1. W myśl art. 72 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. 2. Jeżeli nienależnie zapłaconym podatkiem w rozumieniu art. 72 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej jest zarówno kwota nienależnego podatku, jak i odsetek zapłaconych czy wpłat zarachowanych przez organ podatkowy

Do weryfikacji merytorycznej prawidłowości samoobliczenia podatku nie służą czynności sprawdzające lecz postępowanie podatkowe kończące się - jeśli kwota zwrotu różnicy podatku jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez podatnika - wydaniem decyzji określającej prawidłową kwotę zwrotu lub nawet zobowiązania podatkowego, zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Wcześniejsze podjęcie czynności

Opłata manipulacyjna dodatkowa, pobrana na podstawie art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, nie jest należnością celną przywozową w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 8 tej ustawy, a w związku z tym nie stanowi długu celnego w przywozie, określonego w jej art. 3 par. 1 pkt 2, i nie ma do niej zastosowania art. 244 pkt 5 cytowanej ustawy.

Zgodnie z dyspozycją art. 150 par. 1 Kpa organem administracji publicznej właściwym w sprawie wznowienia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji samorządowego kolegium odwoławczego oraz decyzji wójta gminy w zakresie wymierzenia kary pieniężnej za usunięcie drzew jest organ, który wydał decyzję w ostatniej instancji.

Zarząd parku krajobrazowego, na gruncie ustawy z dnia 16 października 1994 r. o ochronie przyrody /t.j. Dz.U. 2001 nr 99 poz. 1079/, jest jednostką sprawującą bezpośredni nadzór nad funkcjonowaniem obszarów chronionych na terenie parku oraz jego otuliny. Ma zatem interes prawny i może występować jako strona w postępowaniu o uzyskanie pozwolenia na budowę obiektu realizowanego na terenie tego obszaru

Art. 91 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ pozwala na odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących melioracji wodnych szczegółowych do budowli komunikacyjnych na tych urządzeniach, tylko w zakresie wynikającym z unormowań Prawa wodnego, m.in. dotyczących utrzymania i eksploatacji tych urządzeń, odszkodowań za szkody związane z ich wykonaniem

Skoro ustawodawca użył dwóch różnych pojęć do określenia różnych stanów prawnopodatkowych, jakimi są: 1. obowiązek podatkowy związany z przedmiotem opodatkowania w podatku od nierruchomości oraz 2. zwolnienie podatkowe /ulga/, dotyczące wyraźnie określonego przedmiotu opodatkowania i związane z odmiennie - niż w przypadku obowiązku podatkowego - uregulowanym sposobem jego wykorzystania, to oparcie

Biegu przedawnienia określonego w art. 70 par. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie będzie przerywać pierwsza czynność egzekucyjna dokonana na podstawie tytułu wykonawczego wydanego w oparciu o decyzję której nieważność stwierdzono po dokonaniu tej czynności egzekucyjnej.

Odszkodowanie otrzymane „na podstawie przepisów prawa cywilnego”, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof, może mieć swe źródło w czynie niedozwolonym art. 415 k.c. lub w niewykonaniu albo nienależytym wykonaniu zobowiązania (art. 471 i nast. k.c.). Pakt Gwarancji Pracowniczych nie jest źródłem prawa cywilnego lecz prawa pracy.

W sytuacji, gdy decyzja poddana sądowej kontroli legalności określa kwotę zaległości podatkowej i kwotę odsetek za zwłokę, to wartość przedmiotu sprawy /par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 1995 r. w sprawie wpisu od skarg na decyzje administracyjne oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej - Dz.U. nr 117 poz. 563 ze zm./ stanowi suma obu tych należności

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie określają minimalnej wielkości zwiększenia wysokości obiektu budowlanego, przy którym mamy do czynienia z jego nadbudową. Należy więc przyjąć, że każde zwiększenie wysokości jest już nadbudową.

Pismo Wójta Gminy w sprawie właściwego użytkowania nieruchomości, dotyczące jej uciążliwego oddziaływania na sąsiednie nieruchomości ze względu na hodowlę zwierząt gospodarskich, nie spełnia wymogów art. 107 Kpa, jakim powinna odpowiadać decyzja. Brak zatem podstaw do uruchomienia postępowania odwoławczego w tej sprawie.

O możliwości skorzystania z ulgi w oparciu o przepisy art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ decyduje zamiar podatnika wybudowania własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem, a nie zamiar wybudowania mieszkań, które wprawdzie zostały przeznaczone na wynajem, ale stanowić

Jeżeli ujemny wynik finansowy nie może być pokryty we własnym zakresie przez samodzielny publiczny ZOZ, organ, który go utworzył, wydaje rozporządzenie lub podejmuje uchwałę o zmianie formy jego gospodarki finansowej lub o jego likwidacji - art. 60 ust. 3 ustawy z dnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./. W świetle powyższych uregulowań, niewątpliwe jest, iż samo istnienie

1. Organ nadzoru budowlanego wydając decyzję nakazującą współwłaścicielom nieruchomości wyłączenie z użytkowania lokalu mieszkalnego po stwierdzeniu potrzeby opróżnienia całości lub części budynku przeznaczonego na pobyt ludzi ze względu na groźbę zawalenia, nie ma obowiązku sprawdzenia czy osoba, której decyzja dotyczy, dysponuje lokalem zamiennym. Wydanie tej decyzji nie jest uzależnione od zapewnienia

Żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości wydania postanowienia o odmowie wstrzymania robót budowlanych. W przypadku oceny organu administracji, że nie zachodzą przesłanki do wstrzymania robót budowlanych, winna być wydana decyzja stosownie do art. 104 par. 1 Kpa.

O możliwości skorzystania z ulgi w oparciu o przepisy art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ decyduje zamiar podatnika wybudowania własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem, a nie zamiar wybudowania mieszkań, które wprawdzie zostały przeznaczone na wynajem, ale stanowić

O możliwości skorzystania z ulgi w oparciu o przepisy art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ decyduje zamiar podatnika wybudowania własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem, a nie zamiar wybudowania mieszkań, które wprawdzie zostały przeznaczone na wynajem, ale stanowić

Członkowie spółdzielni mieszkaniowej, niezależnie od przysługującego im tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, nie posiadają przymiotu strony w sprawie o udzielenie pozwolenia na budowę osobie trzeciej na terenie należącym do spółdzielni. Nie mają bowiem własnego interesu prawnego, który wynikałby z normy prawa materialnego.

1. Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane jest istotne przy uzyskaniu pozwolenia na budowę na gruncie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Nie jest to natomiast warunek niezbędny do uzyskania pozwolenia na wznowienie robót budowlanych na gruncie art. 51 ust. 1a, bowiem przepis ten uzależnia wydanie decyzji o wznowieniu jedynie

Pergola ogrodowa stanowi obiekt małej architektury ogrodowej w rozumieniu art. 3 pkt 4 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i przed jego realizacją inwestor w myśl art. 30 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy ma obowiązek zgłoszenia zamiaru jej budowy właściwemu organowi budowlanemu.

Kwoty wydatkowane przez skarżących na sfinansowanie w budynku o samodzielnych lokalach jednego mieszkania własnościowego, które miało być przeznaczone na wynajem, nie zostały przeznaczone na "budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego" w konsekwencji nie została spełniona jedna z przesłanek zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku