Warunki do korzystania z nowo wybudowanej infrastruktury technicznej powstają z chwilą uzyskania formalnego pozwolenia na użytkowanie, a nie z faktu wcześniejszego korzystania technicznego, co determinuje termin wszczęcia postępowania o ustalenie opłaty adiacenckiej.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że organy mają obowiązek stosować miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który wyraźnie zakazuje pewnych inwestycji, i taki zakaz nie może być obalony w trybie skargi na decyzje administracyjne, dopóki plan pozostaje w mocy jako akt prawa miejscowego.

Koszty postępowania egzekucyjnego dotyczące wykonania zastępczego obowiązku o charakterze niepieniężnym zostały prawidłowo ustalone i obciążają zobowiązanego, zgodnie z art. 64b § 1 pkt 10 u.p.e.a. Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż projekt decyzji o warunkach zabudowy musi uwzględniać przepisy ochrony zabytków, a brak takich ustaleń uzasadnia odmowę jego uzgodnienia.

Nabycie nieruchomości w drodze licytacji komorniczej, na której znajdują się odpady, wiąże się z uzyskaniem statusu posiadacza odpadów przez nabywcę, co skutkuje obowiązkiem ponoszenia opłat za nielegalne magazynowanie, jeśli brak jest wymaganej decyzji administracyjnej.

Lokalizacja ogrodzenia niezgodnego z planem miejscowym stanowi podstawę do wydania nakazu jego rozbiórki zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego, nawet w przypadku zrealizowanego bez pozwolenia; rozbieżności wymiarów w decyzji nie mają wpływu na istotę rozstrzygnięcia.

Dla zmiany decyzji administracyjnej ostatecznej na podstawie art. 155 k.p.a. wymagana jest zgoda wszystkich podmiotów posiadających status strony w oryginalnym postępowaniu, w tym okoliczności, gdy jednym z takich podmiotów jest reprezentant Skarbu Państwa, jak PGW Wody Polskie, działający jako właściciel śródlądowych wód płynących.

Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach jest zgodna z prawem, gdy planowane przedsięwzięcie jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W razie sprzeczności lokalizacyjnej, organ jest zobowiązany odmówić wydania decyzji.

Zmiana lasu na użytek rolny, w sytuacji gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje wycofywanie funkcji rolniczych, jako taka jest sprzeczna z postanowieniami planu i uzasadnia odmowę wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

W przypadku zgłoszenia prac mogących znacząco oddziaływać na środowisko, sprzeciw organu jest uzasadniony, gdy decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie pokrywa się w pełni z zakresem zgłoszenia.

W sprawie o wymuszenie obowiązku przyłączenia nieruchomości do istniejącej sieci kanalizacyjnej, możliwe jest wydanie decyzji nakładającej taki obowiązek, jeśli istnieją realne techniczne możliwości wykonania przyłączenia, niezależnie od wysokości związanych z tym kosztów dla właściciela nieruchomości.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że brak formalnego tytułu prawnego uniemożliwia uznanie nieruchomości PKP za wyłączoną z komunalizacji, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy komunalizacyjnej z dnia 10 maja 1990 r.