1. Przy ocenie czy wydatki poniesione przez podatnika polegają na budowie budynku, czy też na jego remoncie lub modernizacji, należy się posługiwać przede wszystkim potocznym rozumieniem tych pojęć, definicjami encyklopedycznymi, a pomocniczo również rozwiązaniami przyjętymi w prawie budowlanym. 2. Prawo podatnika do odliczenia wydatków mieszkaniowych należy analizować wnikliwie na tle konkretnego

Pojęcie "budowa" w rozumieniu prawa budowlanego jest znacznie szersze niż użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w szczególności obejmuje również sytuacje przewidziane w pkt 5 lit. "e-g" tego artykułu.

Bieg miesięcznego terminu określonego w par. 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173/ rozpoczyna się od daty zakończenia nauki zawodu. Bez znaczenia jest sytuacja, gdy egzamin z praktycznej nauki zawodu odbył się wcześniej, przed terminem, który w umowie określono jako zakończenie

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ sam fakt wystawienia faktury powoduje powstanie obowiązku zapłaty wykazanego w niej podatku i to niezależnie od tego czy sprzedaż to była, czy nie była objęta obowiązkiem podatkowym. Wystawienie faktury zgodnie z wolą ustawodawcy w zakresie podatku od towarów

Przepis art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania do sytuacji, w których właściwy organ wydał decyzję na podstawie art. 68 pkt 1, a zobowiązanym do opróżnienia budynku /lokalu/ jest jedynie jego właściciel.

1. Odpowiedź na skargę nie może uzupełniać tego, co powinno zawierać uzasadnienie faktyczne decyzji. Cel tego pisma jest zupełnie inny - ma ono zawierać wyłącznie ustosunkowanie się do zarzutów skargi. 2. Organ podatkowy orzekający o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika /ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ każdorazowo musi z urzędu rozważyć

1. Artykuł 10 par. 1 Kpa nie daje podstaw do stworzenia instytucji zapoznawania strony z projektem przyszłej decyzji, podważałoby to bowiem istotę innej instytucji, jaką są środki zaskarżenia. 2. Organ odwoławczy w motywach swej decyzji może się powoływać na ustalenia organu I instancji i jego poglądy prawne, jeśli w całości je podziela. 3. Wymóg z art. 107 par. 1 Kpa wskazania i wyjaśnienia podstawy

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

Dla decyzji podatkowych nie ustanowiono żadnych szczególnych przepisów zezwalających na formę doręczenia określoną w art. 49 Kpa.

1. Sam fakt zakończenia sprawy wydaniem decyzji administracyjnej określającej zobowiązanie podatkowe powoduje zmianę dotychczasowego stanu faktycznego przez to, że od tego momentu stworzone zostaje domniemanie, iż po stronie podatnika powstaje zobowiązanie podatkowe określone w wydanej decyzji /art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486

Skoro podatnik nie zapłacił podatku dochodowego w Danii, brak jest podstaw do odliczenia jakiejkolwiek kwoty od podatku należnego Państwu Polskiemu obliczonego od łącznej sumy dochodów /art. 23 umowy z dnia 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku - Dz.U. 1979

Przepis par. 12 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. nr 99 poz. 496 ze zm./ o dokumentowaniu wydatków związanych z używaniem na potrzeby działalności gospodarczej samochodu osobowego zestawieniem miesięcznym, a od lipca 1993 r. - ewidencją przebiegu pojazdu na zasadach tzw. kilometrówki, ma zastosowanie tylko do własnego

1. Odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, a więc nie wydatki na budowę obiektów, w których jest lub ma być prowadzona działalność gospodarcza, ani budynków w których zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe inne osoby, a

1. W przypadku gdy tylko jeden ze wspólników spółki prawa cywilnego posiada uprawnienia na mocy odrębnych przepisów do szkolenia uczniów, ulga przysługuje tylko temu podatnikowi /par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./. 2. Repartycja korzyści wynikających

1. Regulacje kodeksu cywilnego co do formy pisemnej czynności prawnej /art. 74-79/ mają zastosowanie dowodowe, lecz jedynie o stosunkach między uczestnikami czynności /wniosek z art. 246 Kpc/. Organy podatkowe reprezentujące interesy fiskalne Państwa są osobą trzecią w rozumieniu przepisów prawa cywilnego i dla potrzeb zobowiązań podatkowych nie mogą posługiwać się przepisami regulującymi wyłącznie

Warunkiem uwzględnienia wniosku Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa o nieodpłatne przekazanie w drodze decyzji Lasom Państwowym w celu zalesienia gruntów wchodzących w skład Zasobu na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa /Dz.U. 1995 nr 57 poz. 299 ze zm./ jest przeznaczenie tych gruntów w aktualnym planie zagospodarowania

Warunkiem odliczenia w 1993 roku wydatków na spłatę kredytu z Zakładowego Funduszu Mieszkaniowego, w części w jakiej został on przeznaczony na sfinansowanie wkładu mieszkaniowego powinno być ustalenie, że podatnik nie odliczył od dochodu do opodatkowania tej pożyczki, w roku w którym ją uzyskał.

1. Budynek wybudowany przez podatników na gruncie stanowiącym własność ich córki, stanowi własność córki. 2. Podatnik, który wybudował budynek na cudzym gruncie i któremu przysługuje roszczenie z art. 231 par. 1 Kc o przeniesienie własności zajętej działki, nie nabywa prawa do ulgi z tytułu poniesienia wydatków na budowę domu.

Jeżeli organ administracji nie orzekał decyzyjnie o odszkodowaniu za nieruchomość, która z mocy art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ przeszła na własność gminy lecz zostało ono wypłacone w oparciu o umowę cywilnoprawną zawartą pomiędzy gminą i skarżącym - roszczenie o ewentualne odsetki podlega rozpoznaniu

1. Fakt uzyskania w przyszłości /w następnym roku podatkowym/ tytułu prawnego do lokalu, w którym uprzednio dokonywano prac remontowych, nie może prowadzić do wstecznego nabycia prawa do ulgi podatkowej z tytułu wydatków poniesionych na remont lub modernizację mieszkania, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993

Stosownie do art. 670 par. 2 Kpc w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku, Sąd z urzędu bada czy w skład spadku wchodzi gospodarstwo rolne. Zatem jeśli pozytywny wynik takiego badania przybrał formę prawomocnego postanowienia sądowego stwierdzającego nabycie spadku także w części dotyczącej gospodarstwa rolnego - postanowienie Sądu wiąże organy podatkowe orzekające w sprawie opłaty skarbowej od

Artykuł 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ stanowi, że grunty komunalne mogą być oddawane odpłatnie w zarząd komunalnym jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej. Z przepisu tego nie wynika prawo skutecznego żądania oddania gruntu w zarząd. Z faktu, że ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie

W obowiązującym stanie prawnym, przy uwzględnieniu treści art. 81, art. 19 i art. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ brak jest podstaw do przyjęcia, aby właściwy w sprawach przyznania ekwiwalentu za mienie pozostawione za granicą rejonowy organ administracji ogólnej rozstrzygał tę kwestię w drodze decyzji administracyjnej

W rozumieniu prawa spółdzielczego termin "objęcie lokalu" jest równoznaczny z terminem "zasiedlenie lokalu". Skarżącemu nie przysługuje ulga mieszkaniowa przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, skoro przed uiszczeniem wkładu zajmował już przedmiotowy lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu