Umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonywane w trybie art. 231 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie powoduje obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej według art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Pojęcie "środki trwałe", o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, nie jest tożsame z pojęciem "środki trwałe" w ujęciu par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu

Decyzja rozstrzygająca na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ o odpowiedzialności za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu podatków nie może być skierowana do osoby, która przed wydaniem tej decyzji zbyła swoje udziały w spółce.

Dopuszczenie w statucie gminy możliwości tajnego głosowania w każdej sprawie rozpatrywanej przez radę wykracza poza ustawowe upoważnienie do określania trybu pracy organów gminy /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/.

1. W myśl art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ właściciel nie może zmienić stanu wody na gruncie istniejącego co najmniej od pięciu lat, jeżeli zmiana taka mogłaby szkodliwie oddziaływać na nieruchomości sąsiednie. Powyższy przepis dotyczy tylko tych wód, które zgodnie z definicją zawartą w art. 6 ust. 1 powyższej ustawy są zaliczone do wód

Próba generalnej rezygnacji z części dochodów podatkowych gminy, chociażby nawet zapisana w formie "rezolucji" dla zarządu gminy, nie mieści się w uprawnieniach gminy do stanowienia przepisów gminnych, określonych w art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./

Dekret z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczaniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 r. /Dz.U. nr 20 poz. 138 ze zm./ nie zawiera definicji pojęcia "użyteczność publiczna".

Z dniem 5 grudnia 1990 r. nabycie własności garażu i otrzymanie gruntu w użytkowanie wieczyste na podstawie art. 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ następuje w wyniku zawarcia umowy cywilnoprawnej. W tej sytuacji sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg na bezczynność organu, który

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ stanowi, że organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji wydanej na podstawie przepisów niniejszej ustawy, o ile wymaga tego interes bezpieczeństwa Państwa. Wolą ustawodawcy, jak wynika to z brzmienia omawianego przepisu, było odniesienie tego uregulowania tylko do decyzji wydanych na podstawie ustawy

1. Utrata przez organ administracji kompetencji do orzekania o istocie sprawy powoduje, że dalsze postępowanie przed tym organem staje się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa, to zaś obliguje organ do umorzenia postępowania. 2. Organ, który utracił kompetencje na rzecz drugiego organu, w toku postępowania ma obowiązek nie tylko wskazać w uzasadnieniu decyzji umarzającej postępowanie przyczynę

Niedopuszczalna jest skarga na bezczynność organu w rozpoznaniu wniosku strony w przedmiocie wyłączenia pracownika /członka organu kolegialnego/ złożona w trybie art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Wydanie decyzji przez organ właściwy do rozpatrzenia odwołania, przed rozpoznaniem skargi przez sąd administracyjny na bezczynność organu w tym zakresie spowodowało, że skarga ta stała się bezprzedmiotowa, a tym samym wydanie wyroku stało się zbędne.

Sformułowanie "otrzymali osobne kwatery stałe", użyte w art. 154 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./, oznacza stan faktyczny występujący od dnia wejścia w życie tej ustawy /19 listopada 1990 r./ przez okres, o którym mowa w jej art. 150, do dnia przyjęcia do służby /art. 151 ust. 1/, czyli faktyczne korzystanie w tym czasie z osobnej kwatery

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym bez wypowiedzenia może nastąpić także w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok.

Niedopuszczalne jest wydanie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ z przyczyn innych niż niewykonywanie przez inwestora obowiązków określonych decyzją, wydaną na podstawie art. 36 ust. 2 pkt 2, 3 i 4 cytowanej ustawy.

Wypowiedzenie stosunku pracy mianowanemu urzędnikowi państwowemu ze względu na reorganizację urzędu połączoną z niemożnością przeniesienia go na inne stanowisko nie jest uzasadnione, jeżeli z tego samego powodu podjęto wcześniej decyzję o przeniesieniu tegoż urzędnika na inne stanowisko, nie wprowadzając jej w życie.

Jeżeli nie występuje żadna z przesłanek z art. 156 par. 1 Kpa, to nie ma podstaw do zastosowania art. 158 par. 2 Kpa.

Nieskorzystanie przez organ administracji z możliwości wszczęcia z urzędu postępowania o wznowienie postępowania zakończonego wynikiem kontroli nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. W takich przypadkach nie służy też skarga na bezczynność organu /art. 216 Kpa/.

1. Opłata za używanie broni palnej ma charakter opłaty administracyjnej, pobieranej przez organ administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów, i mają do niej zastosowanie przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Prowadzenie egzekucji administracyjnej takiej opłaty bez wcześniejszego wydania decyzji na podstawie art. 5

1. Bank prowadzący działalność gospodarczą, polegającą na gromadzeniu środków pieniężnych, udzielaniu kredytów i pożyczek oraz przeprowadzaniu rozliczeń pieniężnych, jest podatnikiem podatku od nieruchomości, obliczanego według stawki przewidzianej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej bez względu na to, czy posiadane przez ten bank grunty są faktycznie wykorzystywane /art

Z treści przepisu art. 160 par. 5 Kpa, wynika, iż strona niezadowolona z przyznanego jej odszkodowania może w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia decyzji wnieść powództwo do sądu powszechnego. Ten sam tryb postępowania obowiązuje także wówczas, gdy stronie w ogóle odmówiono odszkodowania.

Gdy podatnik buduje budynek mieszkalny z częścią użytkową, to uwzględniając, że ulga przysługuje jedynie z tytułu wydatków poniesionych na budowę części mieszkalnej budynku /art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, powinien prowadzić szczegółową dokumentację odrębną dla części mieszkalnej, z której wynikałaby wysokość

Nie jest dopuszczalne traktowanie nieuznania za dowód w postępowaniu ksiąg prowadzonych przez podatnika w sposób nierzetelny lub wadliwy jako samoistnej i niezależnej części decyzji wymiarowej, która to część może być uchylona lub utrzymana w mocy, niezależnie od decyzji określającej lub ustalającej wysokość podatku.