Posiadanie i użytkowanie garażu przez 30-letni okres, a następnie jego sprzedaż po roku od chwili przeniesienia przez gminę na właścicieli odrębnej własności garażu i oddania w wieczyste użytkowanie części gruntu pod garażem oznacza, iż opodatkowaniu podlegać będzie tylko dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, związanego z garażem, a nie dochód osiągnięty ze sprzedaży prawa

Zwolnienia sprzedaży od opodatkowania, o którym mowa w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie można utożsamiać z instytucją zaniechania ustalania i poboru podatku, przewidzianą w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Skoro

1. Gdyby dopuścić istnienie możliwości przekazywania czasowego uprawnień koncesyjnych udzielonym innym podmiotom gospodarczym w drodze cesji praw to należałoby uznać, że podatniczka była uprawnionym przewoźnikiem drogowym spełniającym wszelkie wymogi określone w rozporządzeniu z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39

Przekazanie przez podatnika towaru na potrzeby reklamy ma miejsce tylko wtedy, gdy określony towar zostaje rozdysponowany na rzecz innych podmiotów niż podatnik - oczywiście w celach reklamowych. O przekazaniu można mówić tylko wtedy, gdy obok przekazującego towar istnieje podmiot, któremu ten towar zostaje przekazany.

1. Dysponowanie przez spółdzielnie terenami przeznaczonymi w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe nie rodzi automatycznie /w pierwszej kolejności/ obowiązku gminy realizacji na nich infrastruktury technicznej. 2. Sposób realizacji zadań własnych gminy, a w szczególności finansowania, został pozostawiony samodzielnym dyspozycjom jednostek samorządu terytorialnego.

1. Warunkiem wstępnym dopuszczalności skargi jest wobec powyższego bezskuteczność wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Wezwanie to może bowiem, choć nie musi, prowadzić do ponownego rozważenia przedmiotu podjętej uchwały. Istotą i celem wezwania jest stworzenie organom samorządu terytorialnego dodatkowych możliwości autokorekty własnego działania. 2. Rada gminy jako jedyny jej organ wyposażona została

1. Przesłanki zastosowania art. 27 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ są różne i nie można ograniczyć się do łącznego wskazania kwot ustalanych na podstawie dwóch różnych przepisów. 2. Nie zasługuje na aprobatę zastosowana w decyzji technika odsyłania do zawartości protokołu kontroli z pominięciem innych

Postępowanie organów podatkowych uzależniające wysokość wymiaru zobowiązania podatkowego od daty dokonania wykładni przepisu prawa podatkowego stanowi naruszenie konstytucyjnych zasad państwa prawnego /art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz.U. nr 78 poz. 483/.

1. Rozstrzygnięcie decyzji wydanej na podstawie art. 10 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.; od 1 kwietnia, po nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. - Dz.U. nr 137 poz. 640 - tylko ust. 2, ust. 2a skreślono/ powinno się ograniczać wyłącznie do podania kwoty zwrotu różnicy podatku, natomiast

1. Uchylenie decyzji I instancji w całości i orzeczenie co istoty sprawy nie oznacza wcale, że organ odwoławczy w całości kwestionuje ustalenia i wyrażone w uzasadnieniu uchylonej decyzji poglądy organu I instancji; organ odwoławczy powinien odnieść się do nich w uzasadnieniu swojej decyzji, a nie w jej rozstrzygnięciu. 2. W stanie prawnym sprzed 1 stycznia 1998 r. nie było podstawy prawnej do wydawania

1. Stosownie do par. 31 ust. 4 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./, obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie zostało udokumentowane rachunkiem uproszczonym albo fakturą wystawioną niezgodnie z przepisami rozporządzenia. Jeżeli zatem podatnik

1. Ponieważ ustawodawca nigdzie wyraźnie nie zastrzegł, iż prawo do odliczenia spłat kredytu /pożyczki/ dotyczy wyłącznie kredytów /pożyczek/ zaciągniętych w czasie obowiązywania ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to należy uznać, że obojętne jest, kiedy kredyt /pożyczka/ przeznaczony na cele mieszkaniowe, wymienione w art. 26

Stwierdzenie, że na prowadzenie robót budowlanych uzyskano zezwolenie konserwatora zabytków, a wobec tego były one legalne, nie odpowiada treści art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, w którym to przepisie wyraźnie wskazuje się na obowiązek uzyskania przez inwestora wymaganych przez przepisy szczególne uzgodnień, pozwoleń lub opinii innych organów

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wysokość wydatków na remont i modernizację lokalu mieszkalnego należy udokumentować dowodem odprawy celnej w przypadku zakupów dokonanych za granicą.

Stwierdzenie w dacie orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny wykonania obowiązku nałożonego treścią decyzji ostatecznej, bez względu na to, czy obowiązek ten wykonany został przez adresata rozstrzygnięcia, czy też przez osobę trzecią, nie zawsze uzasadnia umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego jako bezprzedmiotowego w oparciu o założenie, iż ziściła się przesłanka zbędności orzekania /

Dokumenty wystawione przez skarżącego, w których w rubryce nabywca wpisywano "X" lub "domyślny" nie odpowiadały wymogom przewidzianym dla rachunków uproszczonych. Jednocześnie jednak stanowiły one potwierdzenie dokonanej transakcji i dlatego organy skarbowe były uprawnione do przyjęcia, że sprzedaż ta dokonana została na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej /art. 32 ust.

Dokonane przez inwestorów odstępstwa od projektu budowlanego nie stanowią okoliczności skutkujących wznowienie postępowania administracyjnego w przedmiocie pozwolenia na budowę, a jedynie możliwość wdrożenia postępowania administracyjnego opartego na przepisach art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, celem doprowadzenia budowy do zgodności z

W stanie prawnym obowiązującym w 1993 r., kiedy nie obowiązywał jeszcze przepis art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /dodany ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. - Dz.U. nr 129 poz. 599/, podatnik nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w rachunku uproszczonym, z tym że podstawa braku tego uprawnienia

1. W przypadku umowy pożyczki kwota pożyczki w zasadzie nie stanowi przychodu /ani dochodu/ zarówno po stronie pożyczkodawcy, jak i pożyczkobiorcy, natomiast ewentualne odsetki od pożyczek zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowią przychód jedynie w razie ich otrzymania. Stąd też przy przedmiotowych

Pozostawienie skierowanego do organu administracji państwowej wniosku /podania/ bez merytorycznego rozpoznania może dotyczyć jedynie sytuacji przewidzianych w art. 64 par. 1 i par. 2 Kpa.

Fakt, iż organ kontroli skarbowej w trakcie prowadzonej kontroli nie dokonał wymiaru należnej opłaty skarbowej od umowy, nie może stanowić przeszkody do dokonania wymiaru przez organy podatkowe.

Żona zmarłego, który był stroną postępowania, jest osobą nieuprawnioną w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do wniesienia skargi. Przysługujące jej mężowi prawa i obowiązki wygasły wraz z jego śmiercią.

Zmienność poglądów prawnych wyrażonych w decyzjach organów administracji w odniesieniu do tego samego adresata, wydanych na tle takich samych stanów faktycznych, ze wskazaniem tej samej podstawy prawnej decyzji i bez bliższego uzasadnienia takiej zmiany, stanowi niewątpliwie naruszenie art. 8 Kpa.