Organy administracji celnej orzekły o opłacie manipulacyjnej dodatkowej za niewykonanie obowiązków związanych ze zgłoszeniem celnym za okres dni 30 i to przed dniem 24 czerwca 1994 r. to jest wejściem w życie obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1994 r. o utracie mocy obowiązującej par. 20 rozporządzenia Ministra Współpracy z Zagranicą z dnia 22 sierpnia 1990 r. w sprawie

Przewidziany w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ termin nie jest terminem przedawnienia, lecz zakazem orzekania po upływie 2 lat. Przedawnienie dotyczy egzekwowania już wymierzonych należności celnych, zgodnie z art. 83 ust. 3, 4 i 5 prawa celnego.

Skoro obowiązek podatkowy ciąży na podatniku i podatnikowi temu przypisano uprawnienie polegające na zwolnieniu od podatku obrotu osiągniętego ze sprzedaży produktów na eksport, to obowiązek dochowania tego warunku zwolnienia ciąży tylko i wyłącznie na podatniku, a nie na drugiej stronie kontraktu cywilnoprawnego. W przypadku nie wywiązania się jednej strony z zobowiązań kontraktu cywilnoprawnego,

1. Określenie rodzaju i warunków zabezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, należy do kompetencji organu celnego, który dokonuje oceny, czy proponowany przez stronę postępowania celnego środek zabezpieczenia można uznać za wystarczający. 2. Jeżeli strona jako zabezpieczenie proponuje weksel własny, organ celny ma

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ zwalnia od podatku od towarów i usług odsprzedaż towarów używanych dokonywaną przez użytkownika, a także darowiznę tych, jeżeli towary te nie stanowią bądź nie stanowiły składników majątku związanego z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Pojęcia

Pojęcie "dowód zakupu towarów", zamieszczone w art. 46a ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, oznacza dowód w znaczeniu nadanym przez art. 75 Kpa, który pozwala na ustalenie istnienia lub nieistnienia oznaczonych faktów.

Stwierdzenie na podstawie określonych dowodów prawa użytkowania nieruchomości przez spółdzielnię, o którym mowa w przepisach par. 5 i 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1993 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu /Dz.U. nr 23 poz. 97/ jest czynnością faktyczną organu administracyjnego

1. Normy prawa polskiego dysponują odpowiednimi środkami do realizowania zakreślonych im celów i organy podatkowe nie mają obowiązku respektowania tych postanowień czynności prawnych, które zmierzały do obejścia przepisów fiskalnych. Czynność prawa cywilnego ukształtowana przez strony w sposób zmierzający do obejścia przepisów podatkowych nie staje się z tego powodu nieważna. 2. Przepisy kodeksu cywilnego

Brak precyzyjnego wyliczenia wysokości zobowiązania podatkowego, nieuwzględnienie postanowień wynikających z przepisów umowy międzynarodowej dotyczącej unikania podwójnego opodatkowania stanowią naruszenie wymogów decyzji określonych w art. 107 par. 3 Kpa.

Nie jest wyłączona możliwość uchylenia bądź zmiany na podstawie art. 154 par. 1 Kpa decyzji ostatecznych nakazujących adresatowi całkowitą rozbiórkę obiektu budowlanego.

Ponieważ skarżąca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wykonywała usługi marketingowe, to z mocy prawa z tej działalności podlegała opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, a obowiązek podatkowy powstał z chwilą wykonania tych usług, co winno być potwierdzone fakturą /rachunkiem/ wystawioną na rzecz zleceniodawcy. Bezprzedmiotowe jest powoływanie się strony skarżącej na zawarcie przez nią umowy

1. Postanowienia umów regulujących prawa i obowiązki stron stosunku cywilnoprawnego nie mogą zmieniać praw i obowiązków wynikających ze stosunków publicznoprawnych, jakimi są prawa i obowiązki podatkowe. 2. Przychód danego podatnika powoduje po jego stronie określone obowiązki podatkowe niezależnie od umówienia się z kontrahentem co do podziału uzyskanej z kontraktu sumy.

Wobec braku w ustawie z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 129 poz. 599/ przepisów przejściowych dotyczących sankcji związanych z nieprawidłowym prowadzeniem ewidencji do celów podatku od towarów i usług należy przy orzekaniu stosować regułę lex benignior, nakazującą - w razie stwierdzenia sprzeczności w zakresie sankcji prawnofinansowych

Obowiązek podatkowy w podatku dochodowym powstaje zawsze na dzień 31 grudnia, gdyż regułą jest, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.

Żaden przepis zarówno ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie przewiduje stosowania sankcji w postaci pozbawienia podatnika prawa do zwrotu różnicy między podatkiem należnym i naliczonym.

Odmowa przeprowadzenia dowodu z dokumentów firm sprzedających towary i usługi rażąco narusza zasady postępowania administracyjnego, w szczególności art. 75 Kpa. W świetle tego przepisu niedopuszczalne jest stosowanie formalnej teorii dowodów przez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi dowodami, bądź tworzenie nowych reguł korzystania ze środków dowodowych.

Składana deklaracja VAT-7 wykazująca wysokie odliczenie podatku naliczonego od podatku należnego obliguje urząd skarbowy do przeprowadzenia dokładnej kontroli zarówno pod względem formalnym, jak i merytorycznym przed dokonaniem zwrotu podatku.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ stanowi, że przedmiotem przywozu na polski obszar celny na czas oznaczony /czasowy przywóz/ mogą być środki produkcji i środki transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, wydzierżawione, wynajęte lub oddane do użytkowania, przywożone w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia z podatku od towarów i usług pod warunkiem, że zawiadomi o tym zamiarze właściwy Urząd Skarbowy przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje ze zwolnienia /art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Podatnik korzystający ze zwolnienia z mocy par. 18 rozporządzenia Ministra

Podatnik nie może skutecznie powoływać się na fakt przyjmowania od niego przez urząd skarbowy deklaracji podatkowych, jako na okoliczność wpływającą na to czy był bądź nie był zwolniony od podatku od towarów i usług, skoro w 1994 r. był on zwolniony od tego podatku z mocy prawa - art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11

W 1992 r. ograniczenie, iż koszty zaniechanych inwestycji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów nie miało uzasadnienia w postanowieniach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, nie można takiego ograniczenia wyinterpretować - jak to czynią organy podatkowe - ze swoistej

Termin wskazany w art. 20 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ ma charakter terminu o jakim mowa w rozdziale 10 Kodeksu postępowania administracyjnego, nie będąc terminem prawa materialnego, bowiem dotyczy czynności z zakresu postępowania administracyjnego a mianowicie rejestracji w urzędzie pracy. Wobec tego termin taki może