Z faktu, że umowy o pracę zostały zawarte niezgodnie z prawem zdawała sobie sprawę skarżąca Spółka. Trzej udziałowcy Spółki i członkowie jej zarządu "pozatrudniali" się wzajemnie. Tymczasem art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w wersji obowiązującej w 1997 r. zaliczał do kosztów uzyskania przychodów jedynie wydatki

Art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w wersji obowiązującej w 1997 r. zaliczał do kosztów uzyskania przychodów jedynie wydatki ponoszone na rzecz pracowników spółki.

Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów /Dz.U. nr 162 poz. 1135/ w grupie 16 "odpady różne" pozycja 1601 obejmuje "wyeksploatowane pojazdy", a w pozycji 1601 wymienia się "pojazdy wycofane z eksploatacji" jako odpady. Zatem w świetle prawa obowiązującego w dacie sprowadzenia przedmiotowego ciągnika, pojazd,

Kwatera zastępcza nie jest nową kwaterą oddaną do użytku W ramach budownictwa realizowanego przez Agencję, lecz kwaterą zwolnioną przez osobę dotychczas ją zajmującą. Obniżenie się stanu technicznego urządzeń, zainstalowanych w kwaterze zastępczej, na skutek ich normalnego zużywania nie stanowi podstawy do odmowy przyjęcia kwatery. Urządzenia te muszą być sprawne, a cała kwatera wyremontowana.

1. Organ odwoławczy obowiązany jest wyznaczyć stronie trzydniowy termin do wypowiedzenia się na temat materiału dowodowego, chociażby nawet sam nie przeprowadzał uzupełniającego postępowania dowodowego. Celem przepisu art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest bowiem umożliwienie wypowiedzenia się stronie jedynie co do dowodów, które

Zważywszy na dokonane ustalenia i pogląd wyrażony w niniejszej sprawie przez Sąd Najwyższy, w myśl którego z przedmiotowego charakteru zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ świadczenia usług, wymienionych pod pozycją 13 załącznika nr 2 do tej ustawy /obrót wierzytelnościami

Błędne pouczenie przez organ egzekucyjny nie może kształtować właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o wyłączenie wierzytelności spod egzekucji /art. 40 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, a w konsekwencji nie może prowadzić do merytorycznego rozpoznania skargi przez ten Sąd.

Wykonanie obudowy pomnika z tablicą pamiątkową jest budową w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, na prowadzenie której wymagane było uzyskanie pozwolenia na budowę.

Działalność statutowa Ośrodków Ruchu Drogowego jest działalnością oświatową w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Egzamin jest sprawdzianem wiedzy oraz umiejętności kierowców /kandydatów na kierowców/ i stanowi etap kończący proces szkolenia. Jest to niezbędny etap działalności oświatowej

1. Zgodnie z treścią art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa organ odwoławczy może uchylić w całości decyzję organu I instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części. 2. By skarga mogła odnieść zamierzony skutek strona skarżąca

Jeżeli obowiązkiem współwłaścicieli jest współdziałanie w zarządzie rzeczą wspólną, to mają oni także obowiązek dbałości o stan techniczny części takich, jak m.in. mury zewnętrzne i dach.

Ponowny wniosek strony o całkowite zwolnienie od uiszczenia kosztów sądowych oparty na tej samej podstawie faktycznej jest niedopuszczalny.

Zbiorcze pojęcie prowadzenia robót budowlanych obejmuje: budowę, montaż, rozbiórkę i remont obiektów budowlanych. Uprawniony więc jest pogląd, że art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ odnosi się do takich robót budowlanych, które wymagają pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, ale które nie są budową w rozumieniu art. 48 tego prawa /np. rozbiórka

Użytkownik lokalu mieszkalnego nie jest stroną w postępowaniu administracyjnym w sprawie usunięcia stwierdzonych w budynku nieprawidłowości. Postępowanie to nie dotyczy bowiem jego interesu prawnego we wskazanym wyżej znaczeniu. Użytkownicy lokalu mogą mieć określony interes faktyczny w żądaniu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w budynku. Jednakże uprawnień swych z tego tytułu nie mogą dochodzić

Skoro w art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ ani w żadnym innym przepisie nie określono, co należy rozumieć przez "istotne odstąpienie od warunków pozwolenia na budowę", to w praktyce oceny, czy dane odstąpienie od warunków pozwolenia ma charakter istotny, musi dokonać organ administracji. Ponieważ ocena ta zawsze będzie miała charakter

Wybudowanie urządzenia bez pozwolenia albo zgłoszenia nie mieści się w pojęciu obiektu budowlanego lub jego części i winno być rozpatrywane na podstawie art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jako roboty budowlane inne niż określone w art. 48 tej ustawy.

Z treści art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ można wywieść, iż jeżeli w procesie budowlanym inwestor zamierza odstąpić od zatwierdzonego projektu lub innych warunków pozwolenie na budowę, musi być inicjatorem wszczęcia postępowania o zmianę tego projektu przed organem architektoniczno-budowlanym.

1. Istotna zmiana stanu prawnego, jaka nastąpiła 1 stycznia 2000 r. pozwala na przyjęcie, iż nieodliczenie podatku VAT naliczonego w terminie określonym w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje zawsze utratę prawa do odliczenia, /czyli niemożność korekty VAT naliczonego in plus/. 2. Jak wynika z postanowień

1. Wymóg określony w art. 33 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 33 ust. 1 /zdanie drugie i trzecie/ ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dotyczy wykazania prawa do dysponowania na cele budowlane tylko taką nieruchomością, jaka niezbędna jest do budowy obiektów wymienionych we wniosku. Regulacje objęte tym przepisem wprowadzono celem ułatwienia procesu inwestycyjnego,

Organ administracji architektoniczno-budowlanej wydający decyzję o pozwoleniu na budowę nie jest uprawniony do kwestionowania tytułu własności inwestora, jeśli wynika on w sposób niewątpliwy z przedłożonych dokumentów. Nie ma też podstaw do wstrzymywania się z wydaniem decyzji do czasu zakończenia sporów, toczących się przed sądem powszechnym a zmierzających do przeniesienia własności nieruchomości

Ustawodawca używając w przepisie art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./ sformułowania "osoby trzecie" wyłączył ze zwolnienia podatkowego spadkobiercę, który jest stroną stosunku prawnopodatkowego.

1. Sprzeciwu, o którym mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie można traktować jako środka uniwersalnego powodującego zatrzymanie każdej budowy. Środek ten winien mieć zastosowanie tylko w przypadku tych budów, które wymagają wyłącznie zgłoszenia. Wymaga to jednak dokonania niezbędnych ustaleń faktycznych i jasnego sprecyzowania zamierzeń

Istota wyroku uchylającego, kreującego po stronie organu obowiązek wydania decyzji, jest taka sama jak wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, zobowiązującego organ do wydania decyzji.