W sprawie o wymuszenie obowiązku przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej, możliwe jest wydanie decyzji nakładającej taki obowiązek, jeśli istnieją realne techniczne możliwości wykonania przyłączenia, niezależnie od wysokości związanych z tym kosztów dla właściciela nieruchomości.

Nabycie nieruchomości komorniczej obciążonej odpadami komunalnymi wiąże się z domniemaniem posiadania odpadów i obowiązkiem ich usunięcia. Bez wykazania faktycznego innego posiadacza, nabywca ponosi odpowiedzialność za niezgodne z przepisami magazynowanie odpadów, co uzasadnia nałożenie podwyższonej opłaty za korzystanie ze środowiska.

Podmiot, który na etapie postępowania nadzwyczajnego nie wykaże istnienia interesu prawnego, nie jest uznawany za stronę postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej w oparciu o art. 184 P.p.s.a., jeżeli brak owego interesu potwierdzają ustalenia faktyczne organów administracyjnych.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być odmówione z uwagi na istnienie innych osób alimentacyjnie zobowiązanych, a ocena związku przyczynowego nie może opierać się na braku wcześniejszej aktywności zawodowej. NSA uchylił zaskarżone wyroki, wskazując na konieczność uwzględnienia rzeczywistego zakresu opieki oraz zgodności z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Nieudzielenie pozwolenia na budowę z uwagi na brak strefy ochronnej wymaga istnienia odpowiedniego planu zagospodarowania przestrzennego. Sąsiedztwo terenu zamkniętego nie wyklucza realizacji inwestycji, o ile nie istnieją konkretne normy zakazujące jej realizacji.

Sąd Administracyjny orzeka, iż postępowanie o zwrot nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 u.g.n. jest bezprzedmiotowe, gdy nieruchomość nie została wywłaszczona ustawą wywłaszczeniową. Skarga kasacyjna E.F. zostaje oddalona.

NSA stwierdził, że decyzja nakazująca likwidację urządzeń wodnych jest nieważna z uwagi na brak wystarczającego materiału dowodowego, uzasadniając uchylenie decyzji o likwidacji wykonanych urządzeń jako wydanej z naruszeniem prawa procesowego i materialnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że zaskarżony wyrok WSA został wydany zgodnie z wiążącym wyrokiem z 1 września 2022 r. i nie naruszył przepisów postępowania.

Nieruchomości pozostające w posiadaniu PKP w dniu 27 maja 1990 r., bez tytułu prawnego, należały do rad narodowych i ulegały komunalizacji z mocy prawa, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 1990 r. Proces uwłaszczenia PKP na takich gruntach nie wstrzymuje komunalizacji.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu na uchylenie decyzji w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest bezzasadna z uwagi na niepełne skompletowanie materiału dowodowego i niewłaściwą wykładnię art. 28 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Decyzja o warunkach zabudowy winna uwzględniać ochronę zabytków ujętych w gminnej ewidencji. Obowiązek ten obejmuje wskazanie na zagrożenia oraz formułowanie zasad ochronnych już na etapie projektowania.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, orzekając, że pominięcie prawa strony do zapoznania się z pełnią akt sprawy i zgromadzonych materiałów, w tym kluczowej dokumentacji geotechnicznej, stanowiło istotną wadliwość proceduralną, wpływającą decydująco na wynik postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dokument "Texas Nonrepairable Vehicle Title" dostatecznie określa status pojazdu jako odpadu, co potwierdza prawidłowość odmowy uchylenia postanowienia GIOŚ przez sąd I instancji. Skarga kasacyjna nie dostarczyła istotnych nowych faktów czy dowodów, które mogłyby podważyć to rozstrzygnięcie.

Przedsięwzięcia lokowane na obszarach Natura 2000 wymagają oceny potencjalnego oddziaływania, jeśli mogą znacząco wpłynąć na środowisko; zasada ostrożności uzasadnia nakładanie obowiązków oceny oddziaływania inwestycji nawet przy obecności zabudowy.

Działania prowadzenia gospodarki odpadami niezgodnie z pozwoleniem zintegrowanym, mające charakter powtarzalny i znaczący, nie mogą być uznane jako znikome, wykluczając możliwość zastosowania art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje rozstrzygnięcia instancji wcześniejszych o słuszności wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.

Pozbawienie strony możliwości obrony jej praw w postępowaniu sądowym z powodu niedoręczenia istotnego pisma procesowego skutkuje nieważnością postępowania, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Decyzja Ministra Spraw Zagranicznych o odmowie udostępnienia informacji o środowisku, potwierdzona przez NSA, była zgodna z prawem, uzasadniona ochroną informacji niejawnych i brakiem wykazanego interesu publicznego.