1. "Ciężar dowodu" w postępowaniu administracyjnym spoczywa na organie administracji państwowej zgodnie z dyspozycją art. 77 par. 1 Kpa. Nie można przeto obciążać strony obowiązkiem przedstawienia koniecznych dowodów. 2. Wedle art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, fakt, czy przyczyna niestawiennictwa była usprawiedliwiona, czy

Artykuł 77 par. 1 Kpa nakłada na organ obowiązek przeprowadzenia całego postępowania co do wszystkich okoliczności istotnych i nie może on być przerzucony na stronę. Jeżeli strona przedstawi niepełny materiał dowodowy, organ ma obowiązek z własnej inicjatywy uzupełnić go.

Jeżeli nie istnieje fizyczny obiekt budowlany przeznaczony do pobytu ludzi brak jest więc lokalu mieszkalnego i nie może nastąpić zameldowanie.

Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie definiuje pojęcia "nieusprawiedliwionych przyczyn" w zakresie przestrzegania obowiązku o jakim mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy przez bezrobotnego. W związku z tym przy stosowaniu przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy powyższe pojęcie rozumieć należy w taki sposób, czy w świetle przyczyny podawanej przez bezrobotnego

Organ nadzoru, jakim jest wojewoda, może zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stwierdzać nieważność uchwały organu gminy, jeżeli jest ona sprzeczna z prawem. Przepisu tego nie można interpretować rozszerzająco, prowadziłoby to bowiem do naruszenia prawnie gwarantowanej zasady samodzielności gminy. Organ nadzoru ma kompetencje

Czy jest dopuszczalny na mocy art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ zwrot byłemu właścicielowi nieruchomości przejętej na rzecz Skarbu Państwa w 1970 r. w trybie art. 11 ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o terenach dla budownictwa domów jednorodzinnych w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 31 poz. 138 ze zm./ oraz

Zaskarżone do sądu administracyjnego postanowienie o zawieszeniu postępowania odwoławczego należy traktować jako wydane przez organ I instancji, dlatego nie może być ono zaskarżone do sądu, lecz zgodnie z art. 101 par. 3 Kpa w zw. z art. 141 par. 1 i 2 Kpa oraz art. 144 Kpa przysługuje na nie zażalenie do organu wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 2 Kpa.

Kompetencje w zakresie ustalania godzin otwierania i zamykania placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i zakładów usługowych dla ludności nie należą obecnie do rad miast lub gmin, lecz do burmistrzów /prezydentów/ miast lub wójtów gmin.

Nieważna jest uchwała rady gminy podjęta na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ zakazująca używania hydrantów przeciwpożarowych do innych celów niż są one przeznaczone ponieważ jej celem nie jest ochrona życia lub zdrowia obywateli ani zapewnienie porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego.

1. Skuteczne zrzeczenie się mandatu przez radnego następuje wówczas, gdy radny w sposób wyraźny i wolny od wad uzewnętrzni swojej radzie wolę zrzeczenia się mandatu; woli takiej nie można domniemywać. 2. Konsekwencją skutecznego złożenia oświadczenia woli o zrzeczeniu się mandatu jest obowiązek podjęcia przez radę gminy uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego /art. 9 ust. 3 ustawy z dnia

1. Akt zrzeczenia się mandatu ma charakter jednostronnego oświadczenia woli. 2. Skuteczne zrzeczenie się mandatu przez radnego może mieć miejsce wówczas, jeżeli radny w sposób wyraźny i wolny od wad uzewnętrzni swojej radzie wolę zrzeczenia się mandatu. Woli tej nie można domniemywać. 3. Kreowanie przez organy samorządu terytorialnego barier formalnych przy realizacji prawa radnego do zrzeczenia się

Dla ustalenia, że grunt podlega podatkowi od nieruchomości należy uprzednio stwierdzić, że nie podlega on przepisom o podatku rolnym lub leśnym.

Dla uwzględnienia skargi wniesionej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie wystarcza wykazanie naruszenia interesu skarżącego; musi być także stwierdzone, że uchwała została wydana bez podstawy prawnej lub z naruszeniem prawa.

Rada gminy nie jest uprawniona do podejmowania uchwał powodujących w swym efekcie uchylenie ostatecznych decyzji administracyjnych. Takie uprawnienia rady gminy nie wynikają z dyspozycji art. 40 ustawy o samorządzie terytorialnym, ani też z przepisów innych ustaw.

Osoba zarejestrowana w rejonowym biurze pracy właściwym dla miejsca jej zamieszkania, mająca w dniu dokonania rejestracji uprawnienia do otrzymania zasiłku dla bezrobotnych w świetle art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, której zasiłek taki został przyznany, nie traci uprawnień do tego zasiłku przez to, że zmieni miejsce zamieszkania i zarejestruje