Zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 4 u.ś.r., obowiązek zwrotu nienależnie pobranych świadczeń powstaje z chwilą uchylenia decyzji administracyjnej przyznającej świadczenie. Obowiązek ten nie zależy od świadomości lub winy beneficjenta.

Przedmiotem decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej jest przede wszystkim wykreowanie uprawnienia inwestora do realizacji inwestycji na określonym terenie. Jeżeli inwestor rezygnuje ze swojego uprawnienia i jest oczywiste, że decyzja w tym zakresie nie zostanie wykonana, a nieruchomość stała się zbędna dla realizacji inwestycji drogowej, to bezprzedmiotowa staje się kwestia odszkodowania

NSA stwierdził, że ustalając odszkodowanie za nieruchomości, należy uwzględnić ich stan i przeznaczenie w dniu decyzji podziałowej, podkreślając prawidłowość przeprowadzonej analizy operatu szacunkowego K. K. oraz brak naruszeń przepisów proceduralnych w orzeczeniach organów niższych instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że Starosta Poznański, jako organ administracji publicznej, zobowiązany był do rozpatrzenia wniosku Syndyka o udostępnienie informacji dotyczących majątku upadłego na podstawie art. 178 Prawa upadłościowego, co wykluczało zaniechanie przez organ odpowiedzi na taki wniosek.

Opłata zmienna za wprowadzanie ścieków do wód jest uzasadniona, gdy ścieki przemysłowe nie kwalifikują się jako wody kopalniane i nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 279 pkt 3 Prawa wodnego, a brak jest podstaw do kwestionowania faktów ustalonych przez organ.

Nie można wszcząć postępowania administracyjnego w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia objętego ostatecznym nakazem rozbiórki, ponieważ legalizacja przedsięwzięcia jest wykluczona. NSA uznał wszystkie zarzuty skargi kasacyjnej za nieuzasadnione.

Zastosowanie art. 77 ust. 3 ustawy Prawo wodne wymaga wykazania pewności braku zagrożenia dla jakości wód w razie powodzi. Organ może zwolnić od zakazu gromadzenia ścieków na terenach zagrożenia powodziowego jedynie przy potwierdzonej pewności, że powódź nie spowoduje zanieczyszczenia wód.

Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za wprowadzenie ścieków z przekroczeniem warunków pozwolenia wodnoprawnego jest uzasadnione, gdy nie zapewniono badania przez akredytowane laboratorium. Przekroczenie ustalone w art. 305a p.o.ś. pozostaje niezależne od rzeczywistej wielkości emisji.

Naczelny Sąd Administracyjny stoi na stanowisku, że kontrola sądu administracyjnego decyzji uznaniowej ogranicza się do weryfikacji prawidłowości procesu jej wydania, z uwzględnieniem kryteriów prawnych, nie zaś celowości rozstrzygnięcia, co przesądza o braku możliwości uznania ingerencji w uznanie administracyjne.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w sytuacji istotnej zmiany stanu faktycznego zasada związania organu oceną prawną sądu może zostać wyłączona, o ile nowy stan faktyczny uzasadnia inne rozstrzygnięcie.

Biologiczny ojciec dziecka zamieszkujący za granicą, któremu przyznano świadczenia zagraniczne, jest członkiem rodziny uprawnionej do świadczeń wychowawczych, niezależnie od rzeczywistego uczestnictwa w wychowaniu dziecka. Właściwe do wypłaty świadczeń jest państwo zatrudnienia rodzica (art. 68 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 883/2004).

Oddalenie skargi kasacyjnej P. S.A. przeciwko wyrokowi WSA w Warszawie w sprawie umorzenia postępowania uwłaszczeniowego. NSA uznał, że organ odwoławczy działał w granicach swoich uprawnień, a ocena sądowa w kontekście decyzji komunalizacyjnych była prawidłowa.

Decyzja Ministra Rozwoju, odmawiająca stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Gospodarki Komunalnej z 1967 r., o przejęciu nieruchomości przez Skarb Państwa, była zasadna, bowiem spełniała przesłanki braku tytułu prawnego do władania nieruchomością przez państwowe jednostki organizacyjne w latach 1953-1958.