Uprawnienie do żądania zwrotu wywłaszczonej nieruchomości /art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ służy wyłącznie poprzedniemu właścicielowi lub jego następcy prawnemu.

Pogląd, że w postępowaniu o przejęcie części zarządzanej nieruchomości /art. 35 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wnioskodawca ma przedstawić projekt jej podziału, nie znajduje uzasadnienia prawnego, gdyż w żadnym razie par. 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych

1. Stronami postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być właściciele lub użytkownicy wieczyści sąsiednich działek. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi w pozostałej części.

odmówić podjęcia uchwały.

1. Zgodnie z art. 7 i art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, wyłączenie gruntów rolnych z produkcji - w rozumieniu zaniechania ich dotychczasowego wykorzystania - było dopuszczalne po przeznaczeniu ich w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nierolnicze i po uzyskaniu decyzji określającej warunki wyłączenia. Dopiero

Wojewódzkie urzędy pracy, uwzględniając sytuację na rynku pracy i opinię wojewódzkiej rady zatrudnienia, wydają zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemców, nie mają natomiast uprawnień do wyrażania /lub niewyrażania/ zgody na wykonywanie przez nich zawodu /art. 50 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

Wartość transakcyjną towarów znajdujących się w składzie celnym, ustala się według stanu towaru i wartości celnej w dniu jego zgłoszenia do odprawy celnej, czyli wprowadzenia do składu celnego.

Kwestia, czy w określonym czasie należy ustalić próg dopuszczalnej energochłonności urządzenia /w tym przypadku samochodu/ na takim czy innym poziomie, należy do sfery polityki energetycznej i ekologicznej organu państwa upoważnionego do tego przez ustawę.

Nie zakwalifikowanie na stanowisko kuratora zawodowego w Sądzie Rejonowym nie jest decyzją administracyjną ani postanowieniem, wymienionym w art. 196 par. 3 Kpa.

Stosownie do art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, udzielenie koncesji, m.in. na hurtowy obrót napojami alkoholowymi, organ koncesyjny może uzależnić od uregulowania z wynikających z handlu alkoholem należności wobec państwa i dostawców.

Gdy w toku kontroli skarbowej zostanie ustalone, iż zaistniały przesłanki do orzeczenia o utracie prawa do zwolnienia podatkowego na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./, to

Ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./ przewiduje w przepisie art. 5 ust. 2, że organ Policji wydający pozwolenie na broń może sprawdzić czy osoba ubiegająca się o pozwolenie jest obznajomiona z przepisami dotyczącymi obchodzenia się z daną bronią. Jednakże, przy korzystaniu z tej możliwości organy Policji, kierując się zasadą prawdy

Raport policjanta zawierający prośbę wyłącznie o natychmiastowe zwolnienie ze służby w Policji stanowi podstawę z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ tylko do niezwłocznego zwolnienia ze służby lub w krótkim terminie niezbędnym do przygotowania i doręczenia decyzji.

Nie zapłacone zobowiązanie z tytułu opłat dodatkowych za korzystanie z mienia Skarbu Państwa /par. 6 ust. 2 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 34 poz. 334 ze zm./ przechodzą na następne lata podatkowe. Nie dotyczą więc one już roku, w którym należność powstała, lecz roku, na który na mocy cytowanego

1. Osoba fizyczna i spółka cywilna są odrębnymi podmiotami gospodarczymi. 2. Wystąpienie ze spółki wspólnika powoduje, że ten podmiot gospodarczy przestał istnieć, a tym samym zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powołania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej do sądu decyzji - organem odwoławczym w sprawach wymiaru podatków obrotowego i dochodowego lub tylko dochodowego

1. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego było otrzymanie przez podatnika prawidłowej faktury stwierdzającej dokonanie operacji gospodarczej zgodnie z rzeczywistym jej przebiegiem oraz zawierającej dane określone w par. 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176 ze zm./. 2. Nie jest rzeczą organów podatkowych

1. Istota prawna Państwowego Funduszu Ziemi oraz istota prawna Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa nie są tożsame. 2. Osoby fizyczne dzierżawiące grunty przejęte przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa z innych źródeł niż Państwowy Fundusz Ziemi, a w szczególności przejmujące w trwałe zagospodarowanie grunty rolne zlikwidowanych po dniu 31 grudnia 1991 r. państwowych przedsiębiorstw gospodarki

1. Do wydania przez zarząd gminy opinii, o jakiej mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, stosuje się przepisy art. 106 Kpa. 2. Opinia zarządu gminy, o jakiej mowa wyżej, jest jednym z elementów materiału dowodowego sprawy o wydanie przez wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/ zezwolenia

Stwierdzenie nieważności postanowienia zatwierdzającego ugodę /art. 119 par. 1 Kpa/, a tym samym statuującego ją w randze decyzji administracyjnej, może nastąpić wyłącznie w formie przewidzianej dla stwierdzenia nieważności decyzji, to jest określonej w art. 158 par. 1 Kpa.

Z użytego przez ustawodawcę w art. 138 par. 1 Kpa sformułowania "w tym zakresie" wynika oczywiste ograniczenie dla organu odwoławczego, zasadzające się na tym, że organ odwoławczy nie może orzekać w zakresie innym niż to uczynił przed nim organ pierwszoinstancyjny.

Udzielenie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych na okres trzech miesięcy zamiast na dwa lata nie może być uznane za rażące naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Lekarz, który nie zaprzestał wykonywania zawodu lekarza, nie może jednocześnie prowadzić działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży leków. Ani sam nie może bezpośrednio wydawać leków nabywcom i inkasować za to należności, ani nie może sprzedawać leków za pośrednictwem zatrudnionych przez siebie osób czy też za pośrednictwem stanowiącej jego własność apteki. Oznacza to, że nie może uzyskać koncesji

Ponieważ stosownie do przepisu art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/ przez gospodarstwo domowe rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osoby stale razem zamieszkujące - nie ma znaczenia sposób prowadzenia tego gospodarstwa /oddzielnie czy wspólnie/ ani sposób korzystania z uzyskiwanych dochodów.