1.Prywatne mieszkanie pracownika wykorzystywane w charakterze home-office czy każda inna powierzchnia, którą skarżąca (spółka duńska) nie dysponuje, ani nie włada w Polsce, nie stanowi placówki - w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1 i ust. 5 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że w postępowaniu o odpowiedzialność podatkową członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe, brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia odpowiedzialności nabywcy przedsiębiorstwa na zasadzie solidarności tej samej decyzji.
W przypadku umownych kompensat wzajemnych wierzytelności w VAT, stosowanie mechanizmu podzielonej płatności nie jest obligatoryjne, nawet jeśli kompensata nie zgadza się z literalnym brzmieniem art. 498 kodeksu cywilnego, zgodnie z wykładnią celowościową i funkcjonalną przepisu.
Zmniejszenie udziału kapitałowego w spółce osobowej przed 1 stycznia 2022 r. nie powoduje powstania opodatkowanego przychodu na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b updop. Brak podstaw do analogicznego rozszerzenia definicji przychodu na niekorzyść podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując na potrzebę zbadania legalności zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego w kontekście wszczęcia postępowania karnego skarbowego.
NSA uznał, że sąd administracyjny jest zobowiązany rozstrzygnąć, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia terminu przedawnienia miało pozorowany charakter, i w tym celu może zobowiązać organ podatkowy do dostarczenia brakujących dowodów.
Wszczęcie wobec spółki postępowania restrukturyzacyjnego (sanacyjnego ) na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U. z 2024r. poz. 1428) może stanowić dowód tego, że były członek zarządu spółki ponoszący odpowiedzialność za jej zaległości wykazał istnienie przesłanek zwalniających go z tej odpowiedzialności na zasadach określonych w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a i lit
Skarga kasacyjna dotycząca postanowienia egzekucyjnego z rachunku bankowego oraz nieprawidłowego składu sędziowskiego zostaje oddalona; czynność egzekucyjna i obsada sądu były zgodne z prawem.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w sprawie brak przesłanek ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego, co uzasadniało odmowę umorzenia zaległości podatkowych, i uchylił wyrok WSA, przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Odpowiedzialność podatkowa członka zarządu może być orzeczona na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej, jeśli bezskuteczność egzekucji z majątku spółki zostanie prawidłowo wykazana. Zarzuty kasacyjne nie podważyły prawidłowości stwierdzenia bezskuteczności i odpowiedzialności podatkowej ustalonej przez sąd oraz organ administracyjny.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż brak było podstaw prawnych do umorzenia przez organy podatkowe zaległości podatkowych z tytułu braku zaistnienia przesłanek "ważnego interesu podatnika" oraz "interesu publicznego" w rozumieniu art. 67a § 1 pkt 3 o.p. Wyrok sądu I instancji został uchylony, skarga oddalona.
Doręczenie zawiadomienia o zajęciu wierzytelności powinno być skierowane do prawidłowo ustanowionego pełnomocnika, a jego pominięcie stanowi naruszenie przepisów proceduralnych, co skutkuje brakiem skuteczności podjętych czynności egzekucyjnych.
Członkowie zarządu spółki odpowiadają za jej zaległości podatkowe, które powstały w czasie pełnienia przez nich funkcji, jeśli nie wykażą braku winy lub braku umyślności w niewypełnieniu pozytywnych przesłanek do uniknięcia odpowiedzialności.
W świetle art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., myjnia samochodowa jako budowla obejmuje wszystkie jej elementy, w tym urządzenia techniczne zapewniające użytkowanie zgodne z przeznaczeniem, i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako całość.
Fundusz emerytalny z siedzibą poza Unią Europejską, podlegający innym zasadom nadzoru oraz posiadający szerszy zakres działalności niż zwolnione podmioty unijne, nie spełnia przesłanek art. 6 ust. 1 pkt 11a) u.p.d.o.p. i nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.