Istota art. 7 Kpa polega na tym, że w toku postępowania administracyjnego organy orzekające administracji państwowej mają obowiązek czuwać nad przestrzeganiem zasady praworządności socjalistycznej i podejmować wszelkie kroki niezbędne do dokładnego, wnikliwego, wszechstronnego, wyczerpującego zebrania i wyjaśnienia stanu faktycznego /rozpatrzenia całego materiału dowodowego/ oraz załatwienia sprawy

1. Przykład decyzji o charakterze uznaniowym /opartej na "uznaniu administracyjnym"/ uzależnionej od zaistnienia przewidzianych prawem warunków określonych w formie "pojęcia nieokreślonego" /niesprecyzowanego/. Uznanie administracyjne występuje najczęściej wówczas, gdy norma prawna zawiera sformułowanie "może", jest możliwością wyboru następstwa prawnego przez organ orzekający w indywidualnej sprawie

1. Naczelny Sąd Administracyjny nigdy nie może wydać rozstrzygnięcia merytorycznego /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 207 par. 1-5 Kpa/, gdy to jest zastrzeżone tylko dla organów administracji państwowej /art. 104, art. 107 i art. 138 Kpa oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem

Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 lipca 1981 r. w sprawie zagospodarowania zbędnych suszarń, strychów i innych pomieszczeń w budynkach stanowiących własność Państwa /M.P. nr 19 poz. 182/ nie przewiduje wydawania decyzji uprawniającej do dokonania adaptacji takich pomieszczeń na cele mieszkalne.

1. Kontrola sądowa dotyczy zgodności decyzji z prawem, a więc wchodzą tu w grę akty o charakterze ustawodawczym, tzn. ustawy i dekrety z mocą ustawy oraz akty wykonawcze do tych ustaw, a zatem akty zawierające normy powszechnie obowiązujące, wydane na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego i z powołaniem się na to konkretne upoważnienie. Nie można jednak z pojęcia prawa w rozumieniu wyżej

Tryb przyjęty w art. 200 Kpa co do składania skargi i jej uznania w całości daje organowi administracji państwowej, który wydał zaskarżoną decyzję w ostatniej instancji możliwość powtórnego zbadania sprawy administracyjnej i zastanowienia się nad prawidłowością swego rozstrzygnięcia. Jednak nie może on dawać nowych rozwiązań częściowych, zarówno co do jednej skargi, jak i kilku skarg. Może tylko zaspokoić

Nie można przyjąć aby sprawa taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne krajowców dewizowych w ruchu zagranicznym należała do kategorii spraw, o których mowa w art. 196 par. 1 Kpa zastrzeżonych do rozpoznania przez sąd administracyjny.

1. Zatrudnienie konkubiny nie może być uznane za pracę członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu par. 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/. 2. Za rencistę w

Decyzja administracyjna w sprawie odmowy rozbiórki obiektu budowlanego występuje w formie "sprzeciwu" /decyzji negatywnej/. A zatem do decyzji w formie sprzeciwu mają zastosowanie wszystkie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a zwłaszcza art. 107 par. 1 i par. 3 Kpa.

1. Organ administracji państwowej nie jest uprawniony do wydawania decyzji administracyjnej w sprawie adaptacji strychu na mieszkanie w sytuacji, gdy budynek nie stanowi wyłącznie własności Państwa lecz współwłasność Państwa i osoby fizycznej. Fakt zarządzania budynkiem przez Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej nie ma wpływu na zmianę stanu prawnego nieruchomości. 2. Wydanie decyzji

Każda decyzja nakładająca na obywatela obowiązek musi zawierać między innymi, nie tylko powołanie podstawy prawnej, ale także rozstrzygnięcie /"osnowę"/ oraz uzasadnienie faktyczne i prawne /art. 107 par. 1 i 3 Kpa/. Chodzi zatem o dokładne wytłumaczenie się, dlaczego organ administracji państwowej dany przepis zastosował a inny uznał za niewłaściwy /błędny/.

Obowiązkiem każdego organu administracji jest jak najstaranniejsze wyjaśnienie podstawy faktycznej i prawnej decyzji, co wypływa także z zasad ogólnych wyrażonych w art. 9 Kpa /zasada udzielania pomocy prawnej/ oraz art. 11 Kpa /zasada przekonywania, czyli wyjaśniania stronie "zasadności przesłanek" rozstrzygnięcia/. Chodzi zatem także o wytłumaczenie się, dlaczego organ administracyjny dany przepis

1. Zgodnie z art. 7 i 77 par. 1 Kpa w zw. z art. 86 i 89 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113/ organ administracji wydając decyzję w sprawie przyznania punktów preferencyjnych osobie ubiegającej się o przyjęcie na studia wyższe powinien w każdym przypadku zindywidualizować ocenę dotyczącą pochodzenia społecznego, mając na uwadze również interes społeczny

W postępowaniu administracyjnym, poprzedzającym wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania rzemiosła, wysłuchanie przez organ orzekający wyjaśnień zainteresowanego rzemieślnika jest obligatoryjne /art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/.

W sytuacji gdy przedmiotem najmu jest lokal mieszkalny w budynku stanowiącym własność osoby fizycznej, to obowiązek utrzymania tego lokalu w stanie przydatnym do użytku obciąża wynajmującego, ale tylko w takim zakresie w jakim pozwalają na to wpływy z czynszów.

Osoba fizyczna, która zajmuje lokal mieszkalny bez tytułu prawnego nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa i nie ma uprawnień do żądania zameldowania innej osoby na pobyt stały - właściciela tego lokalu w innej miejscowości, w której tenże zajmuje pomieszczenie zakładowe w związku z wykonywaną pracą a więc nie może wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu braku legitymacji

Przy ocenie czy uczestnik postępowania może skorzystać z prawa pierwokupu nieruchomości na podstawie par. 7 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ - jeżeli zakwestionowane decyzje w sprawie zostały wydane, gdy umowa dzierżawy wygasła - istotne znaczenie ma fakt

1. Art. 53 ust. 1 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym /Dz.U. nr 29 poz. 154/ ograniczył postępowanie dotyczące ewidencji ludności do jednoinstancyjnego ale wyłącznie w sprawach związanych z uzyskiwaniem zezwolenia na zmianę miejsca pobytu stałego i pobytu czasowego polegającego na przeniesieniu się do innej miejscowości. 2. Z przepisu par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych

1. Naczelnicy gmin nie mogą przekazywać swoich uprawnień do rozstrzygania w drodze decyzji administracyjnej spraw indywidualnych z zakresu wywłaszczeń innym jednostkom organizacyjnym, wobec braku pozytywnego przepisu, który by ich do tego upoważniał. 2. Paragraf 2 ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 sierpnia 1977 r. w sprawie określenia rodzajów spraw należących do

Organ administracji państwowej przy rozstrzyganiu sprawy indywidualnej w drodze decyzji administracyjnej nie może działać całkowicie swobodnie lub samowolnie. Jako dowód w sprawie indywidualnej należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy /do wykrycia prawdy obiektywnej/ a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych

W przypadku wielokrotnego dokonywania zmian decyzji przez organ administracji państwowej - organ ten - winien szczególnie wnikliwie rozpoznać sprawę zgodnie z treścią art. 7, art. 77 par. 1 Kpa i dokonać równocześnie obiektywnej oceny zebranych w sprawie dowodów zgodnie z treścią art. 80 Kpa.

Rolnik, który nabył w drodze umowy nieformalnej nieruchomość rolną, jednakże nie wszedł w jej posiadanie przed 4 listopada 1971 r., nie mógł nabyć własności tej nieruchomości na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250 ze zm./, nie odpowiada bowiem warunkom określonym w tym przepisie.

1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść

1. Przekazanie przez organ administracji rolnikowi w nieodpłatne użytkowanie gruntu PFZ oznacza zawarcie umowy określonej w art. 708 Kc, do której mają zastosowanie przepisy o dzierżawie. 2. Brak formy pisemnej umowy o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie nie czyni tej umowy nieważną /art. 73 par. 1 Kc/, a okoliczność, że organ administracji zaniedbał sporządzenia umowy, nie może szkodzić prawom