Koniecznym warunkiem do zwolnienia od cła w trybie art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ jest to, aby sprowadzony towar był wkładem niepieniężnym wyłącznie podmiotu zagranicznego, nie zaś wkładem wspólnym takiego podmiotu i podmiotu krajowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /

Zgodnie z konstrukcją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, nie można odmówić decyzji o rozłożeniu na raty płatności zaległości podatkowej przymiotu decyzji uznaniowej. Znaczy to, że samo udzielenie tej formy ulgi pozostawione jest uznaniu organu podatkowego, zaś kontrola sądowa ogranicza się do zagadnień procesowych,

Zaprzestanie działalności gospodarczej lub utrata uprawnień do szkolenia uczniów po złożeniu przez ucznia egzaminu nie skutkuje możnością ustalenia, że wniosek złożyła osoba nieuprawniona.

Rodzaj działalności skarżącego nie wskazuje na to, aby zakupiony przez podatnika telewizor stanowił konieczny wydatek służący do tej działalności /handel/ i aby w sposób wymierny mógł przyczynić się do zwiększenia jego przychodów.

Termin przewidziany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego; termin ten nie może być przywracalny w trybie i na warunkach określonych w przepisach art. art. 58 i art. 59 Kpa.

Podatnik uiszczający należność podatkową dobrowolnie nie tylko powoduje jej wygaśnięcie /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ale jednocześnie pozbawia się prawa o umorzenie tej należności /art. 31 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/. Stanowisko to uzasadnione jest nie tylko pierwszym z wyżej przytoczonych przepisów

W związku z tym, iż umowy stanowią o oddaniu samochodów w bezpłatne używanie i nie ustalono w nich żadnej odpłatności na rzecz ich właścicieli za używanie pojazdów dla realizacji zadań spółki, organy podatkowe zasadnie przyjęły, iż spółka uzyskała w ten sposób świadczenia nieodpłatne, których wartość winna, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób

Komisant zobowiązany jest wyłącznie do prowadzenia ewidencji VAT dotyczącej swojej sprzedaży /prowizja, wynagrodzenie/ i zakupów związanych z prowadzoną działalnością. Nie jest natomiast wymagane prowadzenie przez komisanta ewidencji VAT zakupów czy sprzedaży towarów będących przedmiotem umowy komisu.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lipca 1995 r. SA/Kr 2869/94 /Prokuratura i Prawo 1997 nr 5 poz. 48/, do kosztów transportu towarów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, zalicza się wszelkie koszty poniesione przez importera, związane z przemieszczeniem towaru do granicy państwa. Do kosztów

Art. 99 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ utracił moc z dniem 1 stycznia 1992 r. na podstawie art. 54 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Od 1 stycznia 1992 r. stosunek służbowy policjanta należy uznać za źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, a jego uposażenie za przychód ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Polskiej procedurze administracyjnej nie jest znana instytucja uzupełniającej decyzji, wydawanej w nowym postępowaniu rozpoznawczym w stosunku do postępowania, w którym zapadło zasadnicze pierwotne rozstrzygnięcie. Wszelkie wady pierwotnego rozstrzygnięcia, które stało się ostateczne, mogą być naprawiane wyłącznie w nadzwyczajnych trybach przewidzianych kodeksem postępowania administracyjnego. Nowe

Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym za wyjątkiem nadwyżki podlegającej bezpośredniemu zwrotowi i nie zwróconej w terminie - nie jest nadpłatą podatku w rozumieniu art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /tj. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Konsekwencją takiej właśnie oceny prawnego charakteru nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jest brak możliwości prawnych

W państwie prawnym nie do przyjęcia jest, aby bez przeprowadzenia postępowania administracyjnego podmiot ubiegający się o przyznanie mu prawa lub o zwolnienie z obowiązku mógł uzyskać jedynie informację, iż nie jest legitymowany do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania administracyjnego oraz aby jedyną jego ochronę stanowił przepis art. 17 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995

Nie jest warunkiem zawieszającym w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ uzależnienie wykonania uchwały podwyższającej kapitał akcyjny od nabycia akcji i zarejestrowania podwyższenie kapitału akcyjnego w sądzie.

1. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od łącznego spełnienia przesłanek, tj. uzyskania przychodu, istnienia związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku. 2. W odniesieniu do rzeczy wykorzystywanych w toku prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie

1. Wysyłanie materiałów reklamowych do osób, które odpowiedziały na reklamę publiczną /prasową/ zgłoszeniem gotowości zakupu towaru lub uczestnictwa w grze, nie stanowiło kosztów reklamy nie objętych limitem 0,25 procent przychodów z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. 2. Aby organ podatkowy mógł stwierdzić

Koszty prowizji i odsetek od kredytu inwestycyjnego winny powiększyć wartość początkową środka trwałego i tym samym być odliczane od kosztów w ramach odpisów amortyzacyjnych.

Zobowiązania podatkowe mają charakter zobowiązań publicznoprawnych, co oznacza m.in., iż ich powstanie nie jest uzależnione od zawinienia podatnika.

W sytuacji gdy nadpłata została wykazana dopiero w zeznaniu korygującym "zasadnicze", złożone w terminie zeznanie roczne, a nadpłata zaistniała z powodu skorygowania kosztów uzyskania przychodu o odpisy amortyzacyjne /nie ujmowane w ewidencji środków trwałych w trakcie roku podatkowego i nie wykazane w zeznaniu rocznym/, za dzień powstania nadpłaty należy przyjąć dzień złożenia zeznania korygującego

Przed właściwymi rozważaniami prowadzącymi do takiej oceny krytyce należy poddać art. 14 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, który z naruszeniem konstytucyjnej roli samorządu terytorialnego w wykonywaniu zadań publicznych, a także z naruszeniem podstawowych zasad z ratyfikowanej przez Polskę Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego sporządzonej

Jeśli pieniądze pochodziły z zarobków uzyskanych na terenie Niemiec, to - zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. "b" umowy między Polską a RFN w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./ - podlegały opodatkowaniu w Polsce. Skoro do takiego opodatkowania nie zostały zgłoszone, stanowią dochód ze źródeł nieujawnionych

Przy wymiarze podatku dochodowego podmiotowi osiągającemu przychody z obrotu towarami za regułę przyjąć należy, że odmowie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup towaru winno towarzyszyć pominięcie po stronie przychodów wartości sprzedaży tego samego towaru. Naruszenie tej reguły w skrajnych przypadkach może doprowadzić do niedopuszczalnego opodatkowania paserstwa /art. 2 ust.

Ciężar dowodu co do wykazania istnienia związku przyczynowego między konkretnym wydatkiem a uzyskanym przychodem obciąża podatnika. Z takich okoliczności sprawy jak brak konkretnej tematyki przeprowadzonych szkoleń, brak jakichkolwiek materiałów związanych z poruszanymi w trakcie tych szkoleń zagadnieniami czy wreszcie fakt, że ich uczestnicy nie mogli podać zarówno miejsca, jak i daty tych szkoleń