Skarga kasacyjna P. K. została oddalona, a decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej o odmowie zwolnienia z egzekucji zajętych ruchomości uznana za zgodną z prawem w ramach uznania administracyjnego. Zarzuty proceduralne nie miały wpływu na wynik sprawy.

Jeżeli skarga kasacyjna nie zawiera precyzyjnych zarzutów naruszenia prawa materialnego lub proceduralnego, Naczelny Sąd Administracyjny związany jest jedynie podstawami kasacyjnymi, co skutkuje niemożnością rozpatrzenia kwestii niezawartych w zarzutach.

Skarga kasacyjna bez należytego uzasadnienia zarzutów naruszenia przepisów procesowych podlega oddaleniu. Niedopełnienie obowiązku precyzyjnego wskazania i uzasadnienia zarzutów skutkuje brakiem możliwości merytorycznej kontroli przez NSA.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja organu administracji o odmowie umorzenia kosztów egzekucyjnych była zgodna z prawem, a skarga kasacyjna spółki G. S.A. nie zasługiwała na uwzględnienie ze względu na brak przesłanek z art. 64e § 2 u.p.e.a.

Oddalenie skargi kasacyjnej Skarżącego czyni prawidłowym wcześniejsze ustalenia WSA oraz organy podatkowe w zakresie doręczenia decyzji określającej podatek VAT, co umożliwia pociągnięcie członka zarządu do odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki.

Brak podstaw do odliczenia podatku naliczonego z faktury, gdy dokument nie odzwierciedla rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a podatnik nie dochował należytej staranności.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że nieważność postępowania zachodzi, gdy sąd administracyjny prowadzi dwie sprawy o tożsamym przedmiocie osobno, co wymaga połączenia ich do wspólnego rozpoznania zgodnie z art. 111 § 1 p.p.s.a.

Żądanie odliczenia podatku naliczonego na podstawie fikcyjnych faktur VAT jest nieuzasadnione, gdy podatnikowi udowodni się brak dochowania należytej staranności w wyborze kontrahenta. Skarżący nie może odliczyć podatku na podstawie nieprawdziwych dokumentów.

Świadczenie usług utrzymania dróg na podstawie umowy z GDDKiA nie stanowi usługi kompleksowej; usługi te są odrębnymi świadczeniami opodatkowanymi właściwymi indywidualnie stawkami podatku VAT.

Usługi świadczone przez podatnika na rzecz GDDKiA nie stanowią świadczenia kompleksowego; są to odrębne i niezależne usługi, co uzasadnia stosowanie różnych stawek VAT. Brak jest podstaw do traktowania ich jako jednolitego świadczenia opodatkowanego jedną stawką.

Skarga kasacyjna, która nie przywiązuje dostatecznej wagi do uzasadnienia zarzutów i wykazania związku przyczynowego między uchybieniami proceduralnymi a wynikiem sprawy, podlega oddaleniu z uwagi na niewystarczające podstawy do podważenia wyroku sądu niższej instancji.

Skarga kasacyjna Ś. S.A. została oddalona, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przesłanki naruszeń proceduralnych nie zostały spełnione, a organ odwoławczy prawidłowo przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje skargę kasacyjną za zasadną, stwierdzając naruszenie przepisów postępowania przez WSA mające istotny wpływ na wynik sprawy, co skutkuje uchyleniem wyroku WSA i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Skarga kasacyjna wniesiona przez D.S. nie miała podstaw prawnych do uwzględnienia z uwagi na brak wykazania przesłanek zawieszenia postępowania egzekucyjnego zgodnie z art. 56 § 1 u.p.e.a. oraz prawidłowość postępowania proceduralnego oceny pierwszej instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak było podstaw do wznowienia postępowania podatkowego, gdyż orzeczenie TSUE nie miało wpływu na decyzję wymiarową, a skarga kasacyjna była niezasadna.

Przekształcenie zajęcia zabezpieczającego w egzekucyjne następuje z mocy prawa, zgodnie z art. 154 § 4 pkt 1 u.p.e.a., bez konieczności dodatkowego informowania zobowiązanego. Organy skarbowe nie miały obowiązku wydawać dodatkowych zawiadomień poza doręczeniem tytułu wykonawczego.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA została oddalona, gdyż zakwestionowane faktury VAT nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a tym samym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.

Zawieszenie postępowania podatkowego na podstawie art. 201 § 1b pkt 1 o.p. jest zasadne, gdy organ potrzebuje niezbędnych informacji od zagranicznych organów w celu ustalenia zobowiązania, a brak jest innych okoliczności do rozstrzygnięcia.