Przekroczenie ustawowego terminu na udostępnienie informacji publicznej musi być odpowiednio umotywowane konkretnymi okolicznościami związanymi z wnioskiem, a nie ogólnymi przyczynami natury organizacyjnej po stronie organu. Teza od Redakcji

Dyrektor jednostki obowiązanej do udostępnienia informacji publicznej nie może wydłużać terminu realizacji wniosku na podstawie ogólnych powodów, takich jak wzmożona praca. Powody opóźnienia muszą być bezpośrednio związane z konkretnym wnioskiem o udostępnienie informacji.

Interes prawny w postępowaniu o wygaszenie decyzji udzielającej pozwolenia wodnoprawnego przysługuje wyłącznie adresatowi tego pozwolenia, a nie podmiotowi, w którego władaniu znajduje się grunt związany z tym pozwoleniem.

Uchybienia w uzasadnieniu decyzji administracyjnej, takie jak niemożność zrozumienia motywów rozstrzygnięcia organu oraz brak odniesienia do zarzutów zgłaszanych w toku postępowania, mogą stanowić podstawę do uchylenia takiej decyzji.

Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych wymaga nie tylko oceny naruszenia prawa na płaszczyźnie formalnej, ale również analizy skutków społeczno-gospodarczych wywołanych przez tę decyzję, z uwzględnieniem zasad praworządności i stabilności obrotu prawnego, nawet jeśli od momentu wydania decyzji upłynął znaczący okres czasu.

Zgodnie z artykułem 6f ust. 1 ustawy o Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości charakter normy procesowej nie określa zasad dostępu do informacji publicznej tzn. nie stanowi podstawy do ograniczenia prawa dostępu do informacji publicznej i nie wyłącza zastosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest możliwe wyłącznie, gdy wnioskodawca wykaże, że brak spełnienia ustawowych warunków wynikał z nadzwyczajnych okoliczności, na które nie miał wpływu, a sama częściowa niezdolność do pracy nie stanowi przeszkody do podjęcia zatrudnienia.