Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2024 r. jest dopuszczalne, jeśli wniosek o ustalenie niepełnosprawności złożono odpowiednio wcześnie, a wniosek o świadczenie w ciągu terminu określonego art. 24 ust. 2a u.ś.r.
Sąd w wyroku oddalił skargę kasacyjną, uznając, że decyzja organu o przywróceniu zabytku do stanu poprzedniego była zgodna z prawem, mimo że działania nie były uzasadnione przeciwdziałaniem COVID-19.
Na podstawie art. 194 ust. 5 ustawy o odpadach organ obligatoryjnie wymierza administracyjną karę pieniężną za gospodarowanie odpadami niezgodnie z posiadanym zezwoleniem, co ma na celu prewencyjne zapobieganie naruszeniom. Odstąpienie od kary nie jest możliwe mimo braku negatywnych skutków dla środowiska.
Zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop mogą obejmować nowe brzmienie art. 115a ustawy o Policji, nawet dla stanów faktycznych sprzed jego zmiany, co wynika z nieprzeszkadzającego zastosowania art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej w takim zakresie.
Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyklucza stosowania przepisu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, przy ustalaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, także dla stanów faktycznych sprzed 1 października 2020 r.
Wydłużenie terminów na załatwienie spraw z udziałem cudzoziemców, w myśl art. 100d specustawy ukraińskiej, po 30 czerwca 2024 r. narusza zasadę proporcjonalności wynikającą z norm konstytucyjnych i unijnych, co skutkuje brakiem ich zastosowania w przypadku braku nadzwyczajnych okoliczności.
Brak możliwości stosowania do policjantów zwolnionych przed dniem 6 listopada 2018 r. zasady obliczania ekwiwalentu zgodnie z przepisami uznanymi za niekonstytucyjne w wyroku TK, skutkuje naruszeniem konstytucyjnej zasady ekwiwalentności, potwierdzając poprawność wyroku WSA w celu przywrócenia zgodności z art. 66 ust. 2 Konstytucji RP.
NSA uznaje nieważność orzeczenia w sprawie z powodu uprzedniego prawomocnego rozstrzygnięcia tożsamo sprawy przez sąd, skutkując uchyleniem i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez WSA.
Umorzenie postępowania w sprawie przetwarzania danych osobowych jest zasadne, gdy zdarzenia miały miejsce i zakończyły się przed 25 maja 2018 r., a więc przed datą obowiązywania RODO, co uniemożliwia zastosowanie tych przepisów.