Rozstrzyganie sporów na tle praw rzeczowych zastrzeżone jest dla sądownictwa powszechnego.

Określanie zasad gospodarki nieruchomościami, w tym sprzedaży lokali mieszkalnych zajmowanych przez najemców w domach stanowiących własność gminy oraz ustalanie kryteriów przeznaczenia tych lokali do sprzedaży /art. 21 ust. 7-9 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ jest sprawą z zakresu administracji publicznej w rozumieniu

Nabywca samochodu skradzionego za granicą i następnie wprowadzonego przez nieznaną osobę na polski obszar celny, nie jest stroną w postępowaniu celnym.

Przepisy rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./, odnoszą się również do związanych z budynkami ogrodzeń, na wzniesienie których nie jest wymagane pozwolenie na budowę albo zgłoszenie.

Zły stan techniczny budynku bez wykazania "stanu bezpośrednio grożącego zawaleniem" nie uzasadnia wydania decyzji na podstawie art. 68 z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Spory co do ceny i sposobu zapłaty za nabycie lokalu od gminy mają charakter cywilnoprawny i nie mogą być rozstrzygane na drodze administracyjnej.

Nie można w niniejszej sprawie przyjąć, że skarżący, pracując w ramach kontraktu na budowie w Hongkongu, przebywał tam z zamiarem stałego pobytu, lecz jego pobyt tam miał charakter tymczasowy związany z umową zawartą na czas określony z zagranicznym inwestorem. Tak więc uprawnienie do stałego zamieszkania w Hongkongu, które winno być oceniane według ustawodawstwa tego kraju, nie ma w niniejszej sprawie

Z bezspornych w zasadzie ustaleń faktycznych wynika, że skarżąca w kraju przebywała tylko przez stosunkowo krótki okres czasu, że w zasadzie od 1985 r. przebywa w Kanadzie, gdzie pracuje i gdzie jej dzieci uczęszczają do szkoły i posiada kartę stałego pobytu uprawniającą do przebywania w tym kraju. Okoliczności te wskazują jednoznacznie, iż to właśnie w Kanadzie skarżąca przebywa z zamiarem stałego

Podstawą obliczenia wysokości kosztów reprezentacji i reklamy prowadzonej w sposób "niepubliczny" /0,25 procent przychodów/ jest tylko ta część przychodu, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych /art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Skoro więc przepis ten nie każde mienie zwalnia od cła, ale tylko takie, które osobie przesiedlającej się za granicą służyło m.in. do użytku zawodowego, to znaczy, że ten warunek musi zawsze zaistnieć. Nie służy do użytku zawodowego samochód, który nie jest zarejestrowany i którym legalnie, czyli zgodnie z panującym w danym kraju porządkiem prawnym, nie wolno się poruszać.

Organy celne przyjęły wykładnię pozostawiającą analizowany przepis jako martwą literę prawa, gdyż trudno jest obecnie stwierdzić, że istnieją towary pozbawione wartości handlowej, których nie można by sprzedać w warunkach normalnego obrotu towarowego. Przy tej wykładni przepis ten w ogóle nie mógłby być zastosowany. Wydaje się, że nie taki był cel jego wprowadzenia w życie, tym bardziej że przesłanka

Udzielenie pisemnej informacji, o której mowa w art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie jest czynnością mieszczącą się w zakresie objętym hipotezą art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Sąd podziela pogląd, że karty do gry typu "zdrapka" nie miały charakteru materiałów reklamowych i to zarówno ze względu na niespełnienie roli reklamowej, jak i na niepozbawienie ich wartości handlowej. Co do pierwszego kryterium należy stwierdzić, że zaopatrzenie tych kart w logo "Dziennika Zachodniego" oraz szeregu firm i instytucji nie może być wystarczającym dowodem, że służyły one reklamowaniu

Skoro komisja dyscyplinarna nie określiła na jakie niższe stanowisko należy przenieść pracownika, wymierzając mu ten rodzaj kary dyscyplinarnej, to nie ma żadnych podstaw, aby decydował o tym organ wykonawczy i brał pod uwagę adekwatność wymierzonej kary do popełnionego czynu.

Przepis par. 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173/ nakłada na nauczającego podatnika /dla uzyskania ulgi z tytułu nauki zawodu/ obowiązek złożenia wniosku o przyznanie ulgi w terminie jednego miesiąca od daty złożenia przez pracownika egzaminu kończącego naukę zawodu

Umowa przenosząca własność w wykonaniu prawa odkupu /art. 594 par. 1 Kodeksu cywilnego/ nie jest czynnością cywilnoprawną, od której należy pobrać opłatę skarbową w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Nieprzejrzysta ewidencja gruntów spowodowana licznymi tj. wielokrotnymi zmianami wpisów, to ewidencja, która stała się trudno czytelna i przez to wymagająca zwiększonej uwagi czy skupienia pozwalającego odczytać zawartą w operacie ewidencji prawdziwą informację. Pojęcie zatem "nieprzejrzystości" rozumieć należy w znaczeniu bliskim pojęciu - "nieczytelności" spowodowanej licznymi wpisami zmian jeśli

W przypadku rozwiązania umowy użytkowania wieczystego gruntów, nabytego z mocy prawa /art. 2 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ - do czasu użytkowania pod względem prawnym nie można "doliczyć" okresu, w którym grunty te - nie mające ustalonego terminu rozpoczęcia zabudowy - znajdowały się w

Podatek należny obliczony w uproszczony sposób nie może być niższy niż wynikający ze sprzedaży udokumentowanej /art. 30, art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Dochodem, od którego podatnik może odliczyć wydatki wymienione w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest wyłącznie nadwyżka sumy przychodów ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 tej ustawy nad kosztami ich uzyskania osiągnięta przez niego w roku podatkowym, nie zaś kwota dochodu do opodatkowania wyliczona

Organy podatkowe są uprawnione do oceny treści i celów czynności cywilnoprawnych pod tym kątem, czy nie zmierzają one do obejścia obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego. W ocenie tej istotne są skutki, jakie czynności te wywołują na płaszczyźnie prawa publicznego, w tym przypadku prawa podatkowego. Przy zawieraniu umów pożyczek naruszony został art. 203 Kh. Czyni to zatem zawarte umowy

Wydatek tylko wtedy stanowić będzie koszt uzyskania przychodu, gdy poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu, przez co musi się wiązać z konkretnym źródłem przychodu i powodować lub co najmniej realnie zakładać osiągnięcie z tego źródła przychodu. Nie będzie natomiast stanowić kosztu uzyskania przychodu taki wydatek, który, oceniany obiektywnie, nie może spowodować osiągnięcia przychodu ani też

Ani w postępowaniu, którego przedmiotem jest kwestia stwierdzenia niedopuszczalności odwołania, ani też w postępowaniu dotyczącym przywrócenia spóźnionego terminu nie może podlegać ocenie zgodność z prawem decyzji, której dotyczy spóźnione /lub nie/ odwołanie. Decyzja taka podlegać może kontroli instancyjnej, a następnie sądowej tylko wówczas gdy skuteczną będzie czynność, od której zależy uruchomienie

Odwołanie ze stanowiska dyrektora gminnej jednostki organizacyjnej, dokonane przed wejściem w życie ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. zmieniającej ustawę o samorządzie terytorialnym, przywracającej z mocą wsteczną mandat radnego gminy, nie może być wzruszone z powodu nie spełnienia wymagania, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz.