Opiekun prawny, który przed złożeniem wniosku o jednorazową zapomogę z tytułu urodzenia dziecka utracił ten status na rzecz przysposabiających, nie jest uprawniony do uzyskania tego świadczenia.

NSA stwierdził, że ustalając odszkodowanie za nieruchomości, należy uwzględnić ich stan i przeznaczenie w dniu decyzji podziałowej, podkreślając prawidłowość przeprowadzonej analizy operatu szacunkowego K. K. oraz brak naruszeń przepisów proceduralnych w orzeczeniach organów niższych instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że kontrola sądu administracyjnego decyzji uznaniowej ogranicza się do weryfikacji prawidłowości procesu jej wydania, z uwzględnieniem kryteriów prawnych, nie zaś celowości rozstrzygnięcia, co przesądza o braku możliwości uznania ingerencji w uznanie administracyjne.

Nie można wszcząć postępowania administracyjnego w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia objętego ostatecznym nakazem rozbiórki, ponieważ legalizacja przedsięwzięcia jest wykluczona. NSA uznał wszystkie zarzuty skargi kasacyjnej za nieuzasadnione.

Zastosowanie art. 77 ust. 3 ustawy Prawo wodne wymaga wykazania pewności braku zagrożenia dla jakości wód w razie powodzi. Organ może zwolnić od zakazu gromadzenia ścieków na terenach zagrożenia powodziowego jedynie przy potwierdzonej pewności, że powódź nie spowoduje zanieczyszczenia wód.

Opłata zmienna za wprowadzanie ścieków do wód jest uzasadniona, gdy ścieki przemysłowe nie kwalifikują się jako wody kopalniane i nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 279 pkt 3 Prawa wodnego, a brak jest podstaw do kwestionowania faktów ustalonych przez organ.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Starosta Poznański, jako organ administracji publicznej, zobowiązany był do rozpatrzenia wniosku Syndyka o udostępnienie informacji dotyczących majątku upadłego na podstawie art. 178 Prawa upadłościowego, co wykluczało zaniechanie przez organ odpowiedzi na taki wniosek.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji istotnej zmiany stanu faktycznego zasada związania organu oceną prawną sądu może zostać wyłączona, o ile nowy stan faktyczny uzasadnia inne rozstrzygnięcie.

Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za wprowadzenie ścieków z przekroczeniem warunków pozwolenia wodnoprawnego jest uzasadnione, gdy nie zapewniono badania przez akredytowane laboratorium. Przekroczenie ustalone w art. 305a p.o.ś. pozostaje niezależne od rzeczywistej wielkości emisji.

Biologiczny ojciec dziecka zamieszkujący za granicą, któremu przyznano świadczenia zagraniczne, jest członkiem rodziny uprawnionej do świadczeń wychowawczych, niezależnie od rzeczywistego uczestnictwa w wychowaniu dziecka. Właściwe do wypłaty świadczeń jest państwo zatrudnienia rodzica (art. 68 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 883/2004).

Decyzja Ministra Rozwoju, odmawiająca stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z 1967 r., o przejęciu nieruchomości przez Skarb Państwa, była zasadna, bowiem spełniała przesłanki braku tytułu prawnego do władania nieruchomością przez państwowe jednostki organizacyjne w latach 1953-1958.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok WSA z uwagi na prawomocne wyeliminowanie z obrotu prawnego zarządzenia Prezydenta Miasta P. dotyczącego regulaminu kanalizacji. Sąd zalecił WSA umorzenie postępowania w zakresie zaskarżonego zarządzenia z powodu utraty jego mocy prawnej.

Korzystanie z wód kopalnianych zwalnia z opłat fiskalnych, gdy dotyczy bezpośredniego zaspokajania potrzeb zakładu górniczego, ale nie obejmuje odprowadzania ścieków przemysłowych. Przekroczenie norm zasolenia uniemożliwia zwolnienie z opłat za ścieki.

Oddalenie skargi kasacyjnej P. S.A. przeciwko wyrokowi WSA w Warszawie w sprawie umorzenia postępowania uwłaszczeniowego. NSA uznał, że organ odwoławczy działał w granicach swoich uprawnień, a ocena sądowa w kontekście decyzji komunalizacyjnych była prawidłowa.