1. Stwierdzenie, że nieruchomość jest zbędna na cel uzasadniający wywłaszczenie - lub obecnie - cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 30 poz. 127/ oznacza, iż nieruchomość jest nadal we władaniu Skarbu Państwa. 2. Postępowanie administracyjne o zwrot wywłaszczonej nieruchomości podlega
Przepisy gminne porządkowe niezbędne dla ochrony życia i zdrowia obywateli oraz zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego można wydawać dopiero po stwierdzeniu, że w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących nie ma jeszcze takiej regulacji prawnej /art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie terytorialnym/. Przepisy uchwały rady gminy wprowadzające numery identyfikacyjne
Treść przepisu art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ nie pozwala na podjęcie przez radę gminy uchwały w przedmiocie zwolnienia wszystkich mieszkańców gminy od podatku z tytułu posiadania psa.
1. Przepis art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wymaga przede wszystkim, aby materia mająca być przedmiotem regulacji przez radę gminy - nie była uregulowana w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących. 2. Jeśli ustawodawca w danej materii zrezygnował z bardziej szczegółowej, a przy tym bardziej rygorystycznej
Camping samochodowy /pole namiotowe/ ze względu na swoją podstawową funkcję nie jest obiektem sportowym ani miejscem masowych zgromadzeń, a towarzyszące mu urządzenia dla zmotoryzowanych /boisko do gry w siatkówkę/ oraz dla pozostających pod ich opieką dzieci /plac zabaw/, podnoszące standard danego obiektu, nie mogą być zaliczone do obiektów sportowych, czy placówek wychowawczych bądź opiekuńczych
1. Postanowienia uchwały rady gminy ustalające określoną należność pieniężną za prowadzenie działalności handlowej w miejscach do tego nie wyznaczonych są sprzeczne z prawem, gdyż wykraczają poza upoważnienie zawarte w art. 40 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. Uchwalenie uchwałą sankcji w wysokości nie przewidzianej przez ustawodawcę
Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie budynku wzniesionego samowolnie /bez zezwolenia wymaganego prawem/ nie wyłącza stosowania art. 66 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./.
W świetle art. 6 Konstytucji RP, gwarantującego swobodę działalności gospodarczej bez względu na formę własności, niedopuszczalne jest stanowienie przepisów gminnych przewidujących generalne wyparcie ze sfery handlu i usług jednostek uspołecznionych.
Refundacją kosztów przewidzianą w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ może być objęte każde nowe miejsce pracy, na którym zatrudniono inwalidę skierowanego przez organ do spraw zatrudnienia.
1. Przepis art. 66 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./ ma zastosowanie również w sytuacji, gdy po wybudowaniu budynku niezgodnie z warunkami pozwolenia na budowę została wydana przez organ budowlany decyzja o pozwoleniu na zmianę projektu technicznego budynku. 2. Przepis art. 76 Prawa górniczego ma zastosowanie, poprzez art. 56 tego prawa, również do kosztów
1. Skorzystanie przez organy obu instancji z uprawnienia do zaniechania faktycznego i prawnego uzasadnienia decyzji odmownej, gdy wymaga tego interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny /art. 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./, nie zwalnia tych organów z podania podstawy prawnej wydanych decyzji, a także z obowiązku
1. Z zasady ciągłości procesu planowania przestrzennego oraz związanego z nią obowiązku określonej oceny skutków zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, a także z zasady powszechności obowiązywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, wynikającej z treści art. 46 ust. 4-6 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym oraz przepisów prawa materialnego odsyłających do ustaleń
Przewidziane w uchwale organu gminy jednorazowe wypowiedzenie wszystkich umów najmu komunalnych lokali użytkowych w mieście w celu zorganizowania przetargów czynszowych, warunkujących zawarcie nowych umów i w celu wyeliminowania ze sfery handlu i usług jednostek gospodarki uspołecznionej, rażąco narusza zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 i art. 354 Kc i jest niezgodne z art. 18 ust.
Nie zapłacona w przewidzianym terminie zaliczka stanowi zaległość podatkową w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ wtedy, gdy była w istocie należna Skarbowi Państwa, to jest gdy została objęta lub będzie objęta kwotą podatku ustalonego z decyzji przewidzianej w art. 5 ust. 3 tej ustawy.
1. Wybór przewodniczącego rady gminy nie stanowi podstawy do nawiązania z nim stosunku pracy w rozumieniu art. 73 par. 1 kodeksu pracy. 2. Zatrudnienie przewodniczącego rady gminy w tym charakterze nie znajduje podstaw prawnych ani w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ani w kodeksie pracy.
Założenie, że uszczuplenie podatku za okres trzyletni wstecz przekracza znacznie kapitał spółki /trafność takiego założenia może być podważona w głównym postępowaniu wymiarowym/ jest równoznaczne z uzasadnioną - w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ - obawą, że wykonanie zobowiązania podatkowego może być zagrożone.
1. Potwierdzenie przejścia na własność państwa gruntów, o jakich mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, następuje przez wydanie zaświadczenia /art. 217 par. 2 Kpa/, a nie w formie decyzji administracyjnej. 2. Osoba, która kwestionuje tytuł własności Państwa do gruntu, o jakim mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o drogach publicznych
Zaspokojenie roszczenia o zachowek nie stanowi nabycie praw majątkowych w drodze spadku lub darowizny, co stanowiłoby podstawę prawną opodatkowania w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/.
Wybór bardziej uciążliwego dla strony spośród dwóch istniejących sposobów osiągnięcia koniecznego celu jest uzasadniony w wypadku ustawowego związania, nie jest natomiast uzasadniony taki wybór tylko z tego powodu, że realizację łagodniejszego dla strony sposobu przewiduje inna ustawa i w ramach właściwości innego organu.
Nie jest obiektem budowlanym w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ urządzenie techniczne mieszczące się w jednym z pomieszczeń budynku mieszkalnego, zapewniające prawidłowe funkcjonowanie tego budynku i stanowiące razem z nim jedną całość techniczno-użytkową.
Wpis na listę adwokatów z jednoczesnym wyznaczeniem siedziby wykonywania zawodu adwokata nie rodzi obowiązku dla zespołu adwokackiego, mieszczącego się w miejscowości, w której wyznaczono siedzibę, do przyjęcia w poczet członków danego zespołu adwokata składającego wniosek w tej sprawie.
Plan rozmieszczenia zespołów adwokackich, adwokatów i aplikantów adwokackich zawiera normy o charakterze wewnętrznym - funkcjonujące z woli ustawodawcy w obrębie zawodowego samorządu adwokackiego, którego organy są jednocześnie powołane do uznania ustaleń danego planu za wiążące, jak też ewentualnego wprowadzenia wyjątków od dyrektyw planu. W żadnym wypadku organy adwokatury /samorządu adwokackiego