Orzeczenia

Orzeczenie
07.02.2002

Uprawnienia organu dokonującego autokontroli, określone w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądem Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, stanowią samoistną podstawę postępowania prowadzonego przez organ administracji publicznej w ramach tej procedury, jak również samoistną podstawę do stosowania zróżnicowanych form rozstrzygnięć uwzględniających skargę. Art. 38 ust.

Orzeczenie
07.02.2002 Obrót gospodarczy

Importer, który sprowadził 220 tys. sztuk katalogów reklamowych, nie może domagać się zwolnienia ich z cła jako niewielkiej ilości towarów. Nie ma znaczenia, że prowadzi dużą działalność gospodarczą i katalogi przeznaczy na własne potrzeby reklamowe.

Orzeczenie
06.02.2002

Samo wystąpienie strony z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu nie stanowi jeszcze podstawy do zawieszenia postępowania w sprawie nieważności decyzji o karach pieniężnych dobowych oraz łącznych wymierzonych za przekroczenie dopuszczalnego hałasu.

Orzeczenie
06.02.2002 Podatki

Bezpłatne próbki leków dostarczone firmie farmaceutycznej do badań niezbędnych do ich zarejestrowania w Polsce stanowiły przychód w naturze. Do ustalenia ich wartości dla celów podatkowych można było przyjąć wartość celną.

Orzeczenie
05.02.2002

Organy gminy będącej jednoosobowym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, świadczącej usługi komunalne, były uprawnione na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43/ do podjęcia uchwał w sprawie opłat za wodę i odprowadzanie ścieków.

Orzeczenie
05.02.2002

Interes prawny w rozumieniu art. 33 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma charakter materialnoprawny. Jest on oparty na normach administracyjnego prawa materialnego, gdzie musi istnieć konkretna norma prawna przewidująca, w odniesieniu do określonego podmiotu i w określonym stanie faktycznym, możliwość wydania określonej decyzji

Orzeczenie
05.02.2002 Podatki

Przepis art. 338 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, zgodnie z którym umarza się wszczęte z urzędu postępowania w sprawie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych, jeżeli decyzje te zostały wydane przed 1 stycznia 1997 r., nie dotyczy sytuacji, w której trwa postępowanie podatkowe wznowione z urzędu.

Orzeczenie
05.02.2002 Kadry i płace

Pełnienie funkcji w zarządzie spółki prawa handlowego, nawet w przypadku niepobierania wynagrodzenia z tego tytułu, powoduje brak pełnej gotowości do podjęcia zatrudnienia, a zatem osoba ta nie spełnia podstawowych przesłanek z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.

Orzeczenie
04.02.2002

Decyzja o nakazie rozbiórki nie jest tą, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa - w rozumieniu art. 154 Kpa. Oznacza to, że w trybie określonym w tym przepisie nie jest dopuszczalne uchylenie ani zmiana decyzji ostatecznej nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, wydanej na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Orzeczenie
04.02.2002

Jeżeli droga nie jest zaliczona do żadnej kategorii dróg publicznych, to i tak stanowi "inne miejsce publiczne", o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Orzeczenie
01.02.2002

Wznoszenie pomników nie jest zadaniem własnym gminy.

Orzeczenie
01.02.2002 Podatki

Jeżeli za wydanie dokumentów trzeba wnieść opłatę skarbową, to rada gminy nie może nakazać dodatkowo płacić za ich uwierzytelnienie.

Orzeczenie
01.02.2002 Podatki

Ustalenie, czy wniesiona przez obywatela opłata skarbowa od czynności urzędowych była należna czy nie, należy do kompetencji wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Wynika to wprost z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 86 poz. 960 ze zm./. Na pewno nie jest to obowiązek urzędu skarbowego, jeżeli to właśnie on pobrał opłatę od podań, załączników, zaświadczeń

Orzeczenie
31.01.2002 Podatki

Uruchomienie postępowania sądowoadministracyjnego wobec wydanego, w wyniku dokonania czynności sprawdzających, postanowienia w przedmiocie zaliczenia wpłat na poczet zaległości i odsetek nie daje podstaw do zawieszenia postępowania prowadzonego w zakresie odpowiedzialności podatkowej płatnika. Postanowienie takie ma charakter informacyjny i jego wykonanie nie jest konieczne do uruchomienia postępowania

Orzeczenie
31.01.2002

Ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ przyznaje uprawnienia nie tylko "osobom" mogącym się wykazać działalnością określoną w art. 1 ust. 2 lub w art. 2 /łącznie z okresami zaliczonymi do działalności kombatanckiej i działalności z nią równorzędnej - art. 3 ustawy/, ale również

Orzeczenie
31.01.2002

Stosownie do regulacji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 1995 r. w sprawie zasad i trybu ustalania kar pieniężnych za naruszanie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi, oraz współczynników różnicujących wysokość kar pieniężnych /Dz.U. nr 79 poz. 400/ a w szczególności par. 6, decyzja o wymierzeniu dobowej kary pieniężnej określa termin rozpoczęcia

Orzeczenie
31.01.2002

Organy administracji nie mają obowiązku indywidualnego powiadamiania obywateli o zmianach obowiązujących przepisów prawa. Akty prawne mające moc ogólnie obowiązującą ogłaszane są w Dziennikach Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej i każdy obywatel może samodzielnie zapoznać się z ich treścią. W tym zakresie nie można skutecznie powoływać się na niewiedzę, nieznajomość prawa lub występować z roszczeniem do

Orzeczenie
30.01.2002

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591/ zaskarżenie do sądu administracyjnego uchwały organu gminy jest niedopuszczalne jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił.

Orzeczenie
30.01.2002

Tylko rzeczywiste zaistnienie przeszkód wskazanych w art. 35 par. 5 Kpa, a nie samo wykonanie czynności przewidzianej w art. 36 par. 1 Kpa, może powodować przedłużenie wiążącego organy ustawowego terminu załatwienia sprawy.

Orzeczenie
30.01.2002 Obrót gospodarczy

Spory o roszczenie ze stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych w sprawach nie wymienionych w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./ rozpatruje sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy.

Orzeczenie
30.01.2002

Czynność podjęta poza trybem postępowania administracyjnego podlega kontroli sądu administracyjnego na warunkach określonych w art. 34 ust. 3 ustawy o NSA. Jednakże przed wniesieniem skargi do Sądu należy zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Skarga może być wniesiona po upływie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.

Orzeczenie
30.01.2002

Przed wejściem w życie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/ przepis art. 61 ust. 2 Konstytucji RP mógł być samodzielną podstawą żądania udzielenia informacji o działalności organów gminy.

Orzeczenie
30.01.2002

Środki przewidziane w art. 14 pkt 1-4 w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. nr 133 poz. 883 ze zm./ mogą być, zgodnie z art. 15, kierowane jedynie do administratora danych i jedynie administrator jest zobowiązany umożliwić ich wykonanie. Przez pojęcie administratora /art. 7 pkt 4 ustawy/ rozumie się organ, jednostkę organizacyjną, podmiot lub osobę, o której mowa w

Orzeczenie
29.01.2002

Nie jest dopuszczalne wniesienie zażalenia do organu naczelnego na brak rozpoznania zażalenia przez organ wyższego stopnia, do którego złożono zażalenie na bezczynność organu I instancji. Wniesienie zażalenia w takim przypadku w sposób rażący naruszałoby zasadę dwuinstancyjności, obowiązującą w postępowaniu administracyjnym. Niedopuszczalność zażalenia, o której wyżej mowa w konsekwencji stanowi o