Przyjęcie do wiadomości decyzji przenoszącej na niższe stanowisko nie może być uznane za wyrażenie zgody. Zgody takiej, niekorzystnej w skutkach dla skarżącego, nie można bowiem domniemywać, musi ona wynikać z wyraźnego i jednoznacznego oświadczenia woli osoby uprawnionej.

Prawo do zasiłku ze statusu absolwenta przysługuje tylko raz.

Art. 63 par. 1 prawa o ustroju sądów powszechnych nie zawiera żadnych ograniczeń czasowych dla delegowania sędziego za jego zgodą. Niemniej jednak brak takich ograniczeń nie może być wykorzystywany do zacierania różnic między delegowaniem a przeniesieniem. Inaczej regulacja dotycząca przeniesienia sędziego byłaby w ogóle zbędna.

1. Uprawnienia wynikające z decyzji administracyjnych, wydanych na rzecz jednego ze współmałżonków tylko wtedy przysługują także drugiemu współmałżonkowi, gdy są uprawnieniami o charakterze cywilnoprawnym. Wspólność ustawowa małżeństwa jest bowiem konstrukcją prawną obejmującą wyłącznie stosunki majątkowe małżeńskie, mieszczące się w sferze prawa cywilnego. 2. Wynikające z decyzji administracyjnej

Z przepisu art. 59 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa /Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm./ nie wynika, że tylko wyjątkowo Rada może wyrazić zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego po przekroczeniu wieku emerytalnego.

Dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego w takim zakresie, jak dokonanie darowizn, które mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, wymaga aktywnego uczestnictwa strony. Do czasu wejścia w życie przepisu ograniczającego środki dowodowe, za pomocą których można wykazać fakty stanowiące o możliwości obniżenia podstawy opodatkowania, dowodzenie tych faktów następować mogło przy użyciu wszelkich środków

Organ pokrywa koszty postępowania ponoszone w wykonaniu obowiązku ustawowego, natomiast stronę obarczają koszty powstałe z jej winy /np. gdy czynność należało powtórzyć, w której strona bezzasadnie nie wzięła udziału/ i na skutek czynności wykonanych na żądanie strony lub w jej interesie. Tylko tego rodzaju koszty są ustalane w drodze postanowienia, o którym mowa w art. 264 par. 1 Kpa, czyli koszty

Do długów przejętych przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa ma zastosowanie art. 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Sprzedaż gruntu rolnego, który nie stanowił części gospodarstwa rolnego, nie korzysta ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie par. 63 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/.

Zwolnienie, o którym mowa w par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg, zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165 ze zm./ ma zastosowanie jedynie do sprzedaży

1. Radny nie jest wyodrębnionym podmiotem uprawnionym do zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał rady gminy podjętych wbrew jego woli ujawnionej podczas głosowania. 2. Przy korzystaniu z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy wykazać już dokonane uchwałą organu gminy, a nie tylko ewentualnie zagrażające naruszenie interesu

1. Świadczenia pieniężne otrzymywane przez poborowych odbywających służbę kandydacką w Straży Granicznej wolne są od podatku dochodowego na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji /art. 157 par. 3 Kpa/ następuje wówczas, gdy żądanie

Pozwolenie na broń wydane żołnierzowi wygasa z chwilą zwolnienia go ze służby wojskowej. O wydanie nowego pozwolenia na broń może ubiegać się na zasadach ogólnych - to jest przed organami Policji /art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych - Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./.

Roszczenia wynikające z umowy rachunku bankowego mają charakter cywilnoprawny i mogą być dochodzone wyłącznie w postępowaniu przed sądem powszechnym. Obniżenie oprocentowania nie następuje w drodze decyzji administracyjnej, lecz poprzez zmianę warunków umowy zawartej przez bank z posiadaczem rachunku. Czynność cywilnoprawna nie podlega kontroli sądu administracyjnego, wobec czego skarga, jako niedopuszczalna

1. Sformułowanie w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ "orzeka sąd" należy rozumieć jako właściwość sądu do orzekania w pewnych kategoriach spraw o podział nieruchomości z wyłączeniem organu administracji państwowej. 2. Podział nieruchomości na podstawie art. 108 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo

1. Bank Śląski, w którego zarządzie w dniu 27 maja 1990 r. znajdowała się nieruchomość, nie należał do żadnego z podmiotów wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. 2. Nieruchomość znajdująca się w zarządzie banku w dniu 27 maja 1990 r. nie podlegała komunalizacji

Niedostateczna znajomość przepisów obchodzenia się z bronią uzasadnia odmowę wydania pozwolenia na broń także wówczas, gdy występują okoliczności faktyczne uzasadniające wydanie takiego pozwolenia na mocy art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych /Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./.

Z dniem przejścia nieruchomości do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa na zasadach określonych w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa /Dz.U. 1995 nr 57 poz. 299/ wojewoda traci uprawnienie do rozporządzania nieruchomością Skarbu Państwa na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie

1. Brak w decyzji administracyjnej rozstrzygnięcia - pozytywnego bądź negatywnego - odnośnie do niektórych żądań strony daje - stosownie do art. 111 par. 1 Kpa - podstawę do żądania uzupełnienia decyzji. 2. Strona może skorzystać z ochrony prawnej przewidzianej w art. 216 Kpa dopiero wówczas, gdy po złożeniu żądania uzupełnienia decyzji właściwy organ nie rozstrzygnie tego żądania w ustalonym w przepisach

1. Przepis art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ jest przykładem kompleksowej regulacji prawnej w zakresie zwolnień od cła wkładów niepieniężnych podmiotów zagranicznych. Twierdzenie to oznacza, że definicji użytego w tym przepisie określenia "środków trwałych" można poszukiwać w systemie prawa w ogóle, ale cel i sens tej instytucji nie może

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Ratio legis przepisu art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, wprowadzającego zakaz wznoszenia obiektów budowlanych na obszarach narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, wyraża się w konieczności ochrony przed powodzią, a więc leży w interesie ogólnospołecznym. Przepis art. 66 ust. 3 Prawa wodnego, dopuszczając możliwość udzielenia pozwolenia wodnoprawnego

Przy ustalaniu prawa właściciela domu jednorodzinnego do dodatku mieszkaniowego nie uwzględnia się normatywnej powierzchni użytkowej w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego, określonej w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, natomiast uwzględnia się tę powierzchnię przy ustalaniu wysokości dodatku

Art. 190 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ określający procedurę składania wniosku o skierowanie do służby zastępczej wymaga uzasadnienia. We wniosku zainteresowany powinien wskazać takie okoliczności, które będą stanowiły materiał do oceny przez organ orzekający, czy przekonania religijne lub wyznawane