Określenie w Regulaminie Rady Gminy innego trybu podejmowania uchwał niż wynika to z bezwzględnie obowiązującego przepisu art. 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stanowi naruszenie prawa, czego konsekwencją jest, że podjęta w takim trybie uchwała jako sprzeczna z prawem, to jest cyt. art. 14 ustawy o samorządzie terytorialnym, jest nieważna.

Skarga Zarządu Miasta i Gminy na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniesiona po 30-dniowym terminie do jej zaskarżenia zgodnie z art. 98 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ podlega odrzuceniu, zgodnie z art. 204 Kpa.

1. Ustawodawca nie ustanawiając bezwzględnej formy prowadzenia działalności kulturalnej w formie zakładów budżetowych, w art. 32 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej określił jedynie, że instytucje kultury, niezależnie od formy działalności, prowadzą gospodarkę finansową i rozliczają się z właściwym budżetem na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych. 2. Ustalony

Z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, iż zwalnia się od podatku od towarów i usług import towarów zwolnionych od cła, ale wyłącznie zwolnionych na podstawie art. 1, art. 14 ust. 1 pkt 1-5, 7-36 i 38, art. 15 oraz art. 20 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/

1. Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie stosuje się do samochodów osobowych i ich części składowych. 2. Nieprawidłowe prowadzenie ewidencji, w wyniku którego podatnik zawyżył podatek naliczony, niezależnie od tego czy zostało dokonane

Nie stanowi nierzetelności księgi tylko fakt dokonywania wpisów przed datą jej oparafowania, jak również uzupełnianie zapisów w terminie późniejszym, byleby nastąpiło to przed kontrolą organów podatkowych. Wpisanie zatem zakupu pod inną datą, aniżeli wynika to z rachunku, nie daje z reguły podstawy do przyjęcia, że księga podatkowa prowadzona jest nierzetelnie.

Pojęcie "zakupu" użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" i pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być zawężane do przypadków nabycia w drodze umowy kupna-sprzedaży prawa własności gruntu lub prawa użytkowania wieczystego w tzw. obrocie wtórnym.

Zasadą jest, że podejmowane przez organy samorządowe uchwały w ramach ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ muszą zawierać sformułowania jasne, wyczerpujące, uniemożliwiające stosowanie niedopuszczalnego, sprzecznego z prawem luzu interpretacyjnego.

1. Przepisy podatkowe winna cechować jasność rozwiązań umożliwiająca podatnikom ich zrozumienie. 2. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowanie ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu.

W 1992 r. na podstawie przepisu art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie można było zaliczyć do przychodów bezrobotnego prowadzącego działalność gospodarczą wartości umorzonej pożyczki zaciągniętej w rejonowym urzędzie pracy i tym samym dochód ze źródła przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej nie podlegał opodatkowaniu

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowania ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu. Zatem zmianę wprowadzoną ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz

Budownictwo komunalne, o jakim mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie jest prowadzone w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, lecz ma charakter wykonywania zadań związanych z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych gminy przez

Na podstawie par. 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ i załącznika nr 1 do tego rozporządzenia w części dotyczącej prowadzenia parkingów zastosowanie stawki karty podatkowej jest zależne od liczby wyznaczonych miejsc na terenie pola parkingowego /liczby stanowisk/, nie zaś od liczby pojazdów na parkingu

O ile w jednym akcie notarialnym zawarto umowę darowizny przenoszącej własność nieruchomości i w tym samym akcie zamieszczono oświadczenie obdarowanego o ustanowieniu służebności, to należy uznać, że jest to wynikiem wykonania polecenia w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Zabezpieczenie nie może prowadzić do wykonania obowiązku, lecz jednakże nie do pogodzenia z zasadą prowadzenia postępowania zabezpieczającego wyrażającą się w uprawnieniu do składania zarzutów byłoby przyjęcie stanowiska, że raz ustalona nawet w przybliżeniu kwota zobowiązania podatkowego nie może ulec ograniczeniu, jeżeli przemawiają za tym istotne argumenty.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ dotyczy wydatków poniesionych przez podatników na cele mieszkaniowe od daty wejścia w życie ustawy, tj. w 1992 r. i latach następnych.

Wychodząc z założenia, że celem dewolucji kompetencji z art. 150 par. 2 Kpa jest zachowanie zasady obiektywizmu, przepis ten wbrew jego dosłownemu brzmieniu należy odczytywać w ten sposób, iż w określeniu "o wznowieniu postępowania rozstrzyga organ wyższego stopnia" mieści się zarówno postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/, jak i decyzja o odmowie wznowienia postępowania /art

Osoba, która prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego została skazana na podstawie przepisu art. 93 par. 3 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. /Dz.U. 1984 nr 22 poz. 103/ nie może być adresatem decyzji określającej wysokość niezapłaconego podatku związanego z tą działalnością. W grę wchodzi jedynie odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe firmowanego, za które firmujący odpowiada solidarnie

1. Dla oceny charakteru umowy sprzedaży dotyczącej zbycia części majątku przedsiębiorstwa co w konsekwencji prowadzić będzie do uznania czy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też będzie wyłączona z opodatkowania tym podatkiem /art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.

1. Nieprecyzyjne sformułowanie przepisu prawnego, w oparciu o który podatnik ma obowiązek obliczenia podatku, nie może stanowić podstawy do zakwestionowania przez organ podatkowy złożonej przez podatnika deklaracji, jeśli nie można wykazać oczywiście błędnej interpretacji prawa. 2. Zakwestionowanie deklaracji podatkowej złożonej przez podatnika następuje w trybie określonym w art. 168 par. 2 Kpa, co

1. Prawami osób trzecich, o których mówi zdanie drugie art. 118 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /t.j. Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/ mogą być wyłącznie prawa obciążające nieruchomość, nie może tym prawem być tytuł najmu mający swe źródło w umowie najmu, która ze swej istoty /art. 659 par. 1 Kc/ jest tylko wzajemnym zobowiązaniem łączącym wynajmującego z najemcą

Odjęcie właścicielowi w trybie art. 931 par. 2 Kpc zarządu zajętą nieruchomością rolną, składającą się na gospodarstwo rolne, nie wyłącza regulacji prawnej zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./; właściciel takiej nieruchomości nie może uzyskać statusu bezrobotnego i - choćby nawet spełniał warunki określone

W każdym przypadku wydzierżawienia gruntu /gospodarstwa rolnego/ wchodzącego w skład Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa obowiązek podatkowy w podatku rolnym ciąży na dzierżawcy stosownie art. 3 ust.6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./.

Zwrot cła jest dopuszczalny nie tylko w sytuacji kiedy dany surowiec /materiał/ stanowi część składową towaru wywiezionego za granicę, ale również wówczas, gdy został zużyty przy wyrobie towaru wywiezionego za granicę.