Towary przywożone w ramach umowy leasingu, nadal stanowiące własność leasingodawcy, podlegają odprawie celnej czasowej w trybie art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.

Wymogi formalne, stawiane fakturom VAT nie mogą być celem samym w sobie, zwłaszcza w sytuacji, gdy organy podatkowe nie mają wątpliwości co do tego, że kwestionowane faktury odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze i ujęte zostały w ewidencji zakupu.

Uchwały organów gminy ustalające dla miejscowej społeczności ogólne zasady zarządu majątkiem gminy i reguły gospodarowania nim mieszczą się w kategorii uchwał z zakresu administracji publicznej i są zaskarżalne do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

1. Sprawa wymierzenia dziesięciokrotnej należności za wyłączenie gruntu leśnego z produkcji leśnej oraz nałożenia obowiązku przywrócenia produkcji leśnej na tym gruncie dotyczy stosunku administracyjnoprawnego zachodzącego między organem administracji właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych i leśnych a osobą, która dokonała określonego wyłączenia danego gruntu. Kwestie te nie odnoszą się do praw

Zlikwidowanie przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 38 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 198/ w celu oddania jego mienia do odpłatnego korzystania w spółce, nie powoduje następstwa prawnego na gruncie prawa podatkowego i nie stanowi jego nowej formy prawnej. W takiej sytuacji następcą prawnym zlikwidowanego

W przypadku złożenia pisma przed upływem terminu odwołania, z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji, organ podatkowy winien podjąć działania mające na celu ustalenie rzeczywistych intencji pisma i rozpoznać je jako odwołanie.

Przepis art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ określa sytuacje, w których uprawnienia kombatanckie nie przysługują. Wśród tych przesłanek brak jest służby w Polskiej Policji Granatowej.

1. Na postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. 2. Artykuł 219 Kpa ma zastosowanie także w sprawach, w których organ administracji nie jest właściwy do wydawania zaświadczenia /art. 217 Kpa/.

Przepis art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ nie obejmuje swoim zakresem istniejących budynków, które zostały poddane remontowi kapitalnemu; obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje w odniesieniu do tych budynków w chwili określonej w art. 6 ust. 1 tej ustawy.

Niedopuszczalne jest stosowanie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego na podstawie ust. 3 art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja, oparta na dyspozycji ust. 1 art. 36 była wadliwa.

Żaden przepis ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ nie uprawnia organów samorządu notarialnego do wydawania przepisów powszechnie obowiązujących, w tym regulujących kwestie rozmieszczenia kancelarii notarialnych.

na podstawie art. 11 ust. 1 i art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t. j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./ zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z następującym pytaniem prawnym: czy przepis par. 44 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o

Nawet przy założeniu omyłki sądu lub wręcz wadliwości rozstrzygnięcia zawartego w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, uwzględniającego skargę na bezczynność, pozostaje ono wiążące. Stanowił o tym uprzednio obowiązujący art. 209 Kpa, jak i obecnie art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Prawomocny wyrok sądu administracyjnego, który

Decyzja ustosunkowująca się do wniosku o rozłożenie płatności podatku na raty ma, zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, w pełni uznaniowy charakter. Skoro zaś ustawodawca powierzył organowi rozstrzygającemu pełną swobodę co do tego czy udzielić podatnikowi tego rodzaju ulgi czy też nie, to w ramach tej swobody mieści się

Nieprawidłowe pouczenie strony przez organ pierwszej instancji o przysługujących środkach zaskarżenia od postanowienia o wznowienie postępowania nie daje organowi odwoławczemu podstawy do skontrolowania w trybie art. 138 Kpa postanowienia, na które przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują żadnych środków zaskarżenia.

Użyty w art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627/ zwrot o zamieszczeniu w decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady "wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich" oznacza uwzględnienie interesu prawnego takiej osoby, zgodnego z treścią normy materialnoprawnej, z której wywodzi ona swój interes, a nie ochronę interesu faktycznego

Przepis art. 8 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/ nie może stanowić podstawy do przejęcia na własność Państwa budynków innych, niż znajdujące się na gruncie w dniu wejścia w życie tego dekretu. W szczególności przepis ten nie może stanowić podstawy do przejęcia budynków wzniesionych po dniu 21 listopada 1945 r.

Już od wejścia w życie ustawy z dnia 9 marca 1991 r. o zmianie Prawa górniczego /Dz.U. nr 31 poz. 128/ istnieje obowiązek uzyskania koncesji na wydobywanie wszystkich kopalin, w tym piasku.

Wydanie przez organ odwoławczy ostatecznej w toku instancji decyzji rozstrzygającej o istnieniu obowiązku podatkowego i wysokości zobowiązania podatkowego powoduje, że wstrzymanie wykonania decyzji organu I instancji traci moc prawną, a zobowiązanie ustalone decyzją organu odwoławczego staje się wymagalne i wynikający stąd obowiązek podlega egzekucji administracyjnej.

Stroną postępowania jest jedynie podmiot wprowadzający środek spożywczy do obrotu i to niezależnie od tego, czy jest jego właścicielem, czy nie, a nie producent środka spożywczego.