Brak jest prostej zależności między stwierdzeniem niekonstytucyjności zakwestionowanych przepisów w zakresie, w jakim pomijają określone regulacje, a powstaniem po stronie podatnika prawa żądania zwrotu zapłaconego podatku VAT.

Właściciel obiektu z zabudowanymi wyrobami zawierającymi azbest nie ma obowiązku sporządzać oceny warunków usunięcia wyrobów zawierających ten azbest /rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobu bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów azbestowych - Dz.U. nr 138 poz. 895/.

Wyłączenie odpowiedzialności nabywcy nie zostało uzależnione od posiadania przez niego jakiegokolwiek zaświadczenia o zaległościach podatkowych zbywającego, ale zaświadczenia wydanego nabywcy środka trwałego w trybie art. 112 par. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Logicznym jest również, że zaświadczenie takie nabywca powinien posiadać przed nabyciem

Zapłaty podatku może bowiem dokonać także osoba trzecia, o ile uczyni to dobrowolnie za podatnika, względnie czując się następcą prawnym, wskazując zobowiązanie, z tytułu którego następuje zapłata. Dokonanie, w ramach zobowiązania cywilnoprawnego, zapłaty podatku za podatnika nie uprawnia strony umowy do żądania zwrotu zapłaconego podatku. Z przepisu art. 59 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997

1. Przepis art. 140 Kodeksu cywilnego nie zapewnia absolutnej władzy nad rzeczą wskazując, że podlega ona ograniczeniu, które wyznaczają ustawy, zasady współżycia społecznego, społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa. O tym, jakiego rodzaju będą to ograniczenia i w jakim stopniu właściciel nieruchomości będzie ograniczony w sposobie korzystania z nieruchomości, decydują ustalenia przyjęte w uchwale

1. Nałożenie obowiązku przedłożenia inwentaryzacji budowlanej będzie zasadne w sytuacji, gdy rodzaj samowolnie wykonanych robót budowlanych uzasadniałby obowiązek sporządzenia projektu budowlanego w razie realizacji ich zgodnie z prawem. Nie jest natomiast z reguły zasadne nakładanie obowiązku sporządzenia inwentaryzacji budowlanej w razie samowolnego zrealizowania robót budowlanych, których wykonanie

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie warunków i trybu postępowania przy rozbiórkach nie użytkowanych, zniszczonych lub nie wykończonych obiektów budowlanych oraz udzielania pozwoleń na zmianę sposobu użytkowania obiektów budowlanych lub ich

Przepis zaś art. 415 Kodeksu cywilnego dotyczy odpowiedzialności odszkodowawczej na gruncie stosunków cywilnoprawnych. Nie może mieć zastosowania w zakresie kosztów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji mogą być naruszenia przepisów postępowania

Na równi z uwzględnieniem skargi w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy traktować wydanie aktu przez organ administracji po doręczeniu mu odpisu skargi na bezczynność, jeżeli wydanie tego aktu następuje po upływie terminów załatwienia sprawy określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem

Przepisy tej ustawy przewidują bowiem możliwość zalegalizowania robót budowlanych rozpoczętych bez wymaganego pozwolenia na budowę. Do takiej legalizacji może dojść m.in. poprzez udzielenie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Sytuację taką przewiduje wprost art. 51 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, który stosuje się, jak wynika z art

1. Nie można za drogę w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ uznać nieruchomości, która nie stanowi własności Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. 2. Nie można za inne miejsce publiczne w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm.

Brak podstaw prawnych, aby upływu terminu określonego w art. 146 par. 1 Kpa nie uwzględniać dlatego, że organ administracyjny był bezczynny. Jedyną formą zadośćuczynienia dla strony, która poniosła w takiej sytuacji szkodę, jest możliwość żądania odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 153 par. 1 Kpa/.

Udzielenie pozwolenia na użytkowanie nie ma żadnego znaczenia dla stosunków własnościowych. Decyzja ta przesądza jedynie o tym, że z technicznego punktu widzenia przeprowadzone roboty budowlane można zaakceptować. Wszelkie kwestie własnościowe są nadal otwarte.

Niedopuszczalne jest w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi do sądu i zmierzającym do skontrolowania legalności zaskarżonej decyzji, orzekanie w przedmiocie utraty ważności wiążącej informacji taryfowej, z wszelkimi tego konsekwencjami wynikającymi z art. 5 par. 8 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./.

1. W przypadku zakończenia budowy, uchylenie decyzji o pozwoleniu na budowę byłoby działaniem czysto formalnym, nie mającym żadnego znaczenia prawnego. 2. Zawarte w rozdziale 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ przepisy prawa karnego materialnego penalizują czyny polegające na naruszeniu przepisów tej ustawy, ale nie oznacza to, że organy nadzoru

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ ustawodawca, jednoznacznie wiąże dane wydatki z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten, zatem musi być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki winny go bezpośrednio realizować lub, co najmniej powinny go zakładać jako realny. Tak więc,

Z podatku od nieruchomości zwolnione są nieruchomości wymienione w decyzji wojewody o nadaniu statusu zakładu pracy chronionej oraz nieruchomości niewymienione w powyższej decyzji, ale związane z prowadzonym przez podatnika zakładem pracy chronionej.

Przebudowa instalacji centralnego ogrzewania w budynku wielorodzinnym związana ze zmianą podmiotu przesyłającego czynnik grzewczy do jednego z lokali oraz budowa własnej kotłowni jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu, a zatem wymaga zgody wszystkich współwłaścicieli albo zastępującego tę zgodę orzeczenia sądu. Zgoda współwłaścicieli lub rozstrzygnięcie sądu zastępujące tę zgodę stanowi

W myśl przepisu art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Właściwym do rozstrzygnięcia sprawy o odszkodowanie z tytułu nieszczęśliwego wypadku jest Sąd powszechny.

Zwrot akt inspektorowi nadzoru budowlanego przez organ administracji architektoniczno-budowlanej w sprawie o uzyskanie pozwolenia na użytkowanie /art. 49 ust. 1 w związku z art. 58 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, bez wyrażenia merytorycznego stanowiska tego organu w formie decyzji administracyjnej /ostatecznej/ nie oznacza "nie uzyskania pozwolenia

Wymaganych przepisem art. 33b ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ danych uwidacznianych w treści dokumentu stwierdzającego zapłatę za fakturę VAT RR /numer i data faktury/ nie mogą zastąpić dane wierzyciela i podana kwota, nawet jeżeli można zestawić je z dokumentami faktur o tożsamych danych.

Niezastosowanie przez organ podatkowy urzędowej wykładni prawa, dokonanej przez Ministerstwo Finansów, podanej do publicznej wiadomości w formie komunikatu prasowego, zawierającym uściślenie w postaci kierunków działań organów podatkowych w sprawach znajdujących się na różnych etapach, oznacza rażące naruszenie przez organ podatkowy zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie obywateli

Wynik wykładni gramatycznej art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654/ prowadzi do wniosku, że do przychodu spółki nie zalicza się nadwyżki otrzymanej za akcje, natomiast nadwyżka otrzymana za udziały /w spółce z o.o./ stanowi przychód podatkowy spółki z o.o.

Weryfikacja dowodowa opinii biegłego nie polega na przytoczeniu jego poglądów, lecz na przedstawieniu własnego stanowiska organu opartego na krytycznej analizie przedłożonej opinii. Trudno uznać za taką analizę wniosku z protokołu oględzin, które raczej powinien być dowodem wstępnym a nie następnym po opinii biegłych.