W świetle przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ brak jest podstawy prawnej do wydania decyzji o zwolnieniu od podatku od towarów i usług lub o odmowie takiego zwolnienia.

Przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie zawierają normy dopuszczającej odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Odpowiedzialność za takie zobowiązania rozciąga się na wspólników takiej spółki w częściach, w jakich mają oni prawo uczestniczyć w podziale zysku.

1. Z treści przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wynika, że utworzenie jednostki pomocniczej w gminie w postaci dzielnicy miejskiej zależy od woli Rady Gminy i pozostaje w sferze jej uznania, po rozeznaniu opinii w tej kwestii mieszkańców gminy. 2. Uprawnienie do wniesienia skargi w oparciu o art. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym ma

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy do uznania określonego kosztu za koszt uzyskania przychodu; reguluje jedynie zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów.

Pominięcie w uchwale rady gminy stawki podatku od nieruchomości, dla określonej grupy podmiotów i przedmiotów opodatkowania, stanowi o niewypełnieniu w drodze przepisów gminnych obowiązku określonego w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych i nie jest zwolnieniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 tej ustawy.

1. Zaliczenie świadczenia usług przewozowych na liniach podmiejskich do kategorii prawnej "lokalnego transportu zbiorowego" zależy od uznania przez jedną lub więcej gmin wspólnie, iż linie te zaspokajają zbiorowe potrzeby mieszkańców tej gminy lub gmin łącznie lub rozdzielnie. Chodzi zatem o ocenę wystąpienia potrzeb, a następnie zapewnienia ich zaspokajania w sposób trwały i nieprzerwany, a zarazem

Podatnik, który po wejściu w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ prowadził działalność w taki sposób, jakby był podatnikiem tego podatku, a następnie złożył oświadczenie w trybie art. 48 w zw. z art. 14 ust. 2 tej ustawy, nie może korzystać z uprawnienia do odliczenia od należnego podatku, kwoty podatku naliczonego

Za mienie rewindykowane, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, można uznać tylko mienie, które zostało utracone /np. na skutek działań wojennych/, a następnie odzyskane. Musi tu występować tożsamość tego mienia, to znaczy rzecz odzyskana musi być tą samą rzeczą, która wcześniej została utracona.

Powstanie nowego dobra charakteryzuje działalność wytwórczą, a skoro w art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ mówi się o należnościach celnych pobranych od surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych zużytych przy wyrobie innych towarów, to uzasadniony jest pogląd, że tylko działalność wytwórcza a nie usługowa objęta została dyspozycją

Przywilej podatkowy ustanowiony w par. 40a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług - jako wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania - nie może być interpretowany rozszerzająco.

1. Wynajem lokali zakładowych jest jednym ze źródeł przychodów i w wypadku wystąpienia straty może być ona finansowana z przychodów osiąganych z innych źródeł; wyjątkiem są straty z finansowania lokali zajmowanych przez pracowników. 2. Wydatki na prowadzenie zakładowych placówek zbiorowego żywienia - w części w jakiej placówki te są ogólnie dostępne - nie mogą być klasyfikowane jako ponoszone pośrednio

1. Uchwała rady gminy o przeznaczeniu do sprzedaży w drodze przetargu lokali mieszkalnych, co do których ich najemcy nie skorzystali z przysługującego im pierwszeństwa nabycia zajmowanych lokali, narusza przepisy art. 4 ust. 8 i art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. 2. Gmina nie może sprzedawać lokali

1. Sprawy sprzedaży gruntu w trybie bezprzetargowym są uregulowane w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ i zawarte w niej wyliczenie przypadków odstąpienia od przetargu ma charakter enumeracji wyczerpującej. 2. Wojewoda, nie zawiadamiając uprzednio gminy o wszczęciu postępowania nadzorczego, uchybia obowiązkom

Nieważna jest decyzja o wymiarze podatku skierowana do podatnika gdy do obliczenia podatku, jego pobrania i przekazania do urzędu skarbowego, obowiązany był notariusz jako płatnik /art. 14 i art. 15 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Niedopuszczalne jest podjęcie przez organ gminy uchwały o odcięciu dopływu wody z urządzenia wodociągowego do innej gminy. Uprawnienia podmiotu uzyskującego wodę z urządzeń przejętych przez inną gminę chronione są przepisem par. 2 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków

1. Ocena legalności zasad organizacji i finansowania gminnych przedszkoli publicznych z punktu widzenia jej zgodności z prawem musi przebiegać w sposób zindywidualizowany w stosunku do cech każdej gminy jako lokalnej wspólnoty samorządowej. Uwzględnić należy zwłaszcza to, iż w gminach miejskich o strukturze zawodowej takiej, że większość lub przynajmniej znacząca część rodziców pracuje w wymiarze ośmiogodzinnego

1. Posłużenie się wekslem pożyczkobiorcy jako zabezpieczeniem udzielonej pożyczki nie ma wpływu na charakter umowy pożyczki i skutki w zakresie obowiązku opłaty skarbowej od tej umowy. 2. Wydanie decyzji określającej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązanie podatkowe powstałe przed upadłością podmiotu podatkowego

Wniesienie skargi przez przewodniczącego rady gminy w trybie art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie dowodzi samo przez się, że działa on w granicach upoważnienia wynikającego z uchwały rady gminy. Do czasu złożenia uchwały rady gminy w sprawie wniesienia skargi na konkretne rozstrzygnięcie nadzorcze można domniemywać, że przewodniczący

Porozumienia komunalne, o których mowa w art. 74 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie są umowami prawa cywilnego, ale swoistymi formami publicznoprawnymi. W drodze umów cywilnych /art. 9 ust. 1 ustawy/ mogą być przekazywane zadania prywatnoprawne, a nie zadania publicznoprawne, których przekazanie może następować - w ramach współdziałania komunalnego

Artykuł 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wyłącza możliwość dalszego przekazywania zadań administracji rządowej przez gminę poza gminę, na podmioty pozostające poza szeroko rozumianą strukturą organizacyjną gminy.

Tylko gmina ma osobowość prawną, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/, i jest zdolna przejąć zobowiązania podatkowe, o ile przyjąć tezę organów podatkowych, że w rozstrzyganej sprawie ma zastosowanie art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/. Rada Miejska jest tylko jedną z władz gminy

Niepobranie podatku za okres przerwy, o której mowa w par. 16 rozporządzenia Ministra Finansów, z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./, obejmuje okres, w którym podatnik faktycznie nie prowadził działalności; okres ten ustala organ podatkowy.

Udzielanie pożyczek mieści się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm/ i choć nie jest realizowane przez bank, korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej w myśl par. 68 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./.