Wyrok uchyla wyrok WSA z uwagi na niedostateczne uzasadnienie oceny zgodności z prawem decyzji dotyczącej niezapłaconej akcyzy, nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy z kompleksową weryfikacją materiału dowodowego, uwzględniając zarzuty proceduralne.

Odliczenie podatku VAT z faktur wystawionych przez podmiot fikcyjnie prowadzący działalność gospodarczą, poświadczających transakcje niedokonane między figurującymi podmiotami, nie przysługuje nabywcy, który nie dochował należytej staranności kupieckiej.

Gmina, realizująca projekt montażu odnawialnych źródeł energii, nie działa jako podatnik VAT, ponieważ jej działania nie stanowią działalności gospodarczej, z uwagi na brak celu zarobkowego i finansowanie znaczącej części kosztów środkami publicznymi.

Decyzja o określeniu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym za październik 2015 r., bazująca na nieprawidłowych ustaleniach wcześniejszych decyzji, podlega uchyleniu z uwagi na istotne braki dowodowe. Konsekwencją uchybienia organów podatkowych jest konieczność ponownego rozpatrzenia sprawy.

Instytucja zmiany decyzji ma charakter uznaniowy w sensie dopuszczalności wyboru konsekwencji prawnych sytuacji opisanej w hipotezie normy prawnej. Stąd też w przypadku stwierdzenia, że w sprawie występuje którakolwiek z przesłanek określonych w art. 253a § 1 Ordynacji podatkowej, organ w sposób uznaniowy podejmuje decyzję o wyborze alternatywy - czy zmienić decyzję ostateczną, czy też nie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził wadliwość decyzji organu II instancji w zakresie określania nadwyżki podatku VAT, uchylając decyzję i wyrok WSA z powodu uchybień proceduralnych i materialnoprawnych, co skutkuje koniecznością ponownego rozpoznania sprawy.

Uchybienia proceduralne i materialnoprawne w decyzjach organów skarbowych uzasadniają uchylenie decyzji podtrzymujących błędne ustalenia podatkowe oraz wymagają ponownego rozpoznania sprawy przez organy podatkowe zgodnie z wytycznymi sądowymi.

Zasada in dubio pro tributario wyrażona w art. 2a Ordynacji podatkowej znajduje zastosowanie w przypadku niedających się usunąć wątpliwości co do treści przepisu materialnego prawa podatkowego, także w kontekście wykładni przepisów szczególnych, takich jak art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19.

W razie powstania nieusuwalnych wątpliwości co do zakresu zastosowania przepisu materialnego prawa podatkowego, zwłaszcza w kontekście jego relacji do przepisów szczególnych, takich jak regulacje ustawy o COVID-19, wykładnia powinna uwzględniać zasadę in dubio pro tributario i prowadzić do rozstrzygnięcia korzystnego dla podatnika.

Jeżeli organ pierwszej instancji rozstrzygnął o odpowiedzialności osoby trzeciej, zachowując termin na wydanie decyzji określony w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy może orzekać w tym przedmiocie, nawet jeśli omawiany termin już upłynął, z tym jednak zastrzeżeniem, że nie może zwiększyć zakresu odpowiedzialności osoby trzeciej w porównaniu z treścią kontrolowanej decyzji.

Uchylenie decyzji i wyroku jest uzasadnione istotnymi uchybieniami proceduralnymi oraz brakiem właściwego wyjaśnienia sprawy, co wymaga ponownego rozpoznania i wydania nowych decyzji podatkowych w zakresie VAT za kwiecień i maj 2015 roku.

Uchylając zaskarżony wyrok i decyzję podatkową, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż błędy proceduralne w gromadzeniu dowodów i rozpatrywaniu wcześniejszych decyzji uzasadniają nowe rozstrzygnięcia w przedmiocie określenia nadwyżki VAT do przeniesienia na kolejne miesiące, zgodnie z wymogami P.p.s.a.

Organ podatkowy, dokonując oceny przesłanek wznowienia postępowania, nie jest zobowiązany do ponownego badania całości materiału dowodowego, lecz jedynie do weryfikacji, czy wskazane przez stronę nowe dowody lub okoliczności rzeczywiście spełniają warunki określone w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

Ostateczna decyzja podatkowa organu administracyjnego w zakresie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, oparta na uchybieniach proceduralnych i dowodowych, musi zostać uchylona. Sąd administracyjny uchyla wyrok pierwszej instancji oraz rozstrzygnięcie organu odwoławczego, wobec stwierdzenia naruszeń prawa mających istotny wpływ na wynik sprawy.

Skarga kasacyjna A. G. od wyroku WSA w Łodzi w sprawie odmowy umorzenia kosztów egzekucyjnych oddalona. Koszty egzekucyjne prawidłowo ustalone i nie ma podstaw do ich umorzenia ani przeszacowania w trybie art. 64e u.p.e.a.

Uchylenie wyroku WSA w Opolu i decyzji Dyrektora IAS z powodu istotnych naruszeń proceduralnych związanych z rozliczeniem podatku od towarów i usług za kwiecień-sierpień 2015 r. WSA w Opolu błędnie uwzględnił niedozwolone ustalenia w zakresie nadwyżki podatkowej.

Organ w postępowaniu zmierzającym do wydania interpretacji nie jest uprawniony do ingerowania poprzez negację, uzupełnianie, czy modyfikację w stan faktyczny zawarty we wniosku o jej udzielenie. Nie może go własnymi ocenami podważać, ustalać, uzupełniać, zmieniać ani też pomijać w jakimkolwiek zakresie.

Instytucja zmiany decyzji ma charakter uznaniowy w sensie dopuszczalności wyboru konsekwencji prawnych sytuacji opisanej w hipotezie normy prawnej. Stąd też w przypadku stwierdzenia, że w sprawie występuje którakolwiek z przesłanek określonych w art. 253a § 1 Ordynacji podatkowej, organ w sposób uznaniowy podejmuje decyzję o wyborze alternatywy - czy zmienić decyzję ostateczną, czy też nie.