Członek zarządu odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe spółki, jeśli egzekucja przeciwko spółce jest bezskuteczna i nie wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło bez jego winy, a także nie wskaże majątku spółki umożliwiającego zaspokojenie zaległości podatkowych.

Przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 o.p. odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości. Wniosek należy złożyć wówczas, gdy zaistnieją przesłanki niewypłacalności dłużnika, określone w art. 10 i art. 11 p.u.n. Jeżeli dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań, powinien taki wniosek zawsze złożyć.

Art. 3 ust.1, art. 6 ust. 1 i art. 9 ust. 1 i ust. 1d ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników nie nakładają na osoby trzecie odpowiadające za zaległości podatkowe podatnika i płatnika obowiązku aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym i z tego powodu nie można obciążać ich skutkiem braku aktualizacji danych w zakresie doręczenia im pism w postępowaniu podatkowym

Zasada wiążącego charakteru prawomocnego orzeczenia, wyrażona w art. 170 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obliguje wszystkie organy państwowe, w tym sądy na każdym szczeblu postępowania, do respektowania wykładni prawa ustalonej przez NSA w prawomocnym wyroku dotyczącym tej samej sprawy, co zapewnia stabilność orzecznictwa i pewność obrotu prawnego.

W interpretacji przepisów prawa dotyczących działalności badawczo-rozwojowej i preferencyjnych ulg podatkowych, istotne jest, aby organ podatkowy w sposób spójny i logiczny uzasadniał swoje stanowisko, szczególnie w kontekście możliwości nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów oraz oceny, w jaki sposób te działania wpisują się w definicję działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej