W rozumieniu prawa spółdzielczego termin "objęcie lokalu" jest równoznaczny z terminem "zasiedlenie lokalu". Skarżącemu nie przysługuje ulga mieszkaniowa przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, skoro przed uiszczeniem wkładu zajmował już przedmiotowy lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu

1. W sprawie tego rodzaju jak realizacja budowy domu mieszkalnego nie można dokonywać oceny warunków wykonania świadczenia na podstawie fragmentarycznego rozliczenia kontrahentów. Niezbędne jest wyjaśnienie, kiedy umowa o wykonanie budowy domu została wykonana i rozliczona. 2. Dla ustalenia, że podatnik wykazał z tytułu wykonania tej umowy dochód niższy niż należałoby oczekiwać, niezbędne jest - w

Dopuszczalność wniesienia skargi z art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora ograniczona jest w czasie nie zwykłym terminem liczonym w jednostkach czasowych /art. 57 par. 1-4 Kpa/, lecz stanem czynności egzekucyjnych w sprawie. Wyegzekwowanie obowiązku czyni

Do urządzeń melioracyjnych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ należy również zaliczyć stawy rybne.

Brak podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji stanowi rażące naruszenie prawa. Dopuszczalne jest sporządzenie załącznika do decyzji, lecz taki załącznik musi zawierać przynajmniej dokładne oznaczenie decyzji, a przede wszystkim właściwy podpis, gdyż załącznika tego nie można traktować inaczej jak decyzji. Skoro więc załącznik ten nie zawiera podpisu, to nie może być traktowany jako decyzja.

1. Zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych powstaje w dacie złożenia zeznania wstępnego. 2. Artykuł 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma zastosowanie zarówno do odraczania terminu płatności podatku, jak i zaliczek na podatek.

Odesłanie w par. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 października 1993 r. w sprawie określenia zakresu i form oraz trybu udzielania kobietom w ciąży oraz wychowującym dziecko pomocy w zakresie opieki socjalnej i prawnej /Dz.U. nr 97 poz. 441 ze zm./ do zasad, jakie obowiązują w ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./, odnosi się wyłącznie

Weryfikacji kosztów dowodzenia dokonują organy podatkowe jako zleceniodawca, tym samym podatnik nie może kwestionować wysokości kosztów opinii, skoro są podstawy prawne do obciążenia podatnika kosztami opracowania opinii /art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90, poz. 416 ze zm./.

1. W odwołaniu skarżący stwierdził w sposób nie pozostawiający żadnych wątpliwości, że nie wnosi odwołania od wymiaru podatku. W tej sytuacji za usprawiedliwione należało uznać odstąpienie w zaskarżonej decyzji od szczegółowej analizy poszczególnych pozycji składających się na podstawę wymiaru podatku. 2. Wyprowadzenie z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

1. O zwolnieniu od podatku od spadków decyduje stan prawny spadkowej nieruchomości istniejący w dacie wydania decyzji na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 9 lit. "d" ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Wpisanie do rejestru zabytków historycznego założenia urbanistycznego nie oznacza, że wszystkie budowle na tym terenie są zabytkami. Jeżeli mają

Sam fakt prowadzenia przeciwko skarżącemu egzekucji jeszcze nie świadczy o tym, że jego wniosek o odroczenie płatności podatku jest usprawiedliwiony.

1. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że rewizja skierowana do innego sądu aniżeli właściwy będzie złożona w terminie, o ile ten właściwy sąd zdąży przekazać ją w terminie, jaki ma strona dla skutecznego zaskarżenia orzeczenia. Te same zasady obowiązują przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skoro zatem strona wbrew wyraźnemu pouczeniu kieruje skargę za pośrednictwem organu, to

Żadne postanowienie umowy nie wskazuje na to, że wolą stron było podejmowanie wspólnych działań w oparciu o wniesione wkłady, jak również aby każda ze stron była uprawniona i zobowiązana do prowadzenia wspólnych spraw /art. 865 Kc/.

Art. 169 par. 2 Kpa wyraźnie stanowi, że w sytuacji, gdy analiza ksiąg podatkowych wykazuje znacznie niższy obrót od przeciętnego osiąganego w danej branży - odrzucenie mocy dowodowej ksiąg podatkowych w oparciu o tę przesłankę, uzależnione jest od wystąpienia łącznie dwóch warunków, a mianowicie: - 1. wykazania znacznie niższego obrotu od przeciętnego osiąganego w danej branży, - 2. podobnych warunków

Brak formalnego wymogu, jakim jest podpisanie wniosku o wspólne opodatkowanie nie powinien prowadzić do drastycznego skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania, jeśli wola łącznego opodatkowania wyrażona została dostatecznie w piśmie sporządzonym z upływem roku podatkowego.

Nie można żądać zaniechania ustalania i poboru podatku, który wynika z mocy prawa, ponieważ nie jest on przedmiotem ustalania przez organ podatkowy. W żadnym więc razie skarżący nie mógłby skutecznie dochodzić zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług.

1. Wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodu, a więc koszty jego uzyskania, powinny być należycie udokumentowane. 2. Dowody w postaci paragonów związanych z konsumpcją w restauracjach, na których brak było nazwiska odbiorcy, nie odpowiadają wymogom określonym w par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów

1. W przypadku gdy wartość każdego z przedmiotów zamiany jest jednakowa, należy się opłata skarbowa wymierzona od tej wartości. 2. Brak zawinienia podatnika co do niepobrania podatku przez płatnika lub pobrania go w kwocie niższej od należnej wyłącza odpowiedzialność podatnika za ten podatek, zaś podmiotem wyłącznie odpowiedzialnym staje się płatnik nie będący pracownikiem.

1. W decyzji dotyczącej kwoty wyliczonych odsetek nie można przesądzać kwestii wiążących się z ustaleniem czy zaległość podatkowa istnieje czy też nie. 2. Organy podatkowe po zakończeniu roku podatkowego nie mogą ustalać wysokości miesięcznych zaliczek jakie podatnik winien był regulować w danym roku podatkowym. 3. Dopiero, gdy uprawomocni się decyzja wymiarowa określająca wysokość zaległości podatkowej

Zastosowanie art. 156 par. 2 Kpa jest możliwe tylko po wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 158 par. 1 Kpa/, bowiem konieczne jest uprzednie stwierdzenie, że wadliwa decyzja wyczerpuje jedną co najmniej z podstaw wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa.

Wydanie decyzji określającej podatek /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma ten skutek, że stwierdza się jedynie, iż zobowiązany /czyli podatnik/ miał uiścić - w terminie jaki wynikał z mocy prawa, a nie z decyzji - należny podatek. Z tego określenia decyzją administracyjną rodzi się też obowiązek nie tylko zapłaty określonego

Przewidziany w par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1992 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego /Dz.U. nr 12 poz. 47/ nakaz płatniczy jest decyzją ustalającą wysokość zobowiązania m.in. w podatku rolnym /art. 5 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Jest to zatem decyzja konstutywna, której konsekwencje rozciągają się nie

Ograniczenia w dopuszczalności przeniesienia odpowiedzialności podatkowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na jej wspólników /art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108, poz. 486 ze zm./ ustanowione art. 40 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych, w przypadku tzw. spółek pracowniczych powstałych przed dniem 17 maja 1993 r. w miejsce likwidowanych