Brak norm prawnych dotyczących dopuszczalnych poziomów odorów nie zwalnia organu z obowiązku oceny ich wpływu w postępowaniu środowiskowym; zasada przezorności wymaga uwzględnienia potencjalnych negatywnych oddziaływań zapachowych inwestycji na zdrowie i warunki życia ludzi (NSA z dnia 15 października 2025 r.).

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie, dotycząca decyzji o komunalizacji nieruchomości, została oddalona. Nieruchomości, którymi PKP faktycznie zarządzało bez umocowania prawnego, podlegały komunalizacji na mocy ustawy z dnia 10 maja 1990 r., z uwagi na brak odpowiednich dokumentów uprawniających do utrzymania władania.

Oddalenie skargi kasacyjnej. Brak wpływu działań objętych pozwoleniem wodnoprawnym na nieruchomości skarżących wyklucza ich status jako stron postępowania.

Skarżący może zaskarżyć uchwałę o miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tylko w zakresie, w jakim narusza ona jego interes prawny lub ogranicza prawa własności. Władztwo planistyczne gminy obejmuje możliwość definiowania wskaźników zabudowy w zakresie nadziemnym.

Decyzja o pozwoleniu na budowę w strefie kontrolowanej gazociągu jest dotknięta rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., co uzasadnia stwierdzenie jej nieważności wobec kategorycznych, bezpieczeństwotwórczych przepisów zakazujących lokowania obiektów w takich strefach zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki.

Decyzja Wojewody Dolnośląskiego o ograniczeniu korzystania z nieruchomości w celu realizacji inwestycji elektroenergetycznej była zgodna z przepisami prawa, a skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak naruszeń proceduralnych i materialnych. Postępowanie wykazało prawidłowość formalną i prawno-materialną decyzji administracyjnych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że osoby faktycznie sprawujące opiekę nad niepełnosprawnymi bliskimi są uprawnione do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 u.ś.r., niezależnie od obowiązku alimentacyjnego ciążącego na innych członkach rodziny, o ile spełniają przesłanki z ustawy.

Nabywca roszczeń dekretowych i jego spadkobiercy nie posiadają legitymacji do dochodzenia odszkodowania, jako że umowa przelewu wierzytelności nie stanowi źródła interesu prawnego w postępowaniu administracyjnym.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego musi powstać do 31 grudnia 2023 roku poprzez spełnienie wszystkich wymogów formalnych; ich niespełnienie do tej daty skutkuje brakiem możliwości rozpatrzenia wniosku na podstawie przepisów sprzed zmiany.

Dane dotyczące nazwy, adresu i numeru telefonu udostępnione przez przedsiębiorstwo na stronie internetowej nie stanowią danych osobowych, gdy nie umożliwiają identyfikacji osoby fizycznej. Skarga kasacyjna Prezesa UODO oddalona.

Rada gminy ma prawo do samodzielnego ustalania składu osobowego komisji zgodnie z art. 21 ust. 1 u.s.g., co potwierdza zasada autonomii decyzyjnej, a brak członkostwa w komisji nie narusza praw radnego z art. 24 ust. 1 u.s.g.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że uchwała Zarządu Powiatu uchylająca powierzenie stanowiska dyrektora osobie wyłonionej w drodze konkursu została wydana z naruszeniem prawa, w szczególności Prawa oświatowego, wobec czego podjęte rozstrzygnięcie o stwierdzeniu jej nieważności przez WSA było zasadne.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że prokonstytucyjna wykładnia art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, eliminująca jego niekonstytucyjne zastosowanie, jest dopuszczalna. Zasada ekwiwalentu za niewykorzystany urlop powinna respektować okresowe normy prawa do wypoczynku.

Czas trwania kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym w rozumieniu art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r., poz. 236 t.j.) nie może przekroczyć ilości wymienionych w tym przepisie kolejno następujących po sobie dni roboczych liczonych od daty wszczęcia kontroli do jej zakończenia.

Wpis całego budynku do rejestru zabytków, bez przeprowadzenia proporcjonalnej analizy wartości merytorycznej i dowodowej, narusza zasadę proporcjonalności i ochronę prawa własności. NSA uchylił decyzje organów niższej instancji, nakazując ponowną ocenę zasadności ochrony.

Raport oddziaływania na środowisko powinien zawierać co najmniej trzy autonomiczne warianty realizacji przedsięwzięcia, z których każdy musi innowacyjnie różnić się pod względem wpływu na środowisko. Brak takiego przedstawienia uniemożliwia uznanie raportu za kompletnego, co skutkuje odmową decyzji środowiskowej.

Brak akceptacji przebiegu granic przez właściciela uzasadnia kwalifikację granic jako spornych. Trwała stabilizacja punktów granicznych wymaga wspólnej inicjatywy zainteresowanych stron, co czyni błędnym zaakceptowanie operatu bez uwzględnienia odcinków spornych.