Mając na względzie art. 23 i 26 ustawy o obszarach morskich, odmawia się wydania pozwolenia na inwestycję, jeżeli organ opiniujący stwierdzi choćby jedno zagrożenie dla interesu gospodarki narodowej.

Właściciele nieruchomości, które nie znajdują się w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji, nie posiadają interesu prawnego uprawniającego do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Dokumenty dotyczące organizacji ruchu drogowego, w tym umowy zlecenia oraz projekty, stanowią informację publiczną i podlegają udostępnieniu jako dokumenty urzędowe. Brak ich udostępnienia kwalifikuje się jako bezczynność organu, lecz nie zawsze jako rażące naruszenie prawa.

Skarżący nie posiadają przymiotu strony w postępowaniu nieważnościowym decyzji o pozwoleniu na budowę, gdyż nie wykazali interesu prawnego na podstawie art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, co uzasadniało oddalenie ich skargi kasacyjnej.

NSA wskazuje, że do stwierdzenia samowoli budowlanej niezbędne jest precyzyjne ustalenie daty zakończenia budowy; niewłaściwe ustalenie tej daty stanowi naruszenie przepisów postępowania, co uzasadnia uchylenie wyroku i decyzji organów niższych instancji.

Odmowa uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy nie może być uzależniona od istniejących parametrów zjazdu; kwestia ta powinna być rozstrzygana w odrębnym postępowaniu administracyjnym, a nie podczas uzgodnienia w sprawie warunków zabudowy.

Na terenie objętym planem miejscowym z 2004 r., niejednoznacznie uchylonym przez plan z 2017 r., postępowanie o warunki zabudowy jest bezprzedmiotowe. Planistyczna determinacja następuje na podstawie obowiązującego planu, wykluczając decyzję o warunkach zabudowy.

Rysunek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wykazujący istotne sprzeczności z treścią tekstową oraz naruszenia proceduralne uzgodnień, podlega wzruszeniu w części uchwały. Zmiany planu winny być ponownie uzgadniane z właściwymi organami, co obejmuje sytuacje istotnych odstępstw od uzgodnionej wersji.

Budowa nowego przydomowego ganku wymaga zgłoszenia lub pozwolenia, a rozbiórka i ponowna budowa w tym samym miejscu wyklucza kwalifikację jako przebudowę istniejącego obiektu.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że postępowanie sądowe było dotknięte nieważnością z powodu udziału sędziego wcześniej orzekającego w tej samej sprawie jako członka organu administracji, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA w Krakowie i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Postanowienie: Skarga kasacyjna J.K. została oddalona; nakaz rozbiórki budynku nadal obowiązuje z uwagi na brak dowodów pełnej jego realizacji. Wymagalność i prawidłowość decyzji o rozbiórce sąd uznał za potwierdzone.

Zeznania świadków nie mogą stanowić podstawy do wydania zaświadczenia potwierdzającego okres pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym. W przypadku braku danych w rejestrach i ewidencjach organ jest zobligowany do odmowy wydania zaświadczenia.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku została oddalona ze względu na niespełnienie przesłanek szczególnych okoliczności określonych w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołanie dyrektora szkoły podstawowej na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 2 Prawa oświatowego wymaga wykazania "szczególnie uzasadnionego przypadku", co nie może opierać się wyłącznie na nieznacznych uchybieniach organizacyjnych czy niezgodnościach proceduralnych.

Podmiot, który wszedł w posiadanie dokumentacji pracodawcy wykreślonego z rejestru, ma interes prawny w żądaniu uregulowania jej statusu przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, co uprawnia do wszczęcia postępowania administracyjnego w trybie art. 51z ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach.