Pogląd, że budynek wybudowany na nieruchomości gruntowej stanowiącej przedmiot prawa własności osoby fizycznej dla celów podatkowych i w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ może i powinien być traktowany jako odrębna nieruchomość nie znajduje uzasadnienia

1. Na gruncie prawa podatkowego, a w szczególności art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przedmiotem regulacji jest takie nabycie, które w wyniku sprzedaży lub zamiany rzeczy może przysporzyć podatnikowi źródeł przychodów. Nie budzi wątpliwości, że przedmiotem umów musi być ta sama rzecz. 2. Jednorazowe

Uregulowanie przez ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ uprawnień rady gminy do podejmowania uchwał, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" tej ustawy, w tym uchwał zezwalających zarządowi gminy na dokonywanie czynności nabycia nieruchomości nie oznacza ustawowego zakazu do podjęcia przez radę gminy uchwały akceptującej czynność dokonaną

Kwota złożona do depozytu sądowego /podatnicy odmówili jej przyjęcia/ stanowi zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przychód postawiony do dyspozycji podatnika.

W granicach zasady swobodnej oceny dowodów organy celne władne są poczynić odmienne ustalenia od tych, które wynikają z dokumentów złożonych przez stronę.

W wypadku wpisania do ewidencji fikcyjnej faktury VAT o naruszeniu obowiązków dotyczących prowadzenia ewidencji można mówić tylko wtedy, gdy podatnik nie zachował należytej staranności przy zawieraniu transakcji i sprawdzaniu otrzymanej faktury, co powinno być stwierdzone na podstawie wszystkich okoliczności sprawy.

Na wynik kontroli przewidziany w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, określający ilość i wartość wyrobów lub usług, których dotyczą uchybienia przewidziane w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16

Przepis art. 107 par, 1 Kpa stanowi o poszczególnych elementach decyzji, wyraźnie oddzielając rozstrzygnięcie decyzji od jej uzasadnienia. Rozstrzygnięcie musi być sformułowane w sposób jasny i precyzyjny, a nie pośrednio wynikać z uzasadnienia decyzji. Skoro zatem decyzja organu I instancji nie rozstrzyga o całości żądania strony, to wniesione odwołanie - jako dotyczące części żądania strony nie rozstrzygniętego

Nie można stawiać znaku równości pomiędzy sytuacją osoby objętą dyspozycją art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "f" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ a sytuacją osoby, będącej wspólnikiem spółki z o.o., niezatrudnionej w niej, w sytuacji gdy spółka ta, chociaż nie zlikwidowana, zaprzestała działalności prowadzonej wcześniej jednoosobowo

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wiąże skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych nie z faktem zawarcia umowy, a jedynie z terminem wydatkowania środków określonych w umowie.

1. Garaże i parkingi w osiedlach mieszkaniowych są częścią tych osiedli jako urządzenia komunikacji wewnętrznej, związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkańców, wobec czego ich usytuowanie w osiedlu nie jest sprzeczne z planowanym przeznaczeniem terenu na cele budownictwa mieszkaniowego /Por. wyrok NSA z dnia 8 marca 1985 r. II SA 602-613/84 - ONSA 1985 Nr 1 poz. 13/. 2. Fakt, że inwestorem w procesie

Zwolnienia sprzedaży od opodatkowania, o którym mowa w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie można utożsamiać z instytucją zaniechania ustalania i poboru podatku, przewidzianą w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Skoro

Posiadanie i użytkowanie garażu przez 30-letni okres, a następnie jego sprzedaż po roku od chwili przeniesienia przez gminę na właścicieli odrębnej własności garażu i oddania w wieczyste użytkowanie części gruntu pod garażem oznacza, iż opodatkowaniu podlegać będzie tylko dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, związanego z garażem, a nie dochód osiągnięty ze sprzedaży prawa

1. Gdyby dopuścić istnienie możliwości przekazywania czasowego uprawnień koncesyjnych udzielonym innym podmiotom gospodarczym w drodze cesji praw to należałoby uznać, że podatniczka była uprawnionym przewoźnikiem drogowym spełniającym wszelkie wymogi określone w rozporządzeniu z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39

Przekazanie przez podatnika towaru na potrzeby reklamy ma miejsce tylko wtedy, gdy określony towar zostaje rozdysponowany na rzecz innych podmiotów niż podatnik - oczywiście w celach reklamowych. O przekazaniu można mówić tylko wtedy, gdy obok przekazującego towar istnieje podmiot, któremu ten towar zostaje przekazany.

1. Dysponowanie przez spółdzielnie terenami przeznaczonymi w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe nie rodzi automatycznie /w pierwszej kolejności/ obowiązku gminy realizacji na nich infrastruktury technicznej. 2. Sposób realizacji zadań własnych gminy, a w szczególności finansowania, został pozostawiony samodzielnym dyspozycjom jednostek samorządu terytorialnego.

Uchwała rady gminy ustalająca stawki czynszu za najem lokali socjalnych, o których stanowi art. 30 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./, jest typowym aktem wykonawczym do ustawy, wydawanym na podstawie szczegółowej delegacji ustawowej i w celu jej wykonania, dotyczy jej więc obowiązek konsultowania ze związkami zawodowymi

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 15 poz. 716/, w odróżnieniu od poprzednio obowiązującego rozporządzenia z 1986 roku, nie zawiera podstawy prawnej do dokonywania podziału odbiorców wody na odrębnie wskazane kategorie o zróżnicowanych uprawnieniach

1. Warunkiem wstępnym dopuszczalności skargi jest wobec powyższego bezskuteczność wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Wezwanie to może bowiem, choć nie musi, prowadzić do ponownego rozważenia przedmiotu podjętej uchwały. Istotą i celem wezwania jest stworzenie organom samorządu terytorialnego dodatkowych możliwości autokorekty własnego działania. 2. Rada gminy jako jedyny jej organ wyposażona została

1. Przesłanki zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są różne i nie można ograniczyć się do łącznego wskazania kwot ustalanych na podstawie dwóch różnych przepisów. 2. Nie zasługuje na aprobatę zastosowana w decyzji technika odsyłania do zawartości protokołu kontroli z pominięciem innych

1. Uchylenie decyzji I instancji w całości i orzeczenie co istoty sprawy nie oznacza wcale, że organ odwoławczy w całości kwestionuje ustalenia i wyrażone w uzasadnieniu uchylonej decyzji poglądy organu I instancji; organ odwoławczy powinien odnieść się do nich w uzasadnieniu swojej decyzji, a nie w jej rozstrzygnięciu. 2. W stanie prawnym sprzed 1 stycznia 1998 r. nie było podstawy prawnej do wydawania

Postępowanie organów podatkowych uzależniające wysokość wymiaru zobowiązania podatkowego od daty dokonania wykładni przepisu prawa podatkowego stanowi naruszenie konstytucyjnych zasad państwa prawnego /art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz.U. nr 78 poz. 483/.

1. Rozstrzygnięcie decyzji wydanej na podstawie art. 10 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; od 1 kwietnia, po nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. - Dz.U. nr 137 poz. 640 - tylko ust. 2, ust. 2a skreślono/ powinno się ograniczać wyłącznie do podania kwoty zwrotu różnicy podatku, natomiast

1. Ponieważ ustawodawca nigdzie wyraźnie nie zastrzegł, iż prawo do odliczenia spłat kredytu /pożyczki/ dotyczy wyłącznie kredytów /pożyczek/ zaciągniętych w czasie obowiązywania ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to należy uznać, że obojętne jest, kiedy kredyt /pożyczka/ przeznaczony na cele mieszkaniowe, wymienione w art. 26