Organ podatkowy prowadząc postępowanie w sprawie odpowiedzialności wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki z urzędu winien dokonać oceny czy orzeczenie o takiej odpowiedzialności byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego czy innymi względami społeczno-gospodarczymi, o których mowa w art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

1. Przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ nie dawały podstaw do wydawania decyzji konstytutywnych. 2. Metody szacowania kosztów nie są normami prawnymi, co wielokrotnie podkreślał Naczelny Sąd Administracyjny w swoich orzeczeniach, a są to metody matematyczne lub statystyczne, które stosowane są w sytuacjach, jak miało to miejsce w badanej

Gramatyczna wykładnia przepisu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ prowadzi do wniosku, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy poniesione w roku podatkowym podlegają odliczeniu bez względu na to, kiedy zobowiązanie do uiszczenia wkładu powstało oraz jakie było źródło finansowania tych wydatków, przepis

Decyzja w przedmiocie odroczenia płatności podatku lub rozłożenia płatności na raty /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może zapaść wyłącznie odnośnie podatku, którego wymiar jest ostateczny. W przypadku, kiedy wymiar zaległości podatkowej wynika z nieostatecznej decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe

1. Spłata kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową stanowi wkład mieszkaniowy, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy poniesione w roku podatkowym podlegają odliczeniu bez

Kwoty stanowiącej przedmiot zwolnienia z długu wobec Skarbu Państwa /par. 6 ust. 4 i 5 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 43 poz. 334 ze zm./ nie można zakwalifikować jako innego nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie częściowego

Zakaz używania fajerwerków i innych środków pirotechnicznych na terenie gminy nie stanowi przypadku o jakim mowa w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i nie może być uznany za nie cierpiący zwłoki /patrz wyroki SA/Gd 1533/95, SA/Gd 1258/95 - nie publikowane/. Zarząd gminy nie jest uprawniony do wydawania w tej sprawie zarządzenia, będącego

1. Nie ma żadnych przeszkód, by wniosek o zaniechanie poboru podatku rozpatrywać mimo braku stosownej wpłaty, byleby miała ona miejsce przed terminem jaki zakreśla par. 1 ust. 4 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 1994 r. w sprawie częściowego zaniechania poboru niektórych podatków i innych należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych oraz warunków tego zaniechania

1. Zwrot zawarty w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ "przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie" świadczy o tym, iż ustawodawca stosując w tym zwrocie spójnik "lub" określił dwie równorzędne okoliczności od zaistnienia których uzależnił początek biegu

Otrzymywanie świadczenia dodatkowego w postaci deputatu węglowego z tytułu uprawnień przysługujących nieżyjącemu małżonkowi z byłego zakładu pracy, nie pozbawia współmałżonka uprawnień wynikających z zarządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie zaniechania i poboru podatku dochodowego od niektórych osób fizycznych /M.P. nr 39 poz. 289/.

Organ ewidencyjny, wszczynając postępowanie administracyjne o wykreślenie spółki cywilnej z ewidencji działalności gospodarczej na skutek wystąpienia z niej jednego z dwóch wspólników, jest obowiązany zawiadomić o tym drugiego wspólnika. Niedopełnienie tego obowiązku pozbawia wspólnika prawa do obrony i uzasadnia wzruszenie decyzji o wykreśleniu spółki z ewidencji.

Zgodnie z par. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1989 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych na niektóre rodzaje świadczeń pieniężnych oraz określenia właściwości organów podatkowych w zakresie umarzania zaległości podatkowych /Dz.U. nr 6 poz. 40/ przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm

Artykuł 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, uprawniający organ do nakazania decyzją usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości kontrolowanego obiektu budowlanego, nie pozwala na określenie terminu, w którym nakazane prace podlegałyby wykonaniu, jako elementu orzeczenia.

Instytucja zaliczek na podatek podyktowana została wyłącznie względami celowościowymi. Pozwala ona bowiem na systematyczny dopływ środków do budżetu Państwa. To co łączy zaliczki na podatek z samym podatkiem /w szczególności podstawa opodatkowania/ nie może podważać funkcji obu instytucji. W czasie wzajemnie się one wykluczają. Tak długo bowiem jak istnieje obowiązek obliczania i uiszczania zaliczek

Przepis par. 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 132 poz. 635/ pozostaje w sprzeczności z unormowaniem zawartym w art. 24 ust. 3 /ostatnie zdanie/ ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w tej części, w której nie wymienia

Odwołanie się do kryterium zameldowania na pobyt stały, jako warunku uczestniczenia i korzystania z pełnych uprawnień w zebraniu wiejskim narusza prawo. Dane z ewidencji ludności mogą być pomocne w ustaleniu charakteru pobytu osoby na terenie sołectwa, nie przesądzają one jednak o tych uprawnieniach.

1. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ statuuje następstwo prawne pod tytułem ogólnym /sukcesję generalną/ obejmujące ogół praw i obowiązków poprzednika prawnego, przechodzących na jego następcę. 2. Dopiero z dniem 1 stycznia 1993 r. można mówić o prawnym ograniczeniu możliwości skorzystania przez spółkę powstałą

Przepis art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. nr 12 poz. 49 ze zm./ stanowi samodzielną podstawę prawną dla organu sanitarnego nakazania m.in. wycofania z obrotu środka spożywczego lub użytku innego wyrobu, mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzi, a także zamknięcie zakładu. Takie unormowanie prawne wskazuje na to, że bez znaczenia dla podjęcia takiej decyzji

Zasady obliczania odsetek od nadpłaconych i nienależnie uiszczonych podatków /od nadpłat/ wprowadzone z dniem 1 stycznia 1994 r. na skutek nadania art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nowego brzmienia dotyczą wszystkich nadpłat zwracanych po tej dacie. Nieistotną zatem rzeczą jest data powstania nadpłaty.

Z istoty wszystkich procedur - administracyjnej, cywilnej i karnej - wywieść należy, że doręczenia pism stronom postępowania mogą być kierowane tylko na jeden adres. Jest to wynikiem skutków prawnych doręczenia, które najlepiej oddaje art. 141 par. 3 Kpc, regulujący doręczenie pism w przypadku ustanowienia przez strony więcej niż jednego pełnomocnika. Z braku innych, szczególnych regulacji, w postępowaniu

Art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 5 ust.3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Wydanie decyzji określającej inną wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych, nie jest tylko uwarunkowane niewykonaniem przez

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podatnik może odliczyć od podstawy obliczenia podatku zarówno wydatek na nabycie gruntu nie zabudowanego, przeznaczonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową, jak i wydatek na nabycie gruntu zabudowanego, jeśli

1. Przepis art. 175 par. 1 Kpa, jako norma prawna o charakterze procesowym, nie stanowi materialnoprawnej podstawy żądania zwrotu nadpłaty podatku. 2. Podatnik, którego żądanie zgłoszone w trybie art. 175 par. 1 Kpa zostało uwzględnione, a nadpłata zwrócona stosownie do art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ma prawo do oprocentowania

Brak oznaczenia podatnika w rozstrzygnięciu decyzji podatkowej nie daje podstawy do wzruszenia tej decyzji, jeżeli z jej uzasadnienia wynika w sposób niewątpliwy, że zobowiązanym do uiszczenia podatku jest dający się określić konkretny podatnik.