Nie można przyjąć, aby wydatki dokonane przez spółkę ponad kwotę wynikającą z faktur na zakup materiałów - płyt meblowych, a udokumentowane jedynie wekslami i dowodami ich wykupu spełniały wymagania stawiane dowodom księgowym przez par. 7 rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości - Dz.U. nr 10 poz. 35, a co więcej - brak jest dowodu, aby poniesione zostały

1. Przepis art. 138 par. 2 Kpa, dopuszczający wydanie przez organ odwoławczy decyzji kasacyjnej, winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że decyzja taka zgodna jest z tym przepisem tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części. 2. Przyczyny, dla których organ odwoławczy uznał za konieczne skorzystanie z możliwości

Określenie ustawowe "wartość handlowa" to cecha towaru celnego dająca się wyrazić równoważnikiem pieniężnym lub innym środkiem płatniczym, odnosząca się do handlu jako obrotu towarów polegającego na kupnie-sprzedaży. Przyjmując powyższe określenie należałoby stwierdzić, że jest to pojęcie zbliżone do pojęcia ceny rozumianej jako wartość przedmiotu wyrażonego w pieniądzu jako środku zamiennym, z tym

1. Wykazana w fakturze data jej wystawienia jest wiążąca zarówno dla podatnika wystawiającego fakturę, jak i dla nabywcy, czyli podatnika otrzymującego tę fakturę, bowiem od tej daty dla tych podatników ustawa przewiduje określone skutki prawne. Skoro więc z przedmiotowej faktury wynika, że została wystawiona w dniu 1 lutego 1994 r., to logicznym wydaje się rozumowanie, że nie mogła być doręczona przed

1. Zarzut, iż marże wynikające z księgi podatkowej są niższe niż wynikające z remanentu na dzień 31 grudnia, nie może być podstawą pominięcia ksiąg podatkowych jako dowodu w postępowaniu podatkowym, gdyż nie mieści się w katalogu przyczyn uzasadniających takie pominięcie. W szczególności zaś nie jest to wynikająca z księgi sprzeczność pomiędzy poszczególnymi składnikami działalności gospodarczej, bowiem

Zastrzeżenie zawarte w art. 30 par. 1 Kpa wyklucza ocenę zdolności prawnej spółki cywilnej jako strony postępowania podatkowego według unormowań zawartych w przepisach kodeksu cywilnego. Zdolność administracyjnoprawną spółki cywilnej w zakresie poszczególnych podatków /lub jej brak/ określają ustawy regulujące zasady opodatkowania.

1. Sprzedaż ruchomości stanowiących własność skarżącego dokonana została przez komornika sądowego w postępowaniu egzekucyjnym. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, obowiązek podatkowy w tym podatku ciąży na osobie wykonującej we własnym imieniu i na własny rachunek czynności podlegające opodatkowaniu

Fakt, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ lub inne przepisy podatkowe nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacji i reklamy, nie świadczy o tym, iż każdy wydatek może być uznany za ten koszt. Charakter wydatków na koszt reprezentacji i reklamy winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością

W zaskarżonej decyzji nie wskazano, jakie konkretnie okoliczności faktyczne, istotne w świetle art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zostały ustalone, które z nich wzięte zostały pod uwagę przez organ odwoławczy jako uzasadniające częściowe umorzenie zaległości podatkowych, dlaczego organ uznał za uzasadnione umorzenie zaległości

Przekształcenie formy prawnej, o której mowa w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, następuje wtedy, gdy jeden podmiot posiadający osobowość prawną ulega przekształceniu w inny podmiot, również posiadający osobowość prawną. Nie można zatem mówić o przekształceniu formy prawnej jednostki, która nie posiada pełnej podmiotowości

Szczególny tryb postępowania w sprawach rozgraniczeniowych /możliwość dwóch stadiów: administracyjnego i sądowego/ przejawia się także w tym, że tylko w stadium sądowym możliwe jest korzystanie z wszelkich środków dowodowych /w tym również z zeznań świadków i opinii biegłych/ zaś w stadium administracyjnym postępowanie dowodowe ogranicza się z mocy art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo

Przy stosowaniu przepisu art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy stosować regułę lex benignior nakazującą uznać za wiążącą ustawę bardziej łaskawą dla sprawy czynu naruszającego prawo.

Podjęcie decyzji o zwrocie nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie jest uzależnione od stwierdzenia wygaśnięcia prawa zarządu ustanowionego na tej nieruchomości. Wydanie decyzji o zwrocie nieruchomości uzasadniać będzie stwierdzenie wygaśnięcia, jako bezprzedmiotowej, decyzji o oddaniu

Bezwzględnym warunkiem odzysku podatku importowego jest zużycie produktu, od którego został pobrany podatek importowy do wyprodukowania wyrobu, który został następnie wyeksportowany. W tym zakresie podmioty gospodarcze nie mają żadnej swobody w zakresie rozliczeń. Natomiast podmioty mają swobodę, w wyniku braku uregulowań ustawowych, w zakresie terminu odzyskiwania podatku importowego.

Postępowanie organów podatkowych prowadzące do ograniczenia udziału strony w postępowaniu i niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy i stanowi naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

1. Art. 107 Kpa zalicza do części składowych decyzji administracyjnej m.in. uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie stanowi zatem integralną część wyjaśnienia rozstrzygnięcia, stanowiącego dyspozytywną część decyzji. Pominięcie w uzasadnieniu decyzji okoliczności faktycznych, mogących mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, stwarza przesłankę do uznania naruszenia przez organ przepisów

Nie ma podstaw do zakładania a priori, iż darowizna uczyniona na rzecz własnego dziecka stanowi wykonanie obowiązku alimentacyjnego rodziców. Darowizna taka może bowiem pokrywać potrzeby dziecka inne niż usprawiedliwione /np.: uznawane za luksusowe/, albo też wykraczać poza zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczony przez możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców. Sam przecież fakt, że rodzice posiadają

Strony poczyniły nakłady na remont budynku, w którym wprawdzie mieszkały, ale który nie stanowił ich własności, a w związku z tym nie mogły korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 23 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/.

1. W rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, mieści się w sposób niewątpliwy pojęcie miejsca postojowego, a więc jest to urządzenie budowlane podlegające przepisom prawa budowlanego. 2. Samowolne zbudowanie blokad na miejsca postojowe dla samochodów wypełniają dyspozycję art. 66 pkt 3 prawa budowlanego, bowiem ich użytkowanie zagraża życiu

Zarówno raport, jak i opinia, sporządzone przez biegłych rewidentów, nie mają charakteru twórczego /w rozumieniu prawa autorskiego/ ze względu chociażby na to, że opracowane zostały zgodnie z powszechnie obowiązującymi wszystkich biegłych rewidentów zasadami sporządzania opinii i raportów, a indywidualna jest jedynie treść w takim zakresie, w jakim dotyczy konkretnego zakładu.

Z dniem 1 stycznia 1997 r. zmieniła się wysokość sankcji za brak ewidencjonowania obrotu za pomocą kas fiskalnych; utrata prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określona w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, została ograniczona do 30 procent podatku naliczonego. Organy podatkowe orzekające

Jednolity Dokument Administracyjny SAD sam w sobie nie jest decyzją administracyjną. Decyzją administracyjną jest jedynie ta część tego dokumentu, która wynika z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ i tylko ta część Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD może być korygowana w trybie art. 155 Kpa.

W postępowaniu egzekucyjnym nie stosuje się przepisów ogólnej procedury administracyjnej o zawieszeniu postępowania, w tym art. 97 Kpa, określającego przesłanki takiego zawieszenia.

W zakresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny związany jest treścią art. 56 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. 1991 nr 16 poz. 161 ze zm./, zawierającą enumeratywnie wymienione przesłanki zawieszenia postępowania. Argumentacja skarżącego przedsiębiorstwa o ewentualnym zaspokojeniu wierzycieli poza postępowaniem egzekucyjnym