Pełnomocnictwo szczególne udzielone w postępowaniu podatkowym nie wywiera skutku w procesie przed organem odwoławczym, gdy jego zakres został jednoznacznie ograniczony do postępowania przed organem pierwszej instancji, a więc każde odwołanie wymagające reprezentacji w postępowaniu odwoławczym powinno być oparte na nowym pełnomocnictwie lub podjęte osobiście przez stronę.

Hipoteza przepisu art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej opiera się na założeniu, że po bezskutecznej egzekucji przeciwko spółce, a następnie konstytutywnym (w drodze decyzji administracyjnej) przeniesieniu odpowiedzialności na członka zarządu, może dojść do faktycznego "wykrycia" mienia dłużnika, jednakże nie można mówić o "wykryciu" mienia, jeśli było ono wcześniej znane organowi i co więcej, były

Dla uwolnienia się członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie ma zasadniczego znaczenia kwestia istnienia jednego wierzyciela. Nawet w przypadku, gdy jedynym wierzycielem spółki kapitałowej jest Skarb Państwa lub ZUS, nie można przyjąć, że członkowie jej zarządu nie mają z tego powodu obowiązku zgłaszać wniosku o ogłoszenie upadłości w ramach przesłanek egzoneracyjnych.

Hipoteza przepisu art. 116 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej opiera się na założeniu, że po bezskutecznej egzekucji przeciwko spółce, a następnie konstytutywnym (w drodze decyzji administracyjnej) przeniesieniu odpowiedzialności na członka zarządu, może dojść do faktycznego "wykrycia" mienia dłużnika, jednakże nie można mówić o "wykryciu" mienia, jeśli było ono wcześniej znane organowi i co więcej, były

W sytuacji uchylenia decyzji organu podatkowego ze względu na przedawnienie zobowiązania podatkowego, podatnikowi przysługuje prawo do oprocentowania nadpłaty pod warunkiem wykazania, iż do przedawnienia przyczyniło się działanie lub zaniechanie organu podatkowego.

Należyte wypełnienie obligatoryjnych wymogów formalnych przez organ stanowiący w procesie wydawania uchwał stanowi konieczny warunek ich ważności, a ich pominięcie skutkuje istotnym naruszeniem prawa, które wymaga stwierdzenia nieważności takiego aktu prawnego.