzasadnienia, które odnosi się do toków rozumowania i przedstawia odmienne stanowisko organu interpretacyjnego, a tym samym nie spełnia wymogów proceduralnych określonych w art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej.

Zwrot w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. "jest udostępniana przewoźnikom kolejowym" powinien być rozumiany jako faktyczne, a nie potencjalne udostępnienie. Linia wąskotorowa niewykorzystywana do przewozów nie kwalifikuje się do zwolnienia podatkowego.

Decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego podlega uchyleniu z uwagi na istotne naruszenia przepisów postępowania administracyjnego oraz prawa materialnego, w szczególności art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, uniemożliwiające utrzymanie jej w obrocie prawnym.

Narzucona przez skarżącego wykładnia art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. jest niezgodna z prawem; koszt uzyskania przychodów to nie koszt historyczny, lecz wartość bilansowa spółki przekształcanej.

Podatnik nie może korzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. w sytuacji, gdy infrastruktura kolejowa jest nieczynna, a zarządca infrastruktury faktycznie nie udostępnia jej przewoźnikom kolejowym.

Objęcie udziałów w spółce celowej przez podmiot zarządzający portem nie uprawnia do zastosowania zwolnienia podatkowego, jeśli nie realizuje bezpośrednio określonych w ustawie celów związanych z infrastrukturą portową.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości uzależnione jest od faktu zakończenia prac związanych ze wznoszeniem obiektu budowlanego lub od rozpoczęcia jego użytkowania przed ostatecznym zakończeniem robót. Powstanie obowiązku podatkowego nie jest uwarunkowane uzyskaniem prawa do użytkowania budynku.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości dla infrastruktury kolejowej przysługuje wyłącznie wtedy, gdy jest ona faktycznie udostępniana przewoźnikom kolejowym; samo potencjalne umożliwienie korzystania z infrastruktury nie spełnia warunków określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości nie jest uzależnione od uzyskania prawa do użytkowania budynku; o momencie jego powstania decyduje wcześniejsze z dwóch zdarzeń: zakończenie budowy albo rozpoczęcie faktycznego użytkowania budynku przed jego ostatecznym wykończeniem.

NSA uznał skargę kasacyjną SKO w Kaliszu za bezzasadną, oddalając ją. Potwierdził naruszenie przez SKO zasad postępowania oraz niespełnienie wytycznych WSA i TK, co uzasadniało uchylenie decyzji SKO przez WSA.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje, że decyzja Kolegium, nierespektująca wskazówek sądu pierwszej instancji oraz orzecznictwa TK, uchybia zasadzie prawidłowego rozpoznania merytorycznego. Skarga kasacyjna, jako bezzasadna, zostaje oddalona.