Brak uprawnień szkoły publicznej i związana z tym faktem niemożność wydawania świadectw a tylko zaświadczeń, stosunkowo krótki czas nauki polegającej na przysposabianiu do wykonywania zawodu prowadzić musi w konsekwencji , przy uwzględnieniu wykładni systemowej i celowościowej uwzględniającej nie tylko przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ale także przepis art. 2 pkt 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r

1. Użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 /w brzmieniu obowiązującym w 1994 r./ ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ pojęcie pobranych wpłat i zarachowanych należności obejmuje nie tylko wpłaty /należności/ pieniężne, ale także wartość otrzymanych świadczeń w naturze. 2. Nie tylko pobrana z góry wpłata pieniężna, ale i świadczenie w naturze

W par. 8 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1996 r. mowa jest o wydatkach na zakup "indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych". Określenie "indywidualny" odnosi się jedynie do pierwszego z rzeczowników, czyli

Art. 9 Kpa nakłada na organ podatkowy obowiązek informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków oraz udzielenia niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. Podatnik prowadzący na własny rachunek działalność gospodarczą nie jest tym przepisem zwolniony od dołożenia należytych starań, by zapoznać się z przepisami regulującymi jego uprawnienia

Gmina pomagała w upłynnianiu mienia likwidowanych spółdzielni przejmując mienie trudno zbywalne w procesach likwidacyjnych i następnie je odsprzedając. Czynności podejmowane przez Gminę mają zatem charakter ciągły i nie mieszczą się w zakresie zadań publicznych gminy i jednocześnie spełniają warunki wskazane w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o

Gdy podatnik dokonuje sprzedaży opodatkowanej VAT i jednocześnie wykonuje czynności nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, nie mamy do czynienia ze stanem faktycznym opisanym w dyspozycji art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i tym samym brak jest również podstaw do zastosowania ust. 3 i 4 art. 20 tej

1. Analogia jako metoda wykładni, mająca służyć ustaleniu usytuowania kompetencji do tworzenia, na szczeblu samorządu województwa, samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i w konsekwencji do zatwierdzania ich statutów, w nawiązaniu do odrębnych i w różnym zakresie odmiennych regulacji ustrojowych na szczeblu gminy i powiatu, nie może być uznana za metodę dopuszczalną i jej wyniki nie mogą

Podstawę do wznowienia postępowania stanowią nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzję. Brak jest podstaw do przyjęcia, że muszą to być takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu. Jednak przez nowy dowód istotny dla sprawy należy rozumieć taki dowód, który

1. Jeżeli wykonanie - przez, w stosunku do, lub za podatnika - obowiązku podatkowego ziściło się w taki sposób, że /chociażby w części/ spełnione świadczenie uznane zostało za nadpłacony lub nienależnie uiszczony podatek, po stronie podatnika powstanie prawo - do nadpłaty podatkowej w zakresie której normująca ją treść art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993

Jeżeli skarżący w skardze do sądu administracyjnego domaga się stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w obu instancjach administracyjnego postępowania podatkowego przy czym żądanie swe argumentuje, powołując się na więcej aniżeli jedno prawnie znaczące uzasadnienie takiego rozstrzygnięcia, podatkowy organ odwoławczy może na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

Gmina, jako osoba prawna, podejmuje działania w reżimie systemu obowiązującego prawa, w tym prawa cywilnego. W związku z powyższym Rada Miejska nie może podjąć uchwały dopuszczającej w trakcie jej wykonywania zawieranie umów z podmiotami nie mającymi zdolności do czynności prawnych /społecznymi komitetami budowy/.

Budynki gospodarcze znajdujące się poza obszarem gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o podatku rolnym nie są objęte zwolnieniem od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nawet jeżeli są związane z działalnością rolniczą.

Zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegają jedynie budynki gospodarcze lub ich części związane z działalnością rolniczą /art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Zwolnienie to nie dotyczy w ogóle budynków mieszkalnych, co oznacza, że istnienie związku między tym budynkiem a działalnością rolniczą nie powoduje zwolnienia

Jeżeli sprawujący wymiar sprawiedliwości przez sądową kontrolę wykonywania administracji publicznej sąd administracyjny stwierdzi niekonstytucyjność przepisu ustawy podatkowej na podstawie której wydana została wymierzająca podatek decyzja administracyjna i ta okoliczność prawna potwierdzona zostanie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego: ogłoszonym po wydaniu decyzji i przed wyrokowaniem przez Sąd, na

Wyliczenie powodów uzasadniających udzielenie pomocy społecznej zawarte w art. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./, nie jest wyliczeniem o charakterze zamkniętym. Ustalenie czy istnieje powód udzielenie pomocy społecznej należy do obowiązków organów orzekających na podstawie samodzielnej oceny zaistniałych okoliczności. Pogląd ten pozostaje w

1. Przepisy art. 22 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie tworzą po stronie organu podatkowego obowiązku uwzględnienia roszczeń o dochodzone w trybie i na podstawie tych unormowań ulg podatkowych. Wskazuje na to użyty przez ustawodawcę w przytoczonych zapisach prawnych niedeontyczny zwrot: "może", posłużenie się

Objęcie tajemnicą skarbową na podstawie art. 49a ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ danych dotyczących indywidualnych cech innych podmiotów gospodarczych, wykorzystanych w metodzie porównawczej /art. 169 par. 2 Kpa w związku z art. 11 ust. 1 powyższej ustawy/, nie uniemożliwia ich wykorzystanie w postępowaniu dowodowym.

1. W wypadku wydania decyzji określającej zaległość podatkową, obowiązkiem organu podatkowego jest również rozstrzygnięcie o wysokości naliczonych odsetek za zwłokę. Należy przy tym przyjąć, że rozstrzygnięcie to może być zawarte zarówno w decyzji określającej wysokość zaległości podatkowej /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jak

Nie zasługuje na aprobatę rozumowanie, z którego wynikałoby przyjęcie, że w skład diety radnego wchodzą również kwoty stanowiące zwrot kosztów podróży służbowych. Rada miejska nie może przyznawać radnym zwrotu kosztów podróży, które się nie odbyły, podobnie jak nie może ograniczyć tego prawa do określonego z góry limitu. Ponadto należy zauważyć, że uprawnienie przyznawania przedmiotowych świadczeń

1. Okoliczność, że nie skorzystanie przez podatnika, zgodnie z prawem, z uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego doprowadzić może do niekorzystnej dla niego sytuacji podatkowej nie uzasadnia tezy, że unormowanie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi o obowiązku realizacji

1. Organ, który wydał decyzję określoną w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ ma obowiązek przeniesienia tej decyzji na innego inwestora, jeżeli dotychczasowy wyraża na to zgodę, zaś nowy inwestor przyjmuje warunki zawarte w pozwoleniu na budowę i wykaże się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. 2. Dotychczasowy inwestor zobowiązany

W świetle treści art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i nawiązania w art. 51 ust. 1 tej ustawy do tegoż art. 50 Prawa budowlanego, przyjąć należy, że wskazane przepisy odnoszą się do robót budowlanych "w toku" to jest do robót budowlanych prowadzonych przez danego inwestora w dacie wszczęcia postępowania administracyjnego na podstawie art. 50 Prawa budowlanego

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nakładają na organy administracji publicznej obowiązek wydania decyzji, niezależnie od tego, czy będzie to dla strony decyzja negatywna czy pozytywna. Bezzasadność żądania strony musi być wykazana w decyzji załatwiającej sprawę co do jej istoty a nie prowadzić do umorzenia postępowania. Należy bowiem odróżnić przesłanki materialnoprawne decydujące o zasadności

1. Obowiązków podatkowych nie można wyprowadzać w sposób pośredni z wypowiedzi prawodawcy dotyczących innego typu uregulowań. 2. Obowiązek wpłaty równowartości odpisów na rachunek funduszu świadczeń socjalnych jako warunek ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym powstał w 1997 r. /art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. "b" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych